Στην Αργιθέα το αιολικό εργοστάσιο και ο υποσταθμός της ΔΕΗ κατασκευάζονται. Ο Τύμπανος γίνεται ο τόπος μίας ήττας, εκεί όπου ο εφιάλτης για τα βουνά μας αποκτά πρόσωπο. Απεχθές, θρασύ, επενδυτικό.
Στο Καροπλέσι ο Άσπρος ποταμός καταστρέφεται για το μικρό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο που κατασκευάζεται στην περιοχή. Ο χαρτογράφος της περιοχής θα πρέπει στις νέες εκδόσεις του χάρτη των ανατολικών Αγράφων να σκεφτεί με τί σύμβολο θα αποτυπώσει τα πρώην ποτάμια που έγιναν σωλήνες του νερού.
Ο Δημήτρης Γιολδάσης, εάν ζούσε σήμερα, στον πίνακά του «Θέρος» θα έπρεπε να προσθέσει μικρές λεπτομέρειες στις κορυφογραμμές που φαίνονται στο βάθος, τις ανεμογεννήτριες που σχεδιάζονται για την Βουλγάρα.
Το καλοκαίρι που πέρασε μας υπενθύμισε ότι από εφιάλτες δεν ξεμένουμε ποτέ. Και ότι πρέπει να βρούμε τρόπο να επουλώσουμε τα τραύματα. Τα μέτωπα που παραμένουν ανοιχτά απαιτούν να είμαστε παρόντες και παρούσες. Στη Σαράνταινα, στη Φουρνά, στην Βράχα, στην Βουλγάρα, στην Καράβα, στην Καζάρμα. Στη Νιάλα και στο Βοϊδολίβαδο. Στα ποτάμια που ρέουν ανάμεσά τους.
Να μετρηθούμε. Και να είμαστε εκεί.
Leave a Reply