Δεύτερη δήλωση της απεργού πείνας σε αλληλεγγύη με την απεργό πείνας της Αμυγδαλέζας

ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ RUSUL – ΣΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΗΣ LEA COURTOIS DAKPA ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΚΤΙΒΙΣΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Ως μάρτυρες στις φρικαλεότητες που παίρνουν μέρος στη Γάζα και τα ανείπωτα εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων, μας υπενθυμίζεται η επείγουσα ανάγκη να μιλήσουμε και να ριζοσπαστικοποιηθούμε κατά της αδικίας. Όλοι είναι συνένοχοι, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, η οποία τιμωρεί όσους υπερασπίζονται την Παλαιστίνη. Η φίλη και σύντροφός μου Lea παραμένει η μόνη κρατούμενη, ένας αποδιοπομπαίος τράγος που στοχεύει όχι μόνο τη φυλή της αλλά και για την ακλόνητη δέσμευσή της να αντιστέκεται στα φασιστικά καθεστώτα. Δεν είναι έκπληξη που στόχευσαν τη μαύρη γυναίκα που τόλμησε να αντισταθεί.

Η Lea βρίσκεται σε αυτή τη δεινή κατάσταση γιατί μόνη της είχε το θάρρος να υπερασπιστεί την Παλαιστίνη, διακινδυνεύοντας τη ζωή και το σώμα της για αυτόν τον δίκαιο σκοπό. Υπήρξε ανένδοτος υποστηρικτής της παλαιστινιακής κοινότητας, ανοίγοντας πάντα την καρδιά και το σπίτι της σε όλους.

Η Angela Davis είπε κάποτε: “Δεν αποδέχομαι πλέον τα πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω. Αλλάζω πράγματα που δεν μπορώ να δεχτώ”. Η Lea ενσαρκώνει αυτό το πνεύμα, αρνούμενη να παραμείνει σιωπηλή μπροστά στην αδικία. Τιμωρείται όχι για οποιοδήποτε έγκλημα, αλλά για το θάρρος της να αντιταχθεί στη γενοκτονία και την ακλόνητη δέσμευσή της στη δικαιοσύνη.

Ο James Baldwin διατύπωσε σοφά : «Δεν μπορεί οτιδήποτε αντιμετωπίζουμε να αλλάξει, αλλά τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει μέχρι να αντιμετωπιστεί». Η δίωξη της Lea είναι μια έντονη υπενθύμιση ότι η σιωπή απέναντι στην καταπίεση είναι συνενοχή. Η απόφαση του ελληνικού κράτους είναι μια σαφής ένδειξη του φόβου τους για άτομα που στέκονται δυνατά και αρνούνται να φιμωθούν.

Κανείς δεν πρέπει να τιμωρείται επειδή εναντιώθηκε στη Γενοκτονία.

Θα συνεχίσω την απεργία πείνας μέχρι να απελευθερωθεί η σύντροφός μου. Θα συνεχίσω την απεργία πείνας μέχρι να αναγνωριστεί το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου και η στάση μας κατά της Γενοκτονίας. Πρέπει να σταθούμε μαζί και να απαιτήσουμε δικαιοσύνη, για τη Lea, για την Παλαιστίνη και για όλους όσους τολμούν να πουν την αλήθεια στην εξουσία.

Ο χρόνος για σιωπή ΤΕΛΕΙΩΣΕ.Η ώρα για δράση είναι ΤΩΡΑ.