ΤΕΦΛόΝ
Ποιητικό σκεύος και όχι μόνο
Τεύχος 32
Χειμώνας-Άνοιξη 2025
ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ
Γίνε συνδρομητής/ρια στο Τεφλόν και απόκτησε αντικολλητική προστασία!
Γίνε συνδρομητής/ρια στο Τεφλόν και απόκτησε αντικολλητική προστασία!
Διάβασε εδώ
Σύγχρονη ποίηση από την Ολλανδία: Εύφλεκτο δέρμα
«Σκεφτόμαστε να φύγουμε/ μα όλο και πισωγυρίζουμε»: Οι εφτά ανθολογούμενες
«Σκεφτόμαστε να φύγουμε/ μα όλο και πισωγυρίζουμε»: Οι εφτά ανθολογούμενες
ποιητικές φωνές άρχισαν να δημοσιεύουν τη δεκαετία του 2010, κατά τη μακρά περίοδο
της νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης της Ολλανδίας. Άλλοτε με δηκτικότητα και άλλοτε
με σαρκασμό, μιλούν για τον ατομικισμό και την αποξένωση, τον ρατσισμό και την αποικιοκρατία,
την κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ξεγυμνώνουν την υποκρισία ενός συστήματος που δίνει χώρο
στο Άλλο μόνο όταν εκείνο ενσωματώνεται στη δική του κυρίαρχη ρητορική.
Ανθολόγηση-Κείμενο-Μετάφραση: Νάντια Πούλου
Hanif Abdurraqib: Τα κομμάτια μας που άφησε πίσω της η νύχτα
Ο Αμερικανός ποιητής γράφει για τις «ώρες που τα μαύρα αγόρια εξαφανίζονται»,
για όσους «γεννήθηκαν μες στην απαγόρευση κυκλοφορίας», για τις «πληγές [που]
δεν μπορούν να αποσιωπηθούν». Είναι ένας storyteller ο οποίος ακολουθεί τη μακρά
παράδοση της προφορικής ποίησης της φυλής του προκειμένου να μιλήσει για τον αγώνα
της μαύρης εργατικής τάξης να επιβιώσει –υλικά, συναισθηματικά, ψυχολογικά–,
για τη δύναμη της κοινότητας, για την ανάγκη της μνήμης, ατομικής και συλλογικής.
Κείμενο-Μετάφραση: Jazra Khaleed
Shpëtim Selmani: Τα Βαλκάνια είναι σφαγείο
Στο έργο του Κοσοβάρου ποιητή κυριαρχεί η μουντή και αποπνικτική καθημερινότητα
των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων στα Βαλκάνια, όπου η ζωή είναι «κόλαση,
αμερικανική κόλαση». Στη νεκρή ζώνη ανάμεσα στην απανθρωπιά και την απελπισία
το ποιητικό εγώ παλεύει «για την ελευθερία του λάθους και την ελευθερία της συγχώρεσης»,
αναζητώντας οικειότητα, ευσπλαχνία και κατανόηση, ενώ γνωρίζει ότι «δεν είναι καλή εποχή
να είσαι σκυλί/ Ή τίμιος άνθρωπος». Κείμενο: Jazra Khaleed, Μετάφραση: Βίκτωρας Ηλιόπουλος
Σύγχρονη ποίηση από την Αλβανία: Οι δρόμοι που κουβαλάμε στις πλάτες μας
Στο αφιέρωμα ανθολογούνται οχτώ από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές της σύγχρονης αλβανικής
Σύγχρονη ποίηση από την Αλβανία: Οι δρόμοι που κουβαλάμε στις πλάτες μας
Στο αφιέρωμα ανθολογούνται οχτώ από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές της σύγχρονης αλβανικής
ποίησης, κάποιες εκ των οποίων είναι η πρώτη φορά που μεταφράζονται στα ελληνικά.
Μια πικρή αισιοδοξία και ειρωνεία απλώνεται πάνω από τα ποιήματά τους, η ποίησή τους
–πότε βιωματική, πότε συμβολική, πότε παιγνιώδης– αναζητά «το γλυκό πουλί του παράδοξου»,
μιλά για ανθρώπους που «σιωπηλά προετοίμασαν/ Το νέο νόημα/ Σ’ έναν κοιμώμενο παλιό κόσμο».
Ανθολόγηση: Sokol Çunga, Ελεάνα Ζιάκου, Κείμενο: Sokol Çunga, Μετάφραση: Ελεάνα Ζιάκου
Zahra Pourazizi: Μέσα στον ύπνο του χρόνου
Η Ζάχρα Πουραζίζι, νεαρή Ιρανή ποιήτρια που ζει αυτοεξόριστη στο Παρίσι, γράφει για τις γυναίκες
που «μπόλιαζαν τους χαρακωμένους καρπούς των χεριών τους στα στήθη τους και γίνονταν δέντρα»,
για το «το μαύρο χρώμα [που] ξυπνάει το Ε στο σώμα της Επανάστασης». Συμβολική και ελλειπτική,
η ποίησή της επιμένει να εκφράζει το ανείπωτο, ανατρέπει τους συντακτικούς κανόνες και επιχειρεί
γραμματικές παρεκβάσεις, κάνοντας εντέλει τη γλώσσα να πάσχει σαν σώμα.
Κείμενο-Μετάφραση: Δήμητρα Λ. Νικολοπούλου
Ποιήματα-Κείμενα: Αντώνης Αντωνάκος, Μυρτώ Αποστολίδου, Olga Broumas,
Χρηστίνα-Καλλιρρόη Γαρμπή, Karen Van Dyck, Σοφία Κουλουκούρη, Κουρτ,
Άγγελος κυρίου, Ντιάνα Μάνεση, Λυδία Μηλίγκου, Ελένη Μπούρου, Νάγια,
Ευσταθία Π., Βασιλική Παππά, Μαλαματή Μαρία Πετρίδου, Νεφέλη Στ.,
Κατερίνα Στάμου, Τάσος [ΜήνυμαL] Σταυρουλάκης, Sylvie, Θάλεια Τ.,
Ευγενία Τζιρτζιλάκη, Λευτέρης Τσουρής, Nathan Trantraal.
Εξώφυλλο & εικονογραφήσεις: Ραφαέλλα
Σελιδοποίηση: Morgan S. Bailey
Leave a Reply