Τα «απόβλητα» και οι «σπάστες» του Παρισινού 2005, οι «απόβλητοι» και οι «κουκουλοφόροι» του Αθηναϊκού 2008 συναντούν την «τυχοδιωκτική βία» του Λονδίνου των ημερών μας. Ο Μπουνά κι ο Ζιέντ, ο Αλέξης και τώρα ο Μαρκ. Οι μεγάλες αφορμές. Το κράτος δολοφονεί και παίρνει τις ανελέητες απαντήσεις του από όλους όσοι νιώθουν μονίμως στον κρόταφό τους την κάνη των ένστολων συμμοριών, από όλους όσοι νιώθουν μονίμως στην καθημερινή τους ζωή την ξεφτίλα ενός παρηκμασμένου κόσμου.
Οι «εκατέρωθεν» αφηγήσεις μοιάζουν καταπληκτικά. Η γλώσσα της Εξουσίας με τη διαστρέβλωση, τη συκοφαντία, την κοινωνική διάχυση του φόβου. Η γλώσσα των Εξεγερμένων φειδωλή καθώς «αφήνεται» στη προπαγάνδα της πράξης, αδιάφορη να κερδίσει όσους υπερασπίζονται την κανονικότητα αυτού του κόσμου τούτες τις ώρες. Και πάλι ένας ιδιότυπος εμφύλιος σε εξέλιξη. Τρίτη ημέρα σήμερα και τα «επεισόδια» απλώνονται φυγόκεντρα από το «φτωχο»Τότεναμ προς κάθε κατεύθυνση στην βρετανική επικράτεια…
Διαβάζουμε ότι: «Σοκ προκαλούν οι τηλεοπτικές εικόνες που παρουσιάζουν ομάδες νεαρών να τρέχουν στους δρόμους, να σπάνε βιτρίνες , να βάζουν φωτιά σε κτήρια στο Κρόιντον, προάστιο του νότιου Λονδίνου, να αρπάζουν ό,τι βρουν από τα μαγαζιά, να σπάνε ΑΤΜ και να βάζουν φωτιά σε τουλάχιστον ένα κατάστημα, στο Κλάμχαμ. Μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί πάνω από 334 άτομα, μεταξύ των οποίων και ένα αγόρι μόλις 11 ετών».
Όμως, όπως και να το κάνουμε, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι καιροί των μηντιακών τροπαρίων του στυλ: «Μακάριοι οι ανυποψίαστοι…»
Leave a Reply