“Εμείς, οι κρατούμενοι στο Φυλάκιο Έβρου, χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας από έξω. Δεν έχουμε πρόσβαση στα άλλα κελιά, δεν έχουμε καθαρό αέρα, το νερό είναι βρώμικο, το φαγητό φτάνει ίσα-ίσα για να επιβιώσουμε, δεν μπορούμε να βγαίνουμε έξω.
Όταν κάποιος είναι άρρωστος, δεν μπορούμε να πάμε στο γιατρό για βοήθεια. Ξανά και ξανά, οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, καθώς οι τουαλέτες είναι βρώμικες. Θέλουμε να φύγουμε από αυτή τη φυλακή. Η αστυνομία μας χτυπάει ξανά και ξανά, στα χέρια μας, στα πόδια μας, μας βρίζουν ασταμάτητα. Κανείς δεν απαντάει στο ερώτημά μας για το τι θα γίνει στο μέλλον. Υπάρχουν ακόμη και άνθρωποι που έχουν τρελαθεί, και ακόμα δεν μπορούν να φύγουν. Είμαστε πολλοί άνθρωποι, με διαφορετικές εθνικότητες, σε ένα κελί.
Δεν έχουμε διαπράξει κανένα έγκλημα, και δεν έχουμε επιλέξει αυτή τη μοίρα. Έχουμε εγκαταλείψει τον πόλεμο, την καταπίεση και τη φτώχεια για να φτάσουμε στις ευρωπαϊκές δημοκρατικές χώρες. Κάποιος να μας πει τι μας περιμένει, τι θα συμβεί σε μας.
Εμείς, οι κρατούμενοι από το Φυλάκιο, είμαστε ευγνώμονες που οι άνθρωποι μας ακούν τώρα.”
Είμαστε ευγνώμονες που οι άνθρωποι μας ακούν τώρα…
by
Leave a Reply