Πριν λίγο ομολόγησε η 15χρονη από την Αγ. Βαρβάρα ότι μαζί με τον 17χρονο φίλο της σκότωσαν τη γιαγιά της, μια καθαρίστρια, πριν λίγες μέρες μέσα στο διαμέρισμά της.
Αυτό είναι το Συμβεβηκός όπως χαρακτηρίζεται στην φιλοσοφία. Η Ουσία βρίσκεται στα κίνητρα και στις αντιλήψεις αυτών που διεπραξαν το έγκλημα.
Στην κοινωνία του Θεάματος η ουσιαστική δουλειά για την ενίσχυση και την αναπαραγωγή της κυρίαρχης αντίληψης, της λεγόμενης “κανονικότητας”, γίνεται σε ένα διαμεσολαβημένο πεδίο μεταξύ Ουσίας και Συμβεβηκότος, προκειμένου να προ-πιστωθούν “αποκλίνοντα” χαρακτηριστικά στις αντιλήψεις αυτών που διέπραξαν των έγκλημα.
Έτσι, στα ΜΜΕ, όλες οι μαρτυρίες του περιβάλλοντος των δραστών που ήρθαν στο φως μιλούσαν μεταξύ άλλων με ένα επιτηδευμένα αμήχανο, πλην όμως δηκτικό ύφος, για “περίεργα παιδιά” , για “ένα κορίτσι που γύριζε στους δρόμους ό,τι ώρα ήθελε”, για “μη κανονικά” παιδιά κ.ο.κ.
Και με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται τα στερεότυπα των εγκληματιών, στοχοποιούνται στο προκείμενο χαρακτηριστικές συμπεριφορές της “σκοτεινής εφηβείας”, περιθωριοποιείται η νεανική ανυπακοή και χρεώνεται με εγκληματική ενδεχομενικότητα… Δεν είναι τυχαίο ότι τα προηγούμενα”ρεπορτάζ” κατατείνουν εντέλει στην τελική μαρτυρία: “Οι δύο δολοφόνοι είπαν ότι την σκότωσαν γιατί δεν άντεχαν τους τσακωμούς και την καταπίεση“… Εξελιγμένος Λαμπρόζο λοιπόν, με τη βοήθεια των “μηχανών της φαινομενικότητας”, ενώ έχει αποδειχτεί ότι η συντριπτική πλειονότητα των εγκλημάτων γίνεται από τους “καθωσπρέπει” με τον περίγυρο να πέφτει διαρκώς από τα σύννεφα…
Αυτή είναι η θεαματική επιτελεστικότητα η οποία τροφοδοτεί ασταμάτητα με περιεχόμενα την κανονικότητα της κυρίαρχης ιδεολογίας. Αλί στους -φύσει και θέσει- “μη κανονικούς” έφηβους…
Leave a Reply