cancel_delivery

#cancel_delivery

Δουλεύω ως freelancer διανομέας φαγητού σε πλατφόρμα περίπου δύο χρόνια. Από τα 18 έως τα 25-26 δούλευα υπάλληλος διανομέας σε Αθήνα, Χανιά και Ηράκλειο. Υποασφαλισμένος, έφτιαχνα κουτάκια, γέμιζα ψυγεία, αγόραζα τσιγάρα, έκανα αγγαρείες.

Ως freelancer δεν κάνω τίποτα από αυτά. Παραγγελία – πελάτης – πληρωμή – τέλος.

ΑΛΛΑ

Πληρώνω ΤΕΒΕ, φορολογούμαι ως “επιχειρηματίας” (γελάνε και οι πέτρες), κόβω τιμολόγια, και σε περίπτωση ατυχήματος δεν δικαιούμαι τίποτα. Ούτε εργατικό ατύχημα, ούτε αποζημίωση για τις μέρες που δεν θα μπορώ να κάνω διανομές (εκτός αν ασφαλιστώ ιδιωτικά σε εταιρία εξωτερική).

Να θυμίσω πως δεν έχω παιδιά – οικογένεια – σκυλιά – γατιά και γενικά οι υποχρεώσεις μου είναι ελάχιστες και ζω με λίγα γιατί έτσι μ αρέσει.

Το freelancing στις διανομές είναι κάτι σχετικά νέο στην Ελλάδα, περίπου τρία χρόνια, ενώ σε άλλες χώρες πλέον είναι η μοναδική “εργασιακή” σχέση για το delivery.

Προσωπικά εντοπίζω το πρόβλημα στην ανάγκη για διανομή όλων των αγαθών στην πόρτα σου.

Με πρόσχημα τον σύγχρονο τρόπο ζωής, η διανομή φαγητού στο σπίτι σου σε καθημερινή βάση είναι εντελώς λάθος.

Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω.

Από την ποιότητα του φαγητού που τρώς?

Από το οικολογικό αποτύπωμα της διανομής? Πλαστικά, σακούλες, βενζίνες κτλ?

Από την επικινδυνότητα της εργασίας?

Πόσο κοστίζει η ώρα σου?

3-4 ευρώ για τον μέσο εργαζόμενο.

Δεν μπορείς σε 1 ώρα να πας super να αγοράσεις να μαγειρέψεις?

Δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου να πάρεις έναν καφέ?

Γουστάρω πολύ – πάρα πολύ – την αντίδραση του κόσμου στον πρόσφατο εκβιασμό της γνωστής πλατφόρμας στους διανομείς της – μιλάμε ξεκάθαρα για εκβιασμό – αλλά δεν κατανοώ την ανάγκη όλων για delivery των πάντων.

Το πρόβλημα είναι η σύγχρονη “ανάγκη”.

Το πρόβλημα είμαστε εμείς.

Να αλλάξουμε συνήθειες, να καταναλώνουμε λιγότερο, να τρώμε μαγειρεμένο φαγητό δικό μας.

Και οκ, ας παραγγέλνουμε μια στο τόσο.

Αλλά η αίσθηση του “έχω ότι γουστάρω στην πόρτα μου όποτε θέλω” είναι βασική αρχή του συστήματος που σε κάνει να νιώθεις σύγχρονος άνθρωπος (μεσο-μικροαστός) ενώ είσαι πλέμπα.

Εύχομαι νίκη στον αγώνα των διανομέων-υπαλλήλων της πλατφόρμας.

Μα πιο πολύ εύχομαι να αλλάξουμε τις ανάγκες μας ως κοινωνία.

Να εστιάσουμε στις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου – επικοινωνία, χαρά, αγάπη, ενσυναίσθηση, να αισθανόμαστε χρήσιμοι.

ΔΟΥΛΕΙΑ – DELIVERY – ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑΝΙ – αυτή είναι η ζωή μας?