ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ Α.Φ ΔΥΝΑΜΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Στις 22/04 ο αναρχικός σύντροφος Αντρέας Φ. απήχθη από την αντιτρομοκρατική στην Πάτρα όπου διαμένει και οδηγήθηκε στην Αθήνα για ανάκριση. Ταυτόχρονα, για δεύτερη φορά μέσα στο τελευταίο δίμηνο, πραγματοποιήθηκε πολύωρη εισβολή στο σπίτι του ήδη στοχοποιημένου για την πολύχρονη κινηματική του δράση συντρόφου, σε προσπάθεια εύρεσης ενοχοποιητικών στοιχείων σε βάρος του. Aφορμή για την πρώτη εισβολή δύο μήνες νωρίτερα είχε αποτελέσει υπόθεση μικροκλοπής σε LIDL η οποία αναβαθμίστηκε σε «ληστρική επιδρομή» και αποτέλεσε το προκάλυμμα για τον τελείως δυσανάλογο έλεγχο της κατοικίας του και την κατάσχεση ηλεκτρονικών και προσωπικών του μέσων (κινητό, υπολογιστής, σημειώσεις, κινηματικό υλικό). Στη συνέχεια ξετυλίγεται ένα γαϊτανάκι παρατυπιών – ακόμα και στο πλαίσιο της δικής τους αστικής δικαιοσύνης- χρήσης «στοιχείων» που αντλούνται από μια άσχετη με την αντιτρομοκρατική υπόθεση, παρακολούθησης του λόγω «ανώνυμου τηλεφωνήματος» και στησίματος ενός διάτρητου σεναρίου εμπλοκής του συντρόφου με τη Σύμπραξη Εκδίκησης. Όλα τα παραπάνω μεθοδεύουν την παγίδευση και εν τέλει την προφυλάκιση του Αντρέα στις φυλακές Άμφισσας από τις 26/04. Ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της προφυλάκισης του Α.Φ, συγκέντρωση που πραγματοποιούταν μπροστά στην κατάληψη Παραρτήματος στην Πάτρα σε αλληλεγγύη με το σύντροφο, δέχεται επίθεση από ΜΑΤ με χημικά, κρότου λάμψης και συλλήψεις από το εσωτερικό της κατάληψης στην οποία πραγματοποιήσαν έρευνα και κατέσχεσαν κινηματικό εξοπλισμό και έντυπο υλικό. Μια ειδική μνεία αξίζει σε τοπικά και εγχώρια ΜΜΕ που από την πρώτη στιγμή επιδίδονται σε κινηματογραφικού τύπου μυθεύματα, αξιοποιώντας υποτιθέμενες διαρροές της ΕΛ.ΑΣ. και δημιουργώντας κλίμα τρομοϋστερίας μέσω της στοχοποίησης φιλικών/συντροφικών σχέσεων.
Το κατηγορητήριο που αποδίδεται στον Αντρέα και το οποίο ο σύντροφος αρνείται στο σύνολό του, περιλαμβάνει την ένταξη, τη συμμετοχή και τη φυσική αυτουργία σε ενέργειες της συγκεκριμένης “οργάνωσης” υπό τον αντιτρομοκρατικό νόμο 187Α. Το μοναδικό “πειστήριο” ασχέτων με το κατηγορητήριο κινηματικών και συντροφικών συνομιλιών του, γραπτές επικοινωνίες του με πολιτικούς κρατούμενους αλλά και φωτογραφίες κοινωνικών δράσεων, αποσαφηνίζει αυτό που για μας είναι από την αρχή ξεκάθαρο: την αισχρή απόπειρα ποινικοποίησης της οποιαδήποτε επαφής με έγκλειστους αγωνιστές, τη δαιμονοποίηση της ανταλλαγής πολιτικών σκεπτικών, της αλληλεγγύης, της ριζοσπαστικής κοινωνικής δράσης. Η τελευταία είναι και πριν από όλα ο βασικός λόγος για τον οποίο ο Αντρέας μπαίνει για πολλοστή φορά στο στόχαστρο των διωκτικών μηχανισμών: η πολυετής και ουσιαστική παρουσία του σε όλα τα μέτωπα των κοινωνικών αγώνων που δίνει καθημερινά το αντιεξουσιστικό κίνημα.
Από το πεδίο των φοιτητικών κινητοποιήσεων του 2006-2007 μέχρι την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και τη σημαντική παρακαταθήκη που άφησε σε τόσες πόλεις, από την έμπρακτη αλληλεγγύη σε μια πόλη-πέρασμα για χιλιάδες μετανάστες/ριες που αναζητήσαν μια πορεία προς ένα ασφαλέστερο ή καλύτερο αύριο μέχρι τους αντιφασιστικούς και καταληψιακούς αγώνες, την υπεράσπιση των αυτοοργανωμένων χώρων και όσων προτάσσουμε μέσα από αυτούς. Από τις απεργίες και τις εργατικές ομάδες μέχρι τις συνελεύσεις γειτονιών, την υπεράσπιση φυλακισμένων αγωνιστών/ριών, τις πρωτοβουλίες δικτύων στήριξης και αλληλοβοήθειας των από τα κάτω και πολλών πολλών άλλων, η απόφαση του συντρόφου δεν είναι παρά η συνειδητή εμπλοκή του στη διαμόρφωση του σήμερα όσο πιο κοντά στον κόσμο που διαγράφει η αναρχική θεώρηση.
Στον καλπασμό της έντονης φτωχοποίησης, του βαθέματος της ταξικής, ρατσιστικής και έμφυλης βίας απέναντι στους από τα κάτω, της έντασης της αφαίμαξης των φυσικών πόρων προς όφελος της κερδοφορίας των διεθνών αφεντικών, όσοι και όσες έχουν επιλέξει το δρόμο των αγώνων και της εναντίωσης στο σύστημα της εκμετάλλευσης στοχοποιούνται. Η έμπρακτη συνέχιση του αναρχικού οράματος για έναν κόσμο χωρίς εξουσία, παραμένει για το κράτος ένα βαθύ αγκάθι που θέλει να αποτινάξει και τα αγωνιζόμενα κομμάτια πρέπει να καμφθούν. Ως αναρχικές και αναρχικοί αγωνιζόμαστε συνειδητά από την πλευρά των καταπιεσμένων και γνωρίζουμε καλά πως ο κοινωνικός και ταξικός πόλεμος παραμένει αδιάκοπος, όσο κράτος και κεφάλαιο επελαύνουν πάνω σε κοινωνικά κεκτημένα και αναχώματα, αποκρύπτοντας τη δική τους συνολική ευθύνη απέναντι στο θάνατο που σπέρνουν οι πολιτικές τους. Οι νεκροί των Τεμπών, οι πνιγμένοι στη Μεσόγειο, οι δεκάδες γυναικοκτονίες, τα εργατικά «ατυχήματα», τα λεηλατημένα βουνά και θάλασσες στο εγχώριο πεδίο μέχρι τη μαχόμενη Παλαιστίνη και τη ζοφερή πραγματικότητα μιας γενοκτονίας στην οποία συμβάλλει το μπλοκ εξουσίας στο οποίο ανήκει το ελληνικό κράτος, μας γεμίζουν οργή και επικυρώνουν πως καμία δίωξη, καμία φυλάκιση δε μπορεί να διαγράψει το δίκαιο των αγώνων μας.
Όπως επικοινωνεί και ο ίδιος σε κείμενό του:
Σε όλα αυτά τα χρόνια, η κατασταλτική φαρέτρα του κράτους αναβαθμίζεται σταθερά, με αιχμή του δόρατος τον αντιτρομοκρατικό νόμο και τη συνεχή του διεύρυνση. Ένας ιστός αράχνης που απλώνεται γύρω από ριζοσπαστικό κίνημα μπλέκοντας εντός του όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες αγωνιστές και αγωνίστριες, ποινικοποιώντας φιλικές, συντροφικές, αλληλέγγυες κοινωνικές σχέσεις, χτίζοντας τα απαραίτητα για την εξουσία σκοτεινά αστυνομικά σενάρια και αφηγήματα, οδηγώντας ανθρώπους πίσω από τα κάγκελα, ώστε συνολικά μέσα από τα παραπάνω να εγκληματοποιηθεί η αντίσταση, και μέσω της καταστολής και της θεαματικής της διάστασης να παρουσιαστούν διαχρονικά μέσα της ιστορίας του αγώνα των καταπιεσμένων ως εχθρικά προς αυτήν, να αποπολιτικοποιηθεί η επαναστατική δράση, να απενεργοποιηθούν/κατασταλούν άνθρωποι, να κυριαρχήσει ο φόβος, η παραίτηση, η υποχώρηση και να παρουσιαστούν οι πραγματικοί τρομοκράτες -τα κράτη και το κεφάλαιο- ως προστάτες των ζωών μας. Αυτοί που όπως διαχρονικά διατρανώνουμε είναι στην πραγματικότητα αυτοί που αιματοκυλούν τη γη, που καταστρέφουν το φυσικό κόσμο, κανονικοποιούν τη βαρβαρότητα και την εκμετάλλευση. Πλείστες άλλωστε είναι οι περιπτώσεις που το μαγειρείο της αντιτρομοκρατικής, με τα ανώνυμα τηλεφωνήματα, τα μείγματα dna, τα ανύπαρκτα στοιχεία και τα σενάρια-προϊόν φαντασίας, έχουν οδηγήσει σε διώξεις και φυλακίσεις κρεμώντας παράλληλα ζωές στα μανταλάκια μέσω της ρωμαϊκής αρένας που αποτελούν τα ΜΜΕ. Όπως πλείστες είναι και οι φορές που το καθεστωτικά αφηγήματα και διώξεις καταρρέουν σε τραπουλόχαρτα, είτε μέσω της αθώωσης ατόμων που διώχθηκαν, είτε μέσω της πολιτικής ακεραιότητας και δημόσιας θέσεις συντροφισσών και συντρόφων.
Δύναμη και αλληλεγγύη στον σύντροφό μας. Σινιάλα αλληλεγγύης σε όλους και όλες τις έγκλειστες συντρόφους-ισσες, σε όσες και όσους στοιβάζονται μέσα στα κελιά της αστικής δημοκρατίας. Kαλούμε σε ανοιχτή διαδικασία για τη συγκρότηση συνέλευσης αλληλεγγύης στην Αθήνα σχετικά με την υπόθεση του συντρόφου, Δευτέρα 10/06, 19.00, AΣΟΕΕ.
ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ, ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 26 ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΡΑΤΗΜΑΤΟΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Αναρχικές/οί
Leave a Reply