Η ζωή μας είναι
άσκοπα λαχανητά
σε κανονισμένες απεργίες
ρουφιάνους και περιπολικά.
Γι’ αυτό σου λέω.
Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε
να μην την κοπανήσουμε. Να ζυγιαστούμε.
Μην ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας ρε.
Κ. Γώγου
Φωνές κι ουρλιαχτά ηχούν μες απ’ τα κελιά, πίσω απ’ τα τείχη και τα συρματοπλέγματα. Σμήνη πουλιών και πολεμικά αεροπλάνα πετούν πάνω απ’ τις φυλακές. Όσο κι αν η νοσηρότητα της εποχής μάς θέλει σκυφτούς, πάντα θα υπάρχει κάτι δυνατότερο, η ικανότητα να ανταμώνουμε με βλέμματα γεμάτα σπίθες, το πείσμα όσων αγωνίζονται για έναν κόσμο ομορφότερο, η φωτιά που καίει μέσα μας και δε λέει να σβήσει.
Στις 11/10 τοποθετείται εκρηκτικός μηχανισμός σε ανακριτικό βαν της αστυνομίας. Τοπικά και όχι μόνο μέσα πυροβολούν με σχετικά άρθρα. Στα τέλη του Οκτώβρη γνωστοποιείται από το φιλικό μου περιβάλλον πως υπάρχει έντονη και διαρκής παρουσία της Ασφάλειας στην περιοχή που κατοικώ. Την ίδια περίοδο ταξιδεύει η πληροφορία για ένα ζήτημα τραμπουκισμών ενός 16χρονου σε διπλανό χωριό από μαθητική φασιστική γκρούπα. Ήμουν εκτός Μεσολογγίου εκείνη την περίοδο κι επέστρεψα με σκοπό να συναντήσω το παιδί από κοντά, να ανοιχτεί το γεγονός και να βρεθούν τρόποι επίλυσης.
Στις 7/11 το μεσημέρι, 100 μέτρα απ’ το σπίτι μου, συλλαμβάνομαι από οχτώ ασφαλίτες. Απ’ την πρώτη στιγμή ρωτούσα επίμονα το λόγο της σύλληψής μου. Αντί γι’ απάντηση, εισέπραξα τραμπουκισμούς και ειρωνείες. Με βάζουν στο ένα απ’ τα δύο ασφαλίτικα, ενώ κατάσχουν το ποδήλατο που οδηγούσα. Με οδηγούν σε μια απόμερη περιοχή κοντά στη γειτονιά μου, κι εκεί οι τραμπουκισμοί συνεχίζονται για περίπου μιάμιση ώρα μέχρι που με οδηγούν στο σπίτι μου, όπου περίμεναν ήδη άλλα δύο οχήματα της Ασφάλειας. Γίνεται ενδελεχής έλεγχος, κατά τον οποίο κατάσχονται όλες οι ηλεκτρονικές συσκευές που ανήκουν όχι μόνο σε μένα αλλά και στα αδέρφια μου, γεγονός που κατέστησε αδύνατη την επικοινωνία τους με τους γονείς μας, καθώς έλειπαν εκτός πόλης λόγω δουλειάς, και προκάλεσε επίσης δυσκολίες στις σπουδές της αδερφής μου, για τις οποίες της είναι απαραίτητος ο υπολογιστής. Εκτός αυτών κατάσχονται διάφορα αντικείμενα που θεωρήθηκαν ενοχοποιητικά, όπως σπρέι, μπογιές, πινέλα, βιβλία και έντυπο υλικό του αναρχικού χώρου. Όταν ολοκληρώνουν τον έλεγχο, με πηγαίνουν στο Α.Τ. όπου και κρατούμαι για πολλές ώρες στα γραφεία της Ασφάλειας με χειροπέδες πισθάγκωνα, δίχως να μου έχει επιτραπεί το ένα τηλεφώνημα που δικαιούμαι και χωρίς να έχω επικοινωνήσει με δικηγόρο παρά την επιμονή μου.
Αργότερα, έχοντας καταφέρει τελικά να επικοινωνήσω με δικηγόρο και τους γονείς μου, οδηγούμαι στα κρατητήρια και παραμένω εκεί μέχρι την Τρίτη 12/11, όπου αναμενόταν να περάσω από εισαγγελέα και ανακριτή. Κατά την κράτησή μου, περιφρουρούσαν μπάτσοι διαρκώς σε όλες τις πλευρές του τμήματος, καθώς και ασφαλίτες περιμετρικά της περιοχής. Το πρωί της Τρίτης λοιπόν είχε στηθεί ένα τεράστιο τρομοσόου με δύο κλούβες ματ, κιγκλιδώματα μπροστά απ’ τα δικαστήρια και κάμερες να καταγράφουν το τραγελαφικό θέαμα. Με το πέρας της διαδικασίας, αποφασίστηκε η προφυλάκισή μου, και το πρωί της Τετάρτης 13/11 μεταφέρομαι στις Φυλακές Κασσαβέτειας.
Ζούμε σε νοσηρές εποχές, που ποινικοποιούνται ηθικά μέχρι και τα βιβλία. Αυτό είναι κάτι που παρατηρούμε σε πάμπολλες παρόμοιες υποθέσεις, καθώς και κάτι που βιώνω εντός της φυλακής με δεδομένο ότι όποιο βιβλίο μού έστειλαν δεν ήρθε ποτέ στα χέρια μου με την πρόφαση πως διασαλεύεται η τάξη και η ασφάλεια του καταστήματος.
Τα τερτίπια της ασφάλειας και της αντιτρομοκρατικής είναι γνωστά, γι’ αυτό και δεν εκπλήσσουν κανέναν. Το αισχρό επικοινωνιακό τσίρκο που πάνε να στήσουν, το βρώμικο έργο που επιτελούν τα μίντια σε αγαστή συνεργασία με τους μπάτσους, οι ειρωνείες, οι απειλές και οι τραμπουκισμοί δε με τρομοκρατούν. Αυτό το οφείλω σε μεγάλο βαθμό στους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στα όμορφα μονοπάτια του αγώνα. Η ζεστασιά τους με συντρόφευε τα κρύα βραδιά στα κρατητήρια-κάτεργα του Α.Τ. Μεσολογγίου, με συντροφεύει στις φυλακές Κασσαβέτειας και θα με συντροφεύει σε κάθε μπουντρούμι της δημοκρατίας. Έχω το κεφάλι ψηλά και σκοπεύω να τηρήσω αυτή τη στάση.
Ο κοινωνικός πόλεμος είναι εδώ και πλαταίνει μέρα με τη μέρα, χρέος μας να ανοίξουμε διάπλατα τις συντροφικές σχέσεις και τις αξίες της αυτοοργάνωσης. Εστίες αγώνα παντού από το Μεσολόγγι μέχρι τη Χιλή, απ’ τη θεωρία στην πράξη και πάλι πίσω. Τίποτα δεν έχει χαθεί, τίποτα δεν τελείωσε, συνεχίζουμε να πορευόμαστε ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο, φασισμό, πατριαρχία, σχέσεις εκμετάλλευσης μέχρι την τελευταία μας ανάσα… για έναν κόσμο ελεύθερο.
Η στήριξη που έχω δεχτεί πραγματικά με συγκινεί. Όσους λακέδες κι αν επιστρατεύσουν για να κάμψουν τις αντιστάσεις, η αλληλεγγύη θα τους τσακίζει. Ποτάμι η οργή μας και θα τους πνίξει.
ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΥΨΩΝΟΥΝ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
ΑΓΑΠΗ ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ
Κ.Κ., Δεκέμβρης 2024, Φυλακές Κασσαβέτειας
Leave a Reply