“Επιπλέον, σε μία οικονομική κρίση, η ανάκαμψη ακολουθεί το σχήμα “V”, όπου η ανάπτυξη αρχικά μειώνεται κατακόρυφα και όλα ξεκινούν από την αρχή. Έπειτα όμως η ανάπτυξη γίνεται ακόμα πιο δυναμική, καθώς η οικονομία είναι πιο ισορροπημένη. Αυτό αποτελεί την κλασική αντιπαραβολή με την περίπτωση της δασικής πυρκαγιάς: σαφώς καταστρέφονται δέντρα και βλάστηση, αλλά η φωτιά γονιμοποιεί το έδαφος και επαναφέρει τη φύση σε μια πιο γόνιμη κατάσταση, με περισσότερες δυνατότητες για ανάπτυξη στο μέλλον. Όλα αυτά είναι μέρος ενός κύκλου φυσικής εξέλιξης.”
Steen Jakobsen, Chief Economist της Saxo Bank
Στον καπιταλισμό, η αυταξία του δέντρου χάνεται όταν η καταστροφή του μπορεί να καταστήσει το έδαφος γονιμότερο. Το ιδεολόγημα της ανάπτυξης αποτελεί το κύριο ιδεολογικό όχημα πάνω στο οποίο επιχειρείται να νομιμοποιηθεί η θυσία της φύσης και της ανθρώπινης ζωής στο όνομα της προόδου της ανθρωπότητας. Με μια θαυμάσια νοηματική αντιστροφή, ο καπιταλισμός υιοθετεί τον όρο «ανάπτυξη» και τον κάνει συνώνυμο της θυσίας και της εκμετάλλευσης. Όμως, δεν υπάρχει κανένα “γενικό καλό” που να μπορεί να δικαιολογήσει τη λεηλασία της φύσης και των ζωών μας. Εκτός αυτού, ας μην ξεχνάμε ότι στον κόσμο που ζούμε τα γόνιμα εδάφη των καμένων δέντρων καταλήγουν γόνιμα οικόπεδα του κεφαλαίου. Κι αυτό ας προστεθεί ως αστερίσκος στην “κλασική αντιπαραβολή” του καταπατητή καπιταλιστή.
Κατά τα άλλα, στον καπιταλισμό όλα είναι αναλώσιμα. Ακόμη και οι άνθρωποι. Για χάριν, λοιπόν, των 2.500 ανθρώπων που βρέθηκαν στον πάτο αυτού του “V” και για τους οποίους τίποτε δεν πρόκειται να ξεκινήσει από την αρχή… ας ξέρουν όσοι ξερογλείφονται για τις “δυνατότητες ανάπτυξης” πάνω σε ρημαγμένες ζωές ότι τα εδάφη μας θα παραμείνουν πεισματάρικα άγονα απέναντι στα καταστροφικά σχέδιά τους και ότι κάθε “ανεκτή θυσία” στις γραμμές των καταπιεσμένων κάνει την οργή μας για τους καταπιεστές ανελέητη. Μια οργή που τους επιφυλάσσει τα χειρότερα…
Leave a Reply