Σαν σήμερα, το 1936 ο ισπανός αναρχικός Federico Borrell σκοτώθηκε στην μάχη για την υπεράσπιση του Cerro Muriano. Ο θάνατός του έγινε διάσημος από την παρούσα φωτογραφία με τίτλο «Η πτώση Στρατιώτη» από τον Robert Capa.
Ο Federico Borrell Garcia γεννήθηκε στην Benilloba στο Αλικάντε στην Ισπανία στις 3 Απριλίου του 1912.
Ο γιος του Vicente Borrell και της Maria Garcia, ήταν ο ένας από μια μεγάλη οικογένεια με 3 αδελφούς και τις αδελφές 2, οι οποίοι ζούσαν σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας.
Ο πατέρας του, εργάτης σε αγρόκτημα, πέθανε το 1917 και η οικογένεια αναγκάστηκε να μετακομίσει στο Alcoy σε απόσταση 15 χιλιομέτρων (ο Federico διατήρησε δεσμούς με την Benilloba μέσω της στενής φιλίας του με τον Gil Domenech Monllor, ο οποίος ήταν γραμματέας της αναρχοσυνδκαλιστικής CNT μέχρι το 1936). Το Alcoy είναι μια εργατούπολη με μακρά παράδοση ριζοσπαστική.
Ήταν γνωστός στους φίλους του ως Taino, μετά το ψευδώνυμο Τάνια που είχε η μητέρα του στην Benilloba. Εργάστηκε στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας στο Alcoy.
Δεν είναι σαφές πότε έγινε αναρχικός, αλλά γνωρίζουμε ότι ο ίδιος ήταν συνδρομητής σε μια τοπική αναρχική εφημερίδα, την Redencion, το 1930. Ίδρυσε το τοπικό τμήμα της αναρχικής Ελευθεριακής Νεολαίας (FIJL) το 1932.
Η μητέρα του πέθανε τον Ιούλιο του 1933. Ως άνθρωπος της δράσης, συμμετείχε με μέλη της αναρχικής FAI στην ανατίναξη ενός ηλεκτρικού μετασχηματιστή, τον Οκτώβριο του 1934, σε μία από τις πολλές πράξεις αντίστασης που έλαβαν χώρα σε όλη την Ισπανία αφότου η κεντρική κυβέρνηση μετατοπίστηκε απότομα προς τα Δεξιά. Πήρε μέρος στην κατάληψη του στρατοπέδου πεζικού στο Alcoy κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του Φράνκο το 1936, όταν άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος. Εντάχθηκε στην τοπική πολιτοφυλακή, την Φάλλαγα Alcoiana, με επικεφαλής τον τοπικό αναρχικό ακτιβιστή, Enrique Vano Nicomedes.
Το πρωί της 5 Σεπτεμβρίου 1936, ο Federico ήταν ένας από τους πενήντα πολιτοφυλακής οι οποίοι έφτασαν στο χωριό του Cerro Muriano (Κόρδοβα), για να ενισχύσει την πρώτη γραμμή της πολιτοφυλακής ενάντια στις δυνάμεις του Varela. Το απόγευμα ο Federico υπερασπιζόταν μια πυροβολαρχία όταν τα στρατεύματα του Φράνκο διείσδυσαν πίσω από τις γραμμές και άρχισαν να πυροβολούν από πίσω καθώς και μπροστά. Ο Federico πυροβολήθηκε περίπου στις 17:00 και πέθανε ακαριαία. Σύμφωνα με τα στοιχεία, ήταν το μόνο μέλος της ταξιαρχίας που σκοτώθηκε στην μάχη εκείνη την ημέρα.
Προς τιμήν του, και ενός άλλου αναρχικού από την Alcoy, του Juan Ruescas Ángel, ο οποίος πέθανε στις 25 Setember 1936 στο Espejo, μια φάλαγγα της πολιτοφυλακής ονομάστηκε “Ruescas-Taino”.
Διαμάχη ξέσπασε σχετικά με την διάσημη φωτογραφία με τον ισχυρισμό ότι δεν τεκμηριώνει τον θάνατο ενός εθνοφρουρού. Ωστόσο, το 1996, ο Mario Brotons, ο οποίος συμμετείχε στην Φάλαγγα Alcoiana σε ηλικία 14 ετών (!) επιβεβαίωσε την ταυτότητα του εικονιζόμενου στην φωτογραφία. Ο Federico θάφτηκε σε ένα ρηχό τάφο κοντά στο σημείο όπου έπεσε και τίποτε από αυτόν δεν έχει ποτέ εντοπιστεί.
Κείμενο του Nick Heath
Περισσότερα:
http://www.photographers.it/articoli/cd_capa/img/taino.pdf
Φωτογραφίες του Taino
[post_gallery layout=”122″ ids=”17871,17816,17817,17818,17819″]
για την υπενθύμιση:
Ξεναγοί του Μέλλοντος
Leave a Reply