Εδώ και μερικές εβδομάδες έγινε γνωστή η πρόθεση των πρυτανικών αρχών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης να προχωρήσουν σε εκκένωση του κατειλημμένου στεκιού στο Βιολογικό και στη μετατροπή του σε «χώρο αναμονής» στο πλαίσιο ευρύτερων ανακατατάξεων «εσωτερικής διαρρύθμισης» των χώρων του ισογείου του κτιρίου Βιολογίας για την εξυπηρέτηση αναγκών της Σχολής Θετικών Επιστημών. Μετά από έρευνα των συντρόφων αποδείχτηκε πως η συγκεκριμένη εργολαβία αναμένεται να υλοποιηθεί άμεσα, πιθανότατα μέχρι τα μέσα Γενάρη.
Η συγκεκριμένη κίνηση έχει ξεκάθαρη κατασταλτική στόχευση εναντίον ενός από τους πλέον ιστορικούς και δραστήριους πολιτικούς και πολιτιστικούς χώρους εντός του ΑΠΘ, που λειτουργεί αδιάλειπτα εδώ και 34 χρόνια ως ένα σταθερό σημείο αναφοράς για τους αυτοοργανωμένους αγώνες και την ανατρεπτική πολιτιστική έκφραση στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Επιπλέον, αποτελεί συνέχεια της διακηρυγμένης πρόθεσης του κράτους να ξεριζώσει τις εστίες αντίστασης στα Πανεπιστήμια ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ανεμπόδιστη επιβολή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η ίδρυση Πανεπιστημιακής αστυνομίας αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα μέσα για την επίτευξη της στόχευσης αυτής και είναι ακόμα νωπές οι μνήμες του μεγαλειώδους φοιτητικού κινήματος που ξέσπασε την προηγούμενη χρονιά με αποτέλεσμα την προσωρινή αναδίπλωση της κυβέρνησης και το «πάγωμα» της εισόδου μπάτσων εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Σε αυτό τον ευρύτερο κατασταλτικό σχεδιασμό εντάσσεται και η στοχοποίηση του Στεκιού στο Βιολογικό καθώς πρόσφατα δια στόματος του υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου επανατοποθετήθηκε για μια ακόμα φορά πως επίκειται το «κλείσιμο» του στεκιού ενώ δρομολογείται εκ νέου η λειτουργία της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας.
Ειδικά στην πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου την περσινή χρονιά αναπτύχθηκε ένα πολύ μαζικό και μαχητικό φοιτητικό κίνημα και το πανεπιστημιακό campus του ΑΠΘ αποτέλεσε σημείο αναφοράς για χιλιάδες αγωνιζόμενους νεολαίους, είναι επιτακτικό για το κράτος να ανατρέψει τους συσχετισμούς, απονευρώνοντας τις αντιστάσεις, κλείνοντας τους χώρους αγώνα και τρομοκρατώντας τους αγωνιστές. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της προκλητικής παρουσίας ασφαλιτών εντός της Σχολης Θετικών Επιστημών λίγε μέρες πριν, την ώρα που διεξάγονταν διαδικασίες φοιτητικών ομάδων. Μια κίνηση που απαντήθηκε άμεσα από τους φοιτητές.
Μετά από ενάμιση χρόνο πανδημίας και αδιάκοπης επίθεσης στην κοινωνική βάση με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, διάλυση της υγείας, βάρβαρα αντικοινωνικά μέτρα, ακραία καταστολή των αγώνων και περιστολή των ελευθεριών, με τις κοινωνικές ανισότητες έκδηλες και ακόμα πιο οξυμένες εν μέσω κύματος ακρίβειας σε όλους βασικούς τομείς της ζωής, το κράτος και το κεφάλαιο συνεχίζουν να ξεδιπλώνουν τα σχέδια τους για καθυπόταξη των αντιστάσεων και για κλείσιμο των χώρων αγώνα. Ένας σχεδιασμός που αποτέλεσε προμετωπίδα της πολιτικής ατζέντας της υπάρχουσας ακροδεξιάς και νεοφιλελεύθερης πολιτικής διαχείρισης ήδη από τους πρώτους μήνες ανάληψης της διακυβέρνησης από μεριάς της με την επίθεση και την εκκένωση πολλών χώρων αγώνα σε όλη την επικράτεια.
Ως Αυτοδιαχειριζόμενος Χώρος «Επί τα Πρόσω», κομμάτι των χώρων του κοινωνικού και ταξικού αγώνα, δεν έχουμε παρά να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στην κατάληψη Στέκι στο Βιολογικό στη Θεσσαλονίκη, η οποία αποτελεί έναν ζωντανό και ανοιχτό χώρο αντίστασης και έκφρασης. Οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι αποτελούν κέντρα αγώνα όπου το κίνημα συλλογικοποιείται, οργανώνεται και αντεπιτίθεται σε κράτος και κεφάλαιο. Δομές αυτοοργανωμένες όπου οι «από τα κάτω» επιχειρούν να αντιληφθούν και να καλύψουν τις ανάγκες τους. Χώροι ατομικής και συλλογικής έκφρασης, ζύμωσης, διάδοσης ιδεών, εδάφη όπου φυτρώνουν σπόροι και θρέφονται με τα όνειρα ενός άλλου κόσμου. Ενός κόσμου αλληλεγγύης, ελευθερίας και ισότητας.
Απέναντι στις εκκενώσεις των χώρων αγώνα και την κρατική καταστολή, ενάντια στη διαρκώς εντεινόμενη προσπάθεια του κράτους να τσακίσει όποια φωνή αγωνίζεται, να προτάξουμε τις αντιστάσεις και την αλληλεγγύη μας. Όσο αυτοί θα απεργάζονται πλάνα αφανισμού των χώρων αγώνα και καθυπόταξης των ταξικών αντιστάσεων, τόσο πιο ψηλά θα υψώνουμε τις φωνές μας, τόσο πιο δυναμικά θα απαντάμε μέσα από τους δρόμους, τους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες. Γιατί οι καταλήψεις δεν είναι ντουβάρια. Είναι μνήμη, αγώνες και ιδέες, και αυτά δεν εκκενώνονται.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΝΑ ΟΞΥΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ
Αυτοδιαχειριζόμενος Χώρος «Επί τα Πρόσω»
Πάτρα, Δεκέμβρης 2021
Leave a Reply