Γράφουν τα σαπρόφυτα της Χ.Α. σε άρθρο τους με τίτλο “η ΧΑ προς το μέλλον”:
“Η Φυλή βιολογικό υπόβαθρο του Λαού είναι το νήμα, η Πατρίδα είναι ο αργαλειός και το Έθνος είναι ο υφαντής του πολιτισμού. Το «άτομο», η «οικονομία» και οι «ανάγκες» συναρθρώνονται στον θεωρητικό πυρήνα του φιλελευθερισμού και του μαρξισμού. Η Λαϊκή Κοινότητα, ο πολιτισμός της και οι πνευματικές αξίες της είναι ο πυρήνας του Εθνικισμού”
Ποιά φυλή, ποιά πατρίδα και ποιό έθνος; Ας ακούσουμε λίγο τον Πλούταρχο να μας εξιστορεί:
«Η πατρίδα δεν υπάρχει από τη φύση, όπως δεν υπάρχει από τη φύση σπίτι, αγρός, χαλκουργείο ή ιατρείο, όπως έλεγε ο Αρίστων. Αντίθετα, καθένα απ’ αυτά γίνεται, ή μάλλον ονομάζεται, αναφορικά προς αυτόν που μένει εκεί και τα χρησιμοποιεί.
Καθότι ο άνθρωπος, όπως λέει και ο Πλάτωνας, «δεν είναι γήινο ή ακίνητο φυτό, αλλά ουράνιο, με το κεφάλι να κρατά το σώμα στραμμένο προς τον ουρανό». Συνεπώς, ο Ηρακλής σωστά είπε ότι δεν είναι Αργείος ή Θηβαίος, αλλά κάθε ελληνική πόλη είναι γι’ αυτόν πατρίδα – και ο Σωκράτης ακόμα σωστότερα είπε
«Δεν είμαι ούτε Αθηναίος ούτε Έλληνας, αλλά πολίτης του κόσμου», γιατί δεν έκλεισε τον εαυτό του σε Σούνιο, Ταίναρο ή Κεραύνια Βουνά.«Βλέπεις τον χωρίς όρια αιθέρα επάνω, που κρατά τη Γη μέσα στην απαλή του αγκαλιά»; Αυτά είναι τα σύνορα της πατρίδας μας, και εδώ κανείς δεν είναι ούτε εξόριστος ούτε ξένος ούτε αλλοδαπός. Εδώ είναι ίδια η φωτιά, το νερό και ο αέρας. Ίδιοι είναι οι άρχοντες και οι διοικητές και οι πρυτάνεις, ο Ήλιος, η Σελήνη και ο Αυγερινός.
Το αρχαίο κείμενο
«…Φύσει γὰρ οὐκ ἔστι πατρίς, ὥσπερ οὐδὲ οἶκος οὐδὲ ἀγρὸς οὐδὲ χαλκεῖον, ὡς Ἀρίστων ἔλεγεν, οὐδὲ ἰατρεῖον• ἀλλὰ γίνεται, μᾶλλον δὲ ὀνομάζεται καὶ καλεῖται, τούτων ἕκαστον ἐαὶ πρὸς τὸν οἰκοῦντα καὶ χρώμενον. ὁ γὰρ ἄνθρωπος, ᾗ φησιν ὁ Πλάτων, “φυτὸν οὐκ ἔγγειον” οὐδὲ ἀκίνητον, “ἀλλ᾽ οὐρανιόν” ἐστιν, ὥσπερ ἐκ ῥίζης τὸ σῶμα τῆς κεφαλῆς ὀρθὸν ἱστώσης, πρὸς τὸν οὐρανὸν ἀνεστραμμένον. ὅθεν εὖ μὲν ὁ Ἡρακλῆς εἶπεν «Ἀργεῖος ἢ Θηβαῖος• οὐ γὰρ εὔχομαι μιᾶς• ἅπας μοι πύργος Ἑλλήνων πατρίς»,
ὁ δὲ Σωκράτης βέλτιον, οὐκ Ἀθηναῖος οὐδὲ Ἕλλην, ἀλλὰ “Κόσμιος” εἶναι φήσας, ὡς ἄν τις “Ῥόδιος” εἶπεν ἢ “Κορίνθιος,” ὅτι μηδὲ Σουνίῳ μηδὲ Ταινάρῳ μηδὲ τοῖς Κεραυνίοις ἐνέκλεισεν ἑαυτόν. «Ὁρᾷς τὸν ὑψοῦ τόνδ᾽ ἄπειρον αἰθέρα, καὶ γῆν πέριξ ἔχονθ᾽ ὑγραῖς ἐν ἀγκάλαις;».
οὗτοι τῆς πατρίδος ἡμῶν ὅροι, καὶ οὐδεὶς οὔτε φυγὰς ἐν τούτοις οὔτε ξένος οὔτε ἀλλοδαπός, ὅπου τὸ αὐτὸ πῦρ, ὕδωρ, ἀήρ, ἄρχοντες οἱ αὐτοὶ καὶ διοικηταὶ καὶ πρυτάνεις• ἥλιος, σελήνη, φωσφόρος• οἱ αὐτοὶ νόμοι πᾶσιν, ὑφ᾽ ἑνὸς προστάγματος καὶ μιᾶς ἡγεμονίας• τροπαὶ βόρειοι, τροπαὶ νότιοι, ἰσημερία, Πλειάς, Ἀρκτοῦρος, ὧραι σπόρων, ὧραι φυτειῶν•
Αφήσαμε για το τέλος την ερώτηση: Ποιό πολιτισμό και ποιές πνευματικές αξίες εννοούν τα σαπρόφυτα; Της αμάθειας, του μισανθρωπισμού, των βαθιών, ανείπωτων και αξεπέραστων συμπλεγμάτων…Προφανώς!
Leave a Reply