Ένα χρόνο μετά την εισβολή των ορδών του Χρυσοχοϊδη στον αναρχικό ανοιχτό κοινωνικό χώρο του Ρεσάλτο στο Κερατσίνι και με τα δεδομένα τόσο της δικαστικής ομηρίας των 22 συλληφθέντων μέσα στον χώρο όσο και της αυριανής δίκης (2 Δεκέμβρη) των 42 συντρόφων/ισσών που συνελήφθησαν στο Δημαρχείο Κερατσινίου μερικές ώρες μετά… ας ξαναδούμε το παραλήρημα του υπουργού εκείνες τις ώρες της εισβολής, την χυδαία και προσβλητική του παρουσία σε ΜΜΕ, τα υπουργικά ψεύδη που μένουν στο απυρόβλητο, την ψυχωσική επιθετικότητα ενός αλαζονικού αχυράνθρωπου:
-δεν έχει τεκμηριωθεί με κανέναν τρόπο η βία του Ρεσάλτο ενάντια στην κοινωνία και τη νεολαία, εκτός κι αν κοινωνία είναι η κυβέρνηση και νεολαία οι επικίνδυνοι εγκληματίες των ΜΑΤ
-δεν νοείται η χρήση του όρου «γιάφκα» σε ανοιχτή και δημόσια ανακοινωμένη διεύθυνση
-δεν βρέθηκαν πουθενά πολεμοφόδια ούτε οπλοστάσιο ούτε ίχνος διάθεσης για χτύπημα ενάντια στην κοινωνία(!!!)
-η φράση «αν χρειαστεί θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά» είναι μια απλή πιστοποίηση ενός χυδαίου ψεύδους, καθώς, ένα χρόνο μετά έχει φανεί ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο «αναλυτικό» από τα ανύπαρκτα τεκμήρια
-η φράση «μηδενική ανοχή στους καταστροφείς» επιστρέφει ένα χρόνο μετά για να στοχεύσει τον υπουργίσκο και την σοσιαλιστική κυβέρνηση ως αδιαμφισβήτητους καταστροφείς της κοινωνίας
-η φράση «τι δουλειά έχουν τα μπουκάλια, οι κρότου λάμψης, οι βαριοπούλες σε ένα στέκι νεολαίας» απαντιέται ως αυτονόητη με αριστοφανικό κυνισμό εκτός βέβαια από την χειροβομβίδα κρότου λάμψης την οποία κουβάλησε σκασμένη μετά από διαδήλωση ένα μέλος του Ρεσάλτο ως «κατασταλτικό λάφυρο» και την οποία δεν την έβαλαν ούτε ως τεκμήριο στην ίδια την δικογραφία της υπόθεσης
-η φράση «καθένας έχει τις απόψεις του αλλά δεν μπορεί να διασύρει το κράτος» είναι συνταγματική ακύρωση την ίδιας της ουσίας ακόμη και της αστικής δημοκρατίας και εντάσσεται στην κλασσική φασιστική επιχειρηματολογία
-η φράση «μας έταξε η πατρίδα να υπηρετήσουμε την προστασία της ελευθερίας, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και υπόσταση» επιστρέφει στις μέρες μας για να στοιχειώσει ένα κράτος που επιτίθεται στην κοινωνία καταργώντας έναν προς έναν τους όρους του «κοινωνικού συμβολαίου»
-η φράση «γεμίζουν τα στέκια τους με πέτρες, ξύλα και όπλα» είναι ασκήσεις χυδαιότητας, ένας ρητορικός εμετός…
-η φράση «αυτοί που επιχείρησαν να σκοτώσουν 6 αστυνομικούς» μπαζώνει διαφορετικές πολιτικές επιλογές για να νομιμοποιηθεί μια εξόφθαλμη σκευωρία την ίδια στιγμή που αντιλαμβάνεται την μεγάλη της αστοχία
-η φράση «ορδές τραμπούκων, εγκληματιών και φασιστών που καταστρέφουν τη ζωή μας» έρχεται ένα μόλις χρόνο μετά να περιγράψει την ίδια τη συμμορία του Χρυσοχοϊδη με εντυπωσιακή σαφήνεια
-και τέλος, η φράση «ευθύνονται οι ορδές αυτές για την δολοφονία ενός μικρού παιδιού» κορυφώνει την γελοιότητα ενός σκεπτικού που θέλει το κράτος υπερασπιστή της μνήμης του Αλέξη και το Ρεσάλτο ως δολοφόνους του (!!!)
Εκείνο που έχει συμβεί είναι η καθολική ήττα μιας κατασταλτικής στρατηγικής που επιχείρησε να επιτεθεί σε έναν ανυπότακτο και ακηδεμόνευτο πολιτικό και κοινωνικό χώρο για να ακολουθήσει ένα ντόμινο στην προοπτική ξεριζώματος του αντικαθεστωτικού, αντικρατικού και αντιεξουσιαστικού λόγου από τις γειτονιές. Η κοινωνική αλληλεγγύη ήταν συντριπτική … Από εκείνες τις μέρες είχε ήδη ακυρωθεί οποιαδήποτε σχετική κατασταλτική συνέχεια. Εν τω μεταξύ, παρακολουθούμε μια ατελέσφορη πειστική θεσμική αναδίπλωση…
Γελοίοι! Ε, γελοίοι!
Leave a Reply