ενσωματώνοντας προστακτικές

Μεσημέρι σαββάτου. Ένα παρεάκι φλερτάρει με την ηλιόλουστη μέρα,σφήνα στο καταχείμωνο… συνετή μπυροκατάνυξη μέσα στη βιάση των συλλογικών “υποχρεώσεων”, στα τραπεζοκαθίσματα της λέλας καραγιάννη. Η φαλτσαρισμένη γκρίνια του μεσήλικα στην διπλανή καφετέρια διεκδικεί επιβλητικά το μονοπώλιο της προσοχής. Βρίζει μια κοπέλα για το τσιγάρο που άναψε μέσα στο αντίσκοινο που φύτεψε ο μαγαζάτορας στην πλατεία. Η κλειστότητα του χώρου δεν το επιτρέπει, το ίδιο και η σήμανση πάνω στον μουχλιασμένο μουσαμά. Λίγα χιλιόμετρα πιο κει τα φουγάρα του Θριάσιου… Η κοπέλα αμύνεται και τελικά απολογείται… ο γράφων συλλογίζεται πάνω στην ενσωμάτωση των κυριαρχικών διατρήσεων, σίγουρος πως ο εν λόγω κύριος ούτε καν θα αντιλαμβανόταν το αναμένο τσιγάρο αν δεν είχε προϋπάρξει η αντικαπνιστική εκστρατεία… Χέστηκαν κι αν τελικά δεν εφαρμόστηκε ο νόμος… Σημασία είχε η εκπειθάρχηση πάνω στις πιο μικρές, τις καθημερινές συνήθειες…
Και κάπου εκεί ανέγνωσε τα γόνιμα εδάφη του καθημερινού φασισμού…