Η μνήμη της “σφαγής του Αιγάλεω” τον Σεπτέμβρη του 1944 από τους ναζί και τους ντόπιους συνεργάτες τους δεν έχει κανένα άλλο νόημα να υπάρχει στη συλλογική συνείδηση πέραν του να εξασφαλίζεται από αυτήν με επιτελεστικό ιστορικό τρόπο το γεγονός ότι τίποτα αντίστοιχο δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Έτσι, ούτε τα θρησκευτικά τρισάγια του Δήμου Αιγάλεω, ούτε τα εργολαβικά πολιτικά τρισάγια του ΚΚΕ στο αντίστοιχο μνημείο των πεσόντων έχουν ουσιαστικό νόημα. Διεκπεραιώνουν με έναν βαρετό και εθιμικό τρόπο έναν ιστορικό συμβολισμό.
Η αντιφασιστική πορεία, ωστόσο, που έγινε χτες από 300 άτομα στους δρόμους της πόλης διεμβόλισε τόσο την συγκεκριμένη εθιμική κανονικότητα όσο και την επικίνδυνη ομαλότητα των καιρών μας, αυτών των δυστοπικών καιρών μιας κεντρικής εξουσίας με ακροδεξιό και φασίζον πρόσημο και ενός επιθετικού μικροαστισμού που κραδαίνει τα λάβαρα του σκοταδισμού, του παρτακισμού και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Έχουμε μάθει πιά ότι ο φασισμός εγκολπώνει κάθε αντιδραστική κοινωνική μορφή μέσα στην εκάστοτε ιστορική συγκυρία ενώ τρέφεται με τα αυταρχικά χαρακτηριστικά κάθε αστικής κοινωνικής θέσμισης. Και αυτή η κοινωνική θέσμιση είναι ο τόπος όπου συνδιαλλέγεται η αστική δημοκρατία με τον φασισμό.
Έτσι, η κοινωνική συγκυρία με τους 3 δηλωμένους φασίστες υπουργούς σε μια ακροδεξιά κυβέρνηση από τη μία και τα πρόσφατα γεγονότα στην Σταυρούπολη με τις φασιστικές συμμορίες και την αστυνομία να συμπράττουν για μια ακόμη φορά από την άλλη, προσέδωσαν ένα ισχυρό πολιτικό περιεχόμενο και εξασφάλισαν μια μεγάλη συμμετοχή στην αντιφασιστική πορεία της 30/9. Η κατάληψη Σινιάλο πήρε την πρωτοβουλία, ενεργοποιώντας δικές της αντίστοιχες πρωτοβουλίες από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, για τη διοργάνωση μιας αντιφασιστικής διαδήλωσης που, εντέλει, εξελίχθηκε σε συνδιοργάνωση αφού στηρίχθηκε επί της ουσίας από καταλήψεις, στέκια και συλλογικότητες γειτονικών περιοχών. Πολλοί και πολλές από το Αιγάλεω, ανάμεσά τους μετανάστριες και μετανάστες, έδωσαν ζωή και παλμό στην πορεία που κινήθηκε από το μετρό Αιγάλεω, στην Ιερά Οδό, στην Θηβών, στην Θεσσαλονίκης, στην Στέφανου Σαράφη για να καταλήξει και πάλι στο μετρό. Τα μηνύματα που στάλθηκαν προς κάθε κατεύθυνση ήταν αποτυπωμένα στα συνθήματα της διαδήλωσης. Τσάκισμα των φασιστών, αντεθνισμός, αντιρατσισμός, ταξικότητα, αλληλεγγύη στις καταλήψεις.
Ο φασισμός τσακίζεται στο δρόμο, μόνο στο δρόμο και πάντα στο δρόμο.
Κατάληψη Σινιάλο
Leave a Reply