2 χρόνια ύπαρξης και δράσης
στις “μαύρες γειτονιές”
του Κερατσινίου, της Δραπετσώνας,
του Περάματος, της Νίκαιας
ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ
στο πάρκο Σελεπίτσαρι-Κερατσίνι (Ανδρέας Παπανδρέου)
από τη δεξιά είσοδο (του cine Αλέκος Χρυσοστομίδης)
Από τις 19.00 γνωριμία με το εγχείρημα
με έκθεση αφίσας, κειμένων, φωτογραφιών
21.00 – Προβολή του ντοκιμαντέρ
“Η αρχιτεκτονική της βίας”
για την περιοχή της Παλαιστίνης
ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
“Μαύρη γειτονία” εδώ που η κρατική/καπιταλιστική έρημος εξαπλώνεται, με ιδιαίτερη βαναυσότητα, λόγω της κοινωνικής/ταξικής σύνθεσης των περιοχών μας, λόγω της “μοίρας” που τους έχουν ορίσει οι εξουσίες από καταβολής τους εδώ και έναν αιώνα. Εδώ που οι ζωές των ρομά, των μεταναστ(ρι)ών, των εργατ(ρι)ών, των υποτιμημένων στο κρατικό/καπιταλιστικό χρηματιστήριο της ζωής λογίζονται ως περιττές ή αναλώσιμες. Εδώ που η υπόσχεση των “από πάνω” είναι εντεινόμενη ασφυξία και ανέχεια στην καθημερινότητα.
“Μαύρη γειτονιά” όμως γιατί και ως αγωνιζόμενα υποκείμενα στις περιοχές δεν μένουμε άπραγοι-ες στα κρατικά/καπιταλιστικά πλάνα περαιτέρω υποβάθμισης των ζωών μας και στις φασιστικές προκλήσεις. Έχουμε διαλέξει τον δρόμο της αυτοοργάνωσης, της αντίστασης και της αλληλεγγύης, δημιουργώντας ένα αγωνιστικό-δημιουργικό-συντροφικό πεδίο διασταύρωσης, ζύμωσης και σύμπραξης εκείνων που από ακηδεμόνευτη και ρηξικέλευθη σκοπιά θέλουν να αντισταθούν σε κάθε μορφή εξουσίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης, όπως και στη λεηλασία της φύσης και της ζωής μας.
Στο «θαυμαστό καινούριο κόσμο» της εξουσίας, η εκμετάλλευση βαθαίνει και το κόστος διαβίωσης έχει γίνει δυσβάσταχτο. Οι ταξικοί φραγμοί στην εκπαίδευση μεγεθύνονται, η αποστείρωση των πανεπιστημίων επεκτείνεται και (συνεχίζει να) επιδιώκεται η σύσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας. Η σεξιστική/πατριαρχική κουλτούρα και βία αντεπιτίθεται στους fem/queer αγώνες, τα ζητήματα που θέτουν και το έδαφος που κατάκτησαν τα προηγούμενα χρόνια και οι γυναικοκτονίες τείνουν να συστηματοποιηθούν. Οι μετανάστ(ρι)ες παρουσιάζονται ως «ανεπιθύμητοι-ες εισβολείς» και αντιμετωπίζουν μια αιματηρή συνοριακή θανατοπολιτική, την αορατοποίηση και τον εγκλεισμό τους σε κέντρα κράτησης. Ο ψηφιακός κοινωνικός έλεγχος και η καταστολή αναβαθμίζονται και το ποινικό δίκαιο αυστηροποιείται. Κι ένας νέος ολοκληρωτισμός ορθώνεται με επίκληση μια συνεχούς κατάστασης έκτακτης ανάγκης, στη βάση «εξαιρετικών συνθηκών» και «απειλών» (κρίση δημόσιου χρέους, υγειονομική κρίση, κλιματική κρίση, πολεμική κρίση, ενεργειακή κρίση, πληθωριστική κρίση και πάει λέγοντας).
Όπως η δυστοπική πραγματικότητα που επέβαλαν τα κράτη κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «υγειονομικής κρίσης» της Covid-19, με τις καραντίνες, τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, την κοινωνική αποστασιοποίηση. Και στη συνέχεια με τα υγειονομικά πιστοποιητικά, τις αναστολές εργασίας, τον αποκλεισμό πρόσβασης των ανεμβολίαστων σε μια σειρά κοινωνικών πεδίων και δραστηριοτήτων, με βάση τις υποδείξεις των ειδικών και τις κρατικές διαταγές για -άμεσα ή έμμεσα- υποχρεωτικό εμβολιασμό.
Τον πόλεμο με τον λεγόμενο «αόρατο εχθρό» ακολούθησε το ξέσπασμα του κανονικού πολέμου στο ουκρανικό έδαφος, όπου από τον Φλεβάρη του 2022 με την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων εξελίσσεται μια ιδιαίτερα σφοδρή και αιματηρή στρατιωτική σύγκρουση του ρωσικού κράτους με τα κράτη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Μια κλιμάκωση των κεφαλαιο-κρατικών ανταγωνισμών, που μαζί με τη διασπορά του τρόμου, της πυρηνικής απειλής, του εκτοπισμού και του θανάτου, αναδιατάσσει ολόκληρο τον πλανήτη σε επίπεδο πολιτικών, οικονομικών, γεωστρατηγικών δεδομένων, συμφερόντων και ζωνών επιρροής. Ενώ τους τελευταίους μήνες στην περιοχή της Παλαιστίνης εξελίσσεται μία από τις μεγαλύτερες μεταπολεμικές γενοκτονίες από το κατοχικό-αποικιοκρατικό κράτος του Ισραήλ, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένες, στην πλειοψηφία τους άοπλοι-ες.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον και με βάση μια τέτοια ανάγνωση της πραγματικότητας, ένας μικρός αριθμός συντρόφων-ισσών συναντηθήκαμε μετά τη διαδήλωση στο Πέραμα για τη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη στις 30.10.21 και μέσα σε περιβάλλον υγειονομικών απαγορεύσεων, δημιουργώντας μια πρωταρχική αυτοοργανωμένη πρωτοβουλία αντίστασης και αλληλεγγύης, που έκανε κάποιες παρεμβάσεις λόγου και δράσης το επόμενο διάστημα. Λίγους μήνες αργότερα, με τη συμμετοχή επιπλέον συντρόφων-ισσών, η πρωτοβουλία πήρε τη μορφή, τη φυσιογνωμία και τα χαρακτηριστικά πολιτικής συλλογικότητας, με πιο συστηματική εξώστρεφη κοινωνική παρουσία και την ονομασία Barrio Negro (Μαύρη Γειτονιά).
H Barrio Negro έχει έναν υπερτοπικό χαρακτήρα, επιδιώκοντας να έχει παρουσία λόγου και παρεμβάσεων στις περιοχές του Περάματος, της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου και της Νίκαιας, ενώ παράλληλα εξετάζει σε κάθε φάση (κατά περίπτωση) την πιθανότητα, τον τρόπο και το βαθμό συμμετοχής της και σε κεντρικές διαδικασίες και κινητοποιήσεις. Λειτουργεί με οριζόντιο/συλλογικό/αντιιεραρχικό/αυτοοργανωμένο τρόπο συζήτησης και λήψης αποφάσεων, στη βάση της αλληλεπίδρασης, των μετατοπίσεων και της σύνθεσης, χωρίς ανάθεση, ηγεσίες και διαμεσολαβητές. Κάτι που συνεπάγεται ταυτόχρονα τη συλλογική υλοποίηση των αποφάσεων από όλους και όλες, είτε από κοινού είτε με βάση την κατανομή εργασιών/πρωτοβουλιών που συμφωνείται κατά περίπτωση.
Τα χαρακτηριστικά της πρωτοβουλίας είναι η συντροφικότητα, η αμοιβαιότητα και η αλληλεγγύη, μακριά από αντιπαλότητες, περιχαρακώσεις, ανταγωνισμούς και όποιου είδους μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Αναπόφευκτα σε μια τέτοια πρωτοβουλία δεν έχουν θέση ρατσιστικές, σεξιστικές, ομοφοβικές, τρανσοφοβικές, φασιστικές λογικές και συμπεριφορές. Εξίσου, μια τέτοια συνέλευση δεν μπορεί να είναι πεδίο έκφρασης ή συμμετοχής μελών και λογικών κομμάτων ή δημοτικών παρατάξεων, που εργαλειοποιούν την αυτοοργάνωση. H συγκρότηση της πρωτοβουλίας έχει γίνει σε αντικρατική, αντικαπιταλιστική, αντιθεσμική, αντιεξουσιαστική, αντιεθνικιστική, αντιρατσιστική, αντιπατριαρχική/αντισεξιστική, αντιεμπορευματική και αντιθεαματική βάση. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, την οπτική και προσανατολισμό η Barrio Negro αποτελεί μια διαρκή ανοιχτή πρόσκληση προς κάθε άνθρωπο των περιοχών που θα ενδιαφερόταν να συμμετέχει.
Ας πιάσουμε ξανά το νήμα των ατομικών και συλλογικών αρνήσεων, των κοινωνικών-ταξικών αγώνων. Ας ορθώσουμε το ανάστημα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ας διεκδικήσουμε τη ζωή που οραματιζόμαστε, αλληλέγγυοι-ες ο ένας δίπλα στην άλλη, δίνοντας τρόπο στην οργή. Για να αγαπήσουμε (ξανά) τους εαυτούς και τις εαυτές μας πρέπει να μισήσουμε (ξανά) τα -κάθε είδους- αφεντικά μας. Οι μόνοι χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δεν δόθηκαν ποτέ.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ,
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
05.2024
Barrio Negro
πρωτοβουλία αντίστασης, αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης
από Πέραμα, Δραπετσώνα, Κερατσίνι, Νίκαια
barrionegro@espiv.net
Leave a Reply