[Κοινός Τόπος, Δάφνη] Κυριακή 30/6 | Διαθεματική συζήτηση για τις καταπιέσεις ανθρώπινων και μη ανθρώπινων όντων

Αν και τα τελευταία χρόνια σε κινηματικούς κύκλους η οπτική της διαθεματικότητας[1] (intersectionality) έχει γίνει δημοφιλέστερη, αυτό αφορά τη σύνδεση μόνο κάποιων θεμάτων μεταξύ τους, και ένα θέμα που συνεχίζει σε μεγάλο βαθμό να γίνεται αντιληπτό ως αποκομμένο είναι η κρεοφαγία/σπισισμός (απλοϊκά μιλώντας: ο σεξισμός/ρατσισμός/οικονομική εκμετάλλευση/ομοφοβία κτλ. είναι και σημαντικά ζητήματα και αλληλοσυνδέονται, αλλά η κρεοφαγία/σπισισμός είναι μη σημαντικά ζητήματα, δεν συνδέονται με σημαντικά ζητήματα, και κοντολογίς το ένα είναι απλό διατροφικό γούστο και το άλλο εκ φύσεως υπεροχή).

Στο Χορτοφαγικό Εργαστήριο του Κοινού Τόπου, αν και δεν είμαστε όλοι/ες πλήρως βίγκαν και κινηματικά αντισπισιστες/τριες, βρίσκουμε όλοι/ες αυτήν την αντίληψη για την κρεοφαγία/σπισισμό απολίτικη και απλοϊκή, και θέλουμε να ανοίξουμε μια σχετική πολιτική συζήτηση στο στέκι μας με ομάδες που αντιλαμβάνονται τη κινηματική διαθεματικότητα να περιλαμβάνει και τον βιγκανισμό/αντισπισιμό, (από αυτό προκύπτει επίσης και ότι δεν αντιλαμβάνονται τον βιγκανισμό απλώς ως lifestyle). Σε αυτό το πλαίσιο καλέσαμε να τοποθετηθούν σχετικά σε μια εκδήλωση στον Κοινό Τόπο τις Αδέσποτες, το Σπίτι για την Ενδυνάμωση και τη Χειραφέτηση και τις εκδόσεις Κυαναυγή (από τις εκδόσεις θα γίνει και μια μικρή έκθεση βιβλίου στον χώρο) την Κυριακή 30 Ιουνίου στις 20:30. Η εκδήλωση/συζήτηση θα ανοίξει με προβολή της σχετικής ταινίας μικρού μήκους «Beyond specieism, beyond humanism, beyond..” με ελληνικούς υπότιτλους της ομάδας Just Wondering.

Εργαστήρι Χορτοφαγικής Κουζίνας στον Κοινό Τόπο

[1] Ως διαθεματικότητα (“intersectionality” στα αγγλικά) αντιλαμβανόμαστε α) όσον αφορά τη σκέψη, την αναλυτική προσπάθεια να εξεταστούν διασταυρώσεις διαφορετικών κοινωνικών κατηγοριοποιήσεων, όπως του φύλου, της φυλής, της τάξης, του έθνους κ.α. κατά τις διεργασίες παραγωγής της κοινωνικής ανισότητας και καταπίεσης, και β) όσον αφορά την κινηματική δράση, ακόμα και όταν μία παρέμβαση στοχεύει σε κάτι πολύ συγκεκριμένο, να μην παύει να σκέφτεται την γενικότερη/διαθεματική εικόνα, και οπότε να προσπαθεί να συνδέει το ειδικό με το γενικό.