Αυτός εκεί
ο συγκεκριμένος άνθρωπος
έχει μια συγκεκριμένη ζωήμε συγκεκριμένες πράξεις.
Γι’αυτό και η συγκεκριμένη κοινωνίαγια το συγκεκριμένο σκοπό
τον καταδίκασε
σε έναν αόριστο θάνατο.
Κ. Γώγου
Την Παρασκευή 19/7 η πορεία αλληλεγγύης των καταλήψεων είχε καλεστεί από διαφορετικές καταλήψεις, στέκια και συλλογικότητες στο πλαίσιο της πανελλαδικής ημέρας δράσης υπεράσπισης των καταλήψεων. Η πορεία, λίγο μετά την έναρξη της, δέχτηκε βίαιη επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις. 38 άτομα, εκ των οποίων 2 ανήλικα, οδηγηθήκαμε στη ΓΑΔΑ από κάθε είδους αστυνομική ομάδα: ΥΜΑΤ, ΥΜΕΤ, δράση. Εκεί στον στενό και αστυνομικό διάδρομο του 6ου παραμείναμε μέχρι το πρωί, συνολικά 14 ώρες, χωρίς εξαερισμό, χωρίς επαρκή χώρο και χωρίς καν την παροχή νερού και χωρίς είδη υγιεινής που ακόμα κι αυτά χρειάστηκε να τα αγοράσουμε. Στα γραφεία της ΓΑΔΑ, δύο αστυνομικοί της ομάδας δράση, παρακάμπτοντας κάθε τυπική διαδικασία εξακρίβωσης στοιχείων, στοχοποιούσαν συντρόφια ρωτώντας τα ονοματεπώνυμα τους, τα οποία σημείωναν στα προσωπικά τους κινητά. Παράλληλα, δεν είχαμε πρόσβαση στα κινητά για να μπορέσουμε να μιλήσουμε με δικηγόρο. Μετά από 5 ώρες, 6 άτομα αφέθηκαν και μας γνωστοποιήθηκε ότι τα υπόλοιπα 32 άτομα είμαστε συλληφθέντα. Ανάμεσα μας και 2 που είχαν υποστεί τραυματισμούς καθυστέρησαν να μεταφερθούν στο νοσοκομείο. Όλο το βράδυ παραμείναμε στον διάδρομο του ορόφου και δεν μεταφερθήκαμε στο κρατητήριο, γεγονός που έδινε τη δυνατότητα σε κάθε μπάτσο που πηγαινοερχόταν να μας τραμπουκίζει, να μας παρενοχλεί και να μας κλωτσάει κατά βούληση.
Εκεί, αν και προβλεπόταν να φοράμε χειροπέδες καθ’ολη την πολύωρη αναμονή μας, διεκδικήσαμε να τις βγάλουμε, όπως επίσης και στη διάρκεια αναμονής στην Ευελπίδων. Εκεί πάρα την παρουσία διμοιρίες στην είσοδο και τους τραμπουκισμούς των μπάτσων ώστε να αποθαρρύνουν τα συντρόφια να πραγματοποιήσουν συγκέντρωση αλληλεγγύης, βρήκαμε εκατοντάδες κόσμου να μας περιμένει. Η έδρα του δικαστηρίου, εκτελώντας χρέη δικαστικών υπαλλήλων, αποφάσισε να αναβάλει τη δικη μας, ορίζοντας δικάσιμο τη Δευτέρα 22/7, μόλις δύο μέρες δηλαδή μετά την αυτόφωρη διαδικασία και να παρατείνει την κράτησή μας μέχρι τότε. Με τον τρόπο αυτό, εξάντλησε την αυστηρότητα που προβλέπει το άρθρο 424 του νέου κώδικα ποινικής δικονομίας, το οποίο ορίζει πως η κράτηση μπορεί να συνεχιστεί σε ειδικές περιπτώσεις. Στο σημείο αυτό, να σημειώσουμε τι συνέβη με το ανήλικο άτομο που ήταν μαζί μας. Το άτομο αυτό έπρεπε να περάσει από εισαγγελέα ανηλίκων και επειδή δεν υπήρχε διαθέσιμος εισαγγελέας, υποβλήθηκε σε συνέχιση της κράτησης του μαζί μας. Μέχρι και την στιγμή που αποχωρήσαμε για να επιστρέψουμε στην ΓΑΔΑ, δεν γνωρίζαμε τι θα απογίνει λόγω συνεχών γραφειοκρατικών τους κωλυμάτων.
Τα υπόλοιπα άτομα μεταφερθήκαμε στο ΑΤ Μαραθώνα αργά το βράδυ, γεγονός που λόγω της απόστασης κατέστησε ακόμη πιο δυσκολη την δυνατότητα επίσκεψης από τα κοντινά μας άτομα. Από την περιορισμένη επικοινωνία που είχαμε μεταξύ μας διαπιστώσαμε πως εν τέλει υπήρχε επαρκής χώρος στη ΓΑΔΑ. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι θα μας φρόντιζε το κράτος.Αλλωστε, γνωρίζουμε πολύ καλά πώς το κράτος μεταχειρίζεται τα από τα κάτω και τα παρεκκλίνοντα από την “κανονικότητά” του άτομα. Φροντίζουμε ο ένας την άλλη και αυτό φαίνεται από την έμπρακτη αλληλεγγύη που κάνει τις συνθήκες κράτησής μας βιώσιμες. Πίσω στη ΓΑΔΑ μας ανακοίνωσαν ότι θα διαχωριστουμε με εμφυλα κριτήρια και πως οι “γυναίκες” θα μεταφερθούμε στο Α.Τ. Μαραθώνα. Στις συνεχόμενες πιέσεις μας να μην επιβληθεί αυτός ο διαχωρισμός μας απάντησαν πως δεν υπάρχει επαρκής χώρος. Στο αίτημά μας να παραμείνουμε λίγο χρονο ακόμα ακόμα όλα μαζί προκειμένου να έρθουμε σε μια συνεννόηση μας απάντησαν απειλητικά πως “έχετε 10 λεπτά, αλλιώς υπάρχουν κι άλλοι τρόποι”. Στη συνέχεια, κατά τη διαδικασία απόσχεσης των προσωπικών αντικειμένων όσων από εμάς θα παραμεναμε στη ΓΑΔΑ αφαιρέθηκαν ακόμη και τα γυαλιά οράσεως κάποιων από εμάς. Αυτό μας έθεσε σε προφανή κίνδυνο, αφού χωρίς να προβλέπεται κάποια εναλλακτική (πχ φακοί επαφής) μας στερήθηκε η όραση. Τα υπόλοιπα άτομα μεταφερθηκαμε στο Α.Τ. Μαραθώνα αργά το βράδυ, γεγονός που λόγω της απόστασης κατέστησε πιο δύσκολη τη δυνατότητα επίσκεψης από τα κοντινά μας άτομα. Από την περιορισμένη επικοινωνία που είχαμε μεταξύ μας διαπιστώσαμε πως εν τέλει υπήρχε επαρκής χώρος στη ΓΑΔΑ.
Ειναι ξεκάθαρα πολιτική του κράτους η αναβάθμιση και η αναπαραγωγή των κατασταλτικών μηχανισμών του για να μας εκφοβίσει. Εμείς απαντάμε: Τα αγωνιστά δεν λυγάνε!
•Θα ακολουθήσει εκτενέστερο κείμενο
Οι/τα 32 συλληφθείσες/έντες/έντα
https://athens.indymedia.org/post/1631324/
Leave a Reply