Αυτόπαρουσιαστικό κείμενο του Αυτοόργανωμένου Σχήματος Φοιτητών/τριών ΔΙ.ΠΑ.Ε Καβάλας.

Αυτόπαρουσιαστικό κείμενο του Αυτοόργανωμένου Σχήματος Φοιτητών/τριών ΔΙ.ΠΑ.Ε Καβάλας.

«Το σύστημα της διδασκαλίας, είναι η διδασκαλία του συστήματος.

Να ξεχάσουμε πριν μάθουμε, να γκρεμίσουμε πριν χτίσουμε.» -Paul Robin

Τον Ιανουάριο του 2024, φοιτητές και φοιτήτριες από τις σχολές του ΔΙ.ΠΑ.Ε Καβάλας μετά από συζητήσεις, εκφράζοντας τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το «Αυτοοργανωμένο Σχήμα Φοιτητών/τριών ΔΙ.ΠΑ.Ε Καβάλας» με στόχους την συλλογικοποίηση της καθημερινότητας μας, των δράσεων και των διεκδικήσεων μας εντός και εκτός του πανεπιστημίου, με όρους αυτό-οργάνωσης, αντί-ιεραρχίας και συνδιαμόρφωσης. Ενάντια σε κάθε μορφής εξουσίας, αυθεντίας και καθοδήγησης, με σεβασμό και ενθάρρυνση της διαφορετικότητας του κάθε ατόμου.

Βασικό μέλημα μας είναι η δημιουργία ασφαλών δομών πολιτικοποίησης και χειραφέτησης μέσω της αυτό-οργάνωσης και της αυτό-μόρφωσης εντός του πανεπιστημίου, η αμφισβήτηση κυρίαρχων αφηγήσεων και η αντίσταση ενάντια στην υποβάθμιση της ζωής μας.

Πιστεύουμε ότι τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Καμία ιστορία δεν έχει τελειώσει και πως καμία προσπάθεια οργάνωσης και αντίστασης δεν είναι άσκοπη. Ζούμε καθημερινά τα αποτελέσματα ενός βίαιου συστήματος με συνεχόμενες κρίσεις, που αποτελείται από δομικά, ηθικά και υπαρξιακά προβλήματα. Η δυστοπία αυτή μας έχει κλείσει σε μια αυτοκαταστροφική ρουτίνα στερώντας μας τη ψυχική δύναμη να σκεφτούμε οτιδήποτε άλλο πέρα από την επιβίωση μας. Έχουμε ξεχάσει την αλληλεγγύη και την αντικαταστήσαμε με την ξενοφοβία, την ανθρωποφαγία και το δόγμα της «προσωπική εξέλιξη με κάθε κόστος». Σε έναν τέτοιο αφιλόξενο κόσμο η βία έχει γίνει κανονικότητα εξαναγκάζοντας μας να συνηθίσουμε τον θάνατο. Να γίνουμε απαθείς στην παρουσία του.

Είμαστε ενάντια στην λογική της απομόνωσης του ατόμου να αντιμετωπίζει μόνος του τα προβλήματα της καθημερινότητας. Το προσωπικό είναι συλλογικό και πολιτικό. Οι δυσκολίες διαβίωσης, ύπαρξης και νοήματος σε έναν κόσμο που αρνείται την ύπαρξη μας και απαιτεί να απαρνηθούμε κι εμείς την προσωπική μας ταυτότητα και τον εαυτό μας για ένα πιάτο φαΐ και μια συντροφιά είναι ένας κόσμος που αξίζει να αμφισβητηθεί και να διαλυθεί για έναν λιγότερο αφιλόξενο προς όλους/όλες/όλα μας.

Ραντεβού στις σχολές, στα αμφιθέατρα, στους δρόμους.

Αυτοοργανωμένο Σχήμα Φοιτητών/τριών ΔΙ.ΠΑ.Ε Καβάλας.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ