ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 1970 [ντοκιμαντέρ]

Η αναγκαιότητα του ντοκιμαντέρ «Οι αναρχικοί της δεκαετίας του 1970», το οποίο δυστυχώς παρέμεινε, λίγο-πολύ, ανολοκλήρωτο, προέκυψε μετά την κυκλοφορία του ντοκιμαντέρ «Οι λαχειοπώλες του ουρανού» των εκδόσεων «Διάδοση», επειδή σε αυτό, το τελευταίο, παρουσιαζόντουσαν σαν πρόδρομοι του σύγχρονου αντιεξουσιαστικού κινήματος οι εκπρόσωποι της μαρξιστικής εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς της δεκαετίας του 1970. Επίσης, επειδή προωθούνταν η άποψη ότι το σύγχρονο αντιεξουσιαστικό κίνημα αποτελεί συνέχεια της Εθνικής Αντίστασης 1941-1945 και του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας, που πολέμησε ενάντια στον ελληνικό εθνικό στρατό από το1946 ως το 1949.
Και όμως, αν και η επικράτηση μαρξιστικών απόψεων και κομμουνιστικών πρακτικών μπολσεβίκικου και μαοϊκού τύπου είναι εμφανής στο σύγχρονο αντιεξουσιαστικό κίνημα, αυτή δεν αρκεί για να κρύψει το γεγονός ότι τα στοιχεία που διαφοροποιούν το κίνημα αυτό από το Κ.Κ.Ε. και τα μαρξιστικά-λενινιστικά Κ.Κ.Ε. (μαοϊκά), όπως και τα τροτσκιστικά κόμματα, είναι ακριβώς όσα χαρακτηρίζουν την ρήξη του με την κομμουνιστική παράδοση των παραπάνω κομμάτων και την αδυσώπητη κριτική προς τον εξουσιαστικό και συγκεντρωτικό τους χαρακτήρα. Το να παρουσιάζεται σήμερα ο αντιεξουσιαστικός χώρος σαν συνέχεια των σταλινικών και τροτσκιστικών οργανώσεων που έδρασαν την περίοδο 1941-1949 και κατά την δικτατορία 1967-1974 αποτελεί χαρακτηριστικό σφετερισμό του ιστορικού, πολιτικού και αγωνιστικού παρελθόντος του Κ.Κ.Ε. και των μαρξιστικών κομμάτων και οργανώσεων. Επίσης, το να παρουσιάζονται οι μαρξιστές εκπρόσωποι εξουσιαστικών και ολοκληρωτικών ιδεολογιών σαν πρόδρομοι των αντιεξουσιαστών, αποτελεί πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, πέρα από το ότι αποτελεί ύβρη προς τους αναρχικούς της δεκαετίας του 1970, που οι παραπάνω μαρξιστές πολέμησαν με τέτοιο φανατισμό που δεν ήταν λίγες οι φορές που κατέφυγαν στην βία εναντίον τους.
Αν και η χρησιμότητα του εν λόγω ανολοκλήρωτου ντοκιμαντέρ ήταν μεγάλη, και όταν ξεκίνησε υπήρχαν αρκετοί από τους αναρχικούς της δεκαετίας του 1970 εν ζωή, η ολοκλήρωσή του «κόλλησε» σε διαφορές μεταξύ των μελών της ομάδας πρωτοβουλίας, οι οποίες οδήγησαν στην διάλυσή της. Από το μέλος της πρωτοβουλίας, ο οποίος ήταν και ο πιο «παλιός» στον αναρχικό χώρο και γι’ αυτό διεκδικούσε να έχει αποφασιστικό ρόλο στο ντοκιμαντέρ, υπήρξε άρνηση ακόμη και οι συνεντεύξεις που είχαν παρθεί να αποτελέσουν το ντοκιμαντέρ. Άρνηση να υπάρξει οποιοδήποτε ντοκιμαντέρ. Εγώ που είχα την αρχική ιδέα του ντοκιμαντέρ, θεώρησα ότι από το τίποτα καλύτερα να έβγαινε κάτι και γι’ αυτό, μολονότι δεν είχα τις απαραίτητες γνώσεις, προχώρησα σε μοντάζ των συνεντεύξεων και σε εμπλουτισμό του με εικόνες αφισών, προκηρύξεων, περιοδικών, βιβλίων και με βίντεο της εποχής, στα οποία πρόσθεσα επεξηγηματικά σχόλια.
Από όσους μιλάνε σε αυτό το ανολοκλήρωτο ντοκιμαντέρ, μόνο εγώ και η Αγγέλα Φωτεινού παραμένουμε στην ζωή και δεν ξέρω για πόσο ακόμη, λόγω της προχωρημένης ηλικίας μας. Άλλωστε πάνε πάνω από δέκα χρόνια από τότε που πάρθηκαν οι συνεντεύξεις. Η ίδια η κυκλοφορία αυτού του ντοκιμαντέρ αποτελεί υποχρέωση προς αυτούς που συνέβαλαν στην δημιουργία του και φόρο τιμής προς την ιστορία του αναρχικού κινήματος της Ελλάδας, του τέλους της επτάχρονης δικτατορίας 1967-1974 και της λεγόμενης μεταπολίτευση.
8-5-2022
Φίλιππας Κυρίτσης
Για την δημιουργία του παραπάνω ντοκιμαντέρ συνεργάστηκαν, κατά αλφαβητική σειρά, οι:
Α.Ε.
Β.Κ.
Κ.Σ.
Κ.Φ.
Χ.Ε.