Τις τελευταίες ημέρες στρατολογικά γραφεία ανά τη χώρα έχουν προχωρήσει στην εφαρμογή της απόφασης που ανακοινώθηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης (ΦΕΚ Β’ 517/2011). Ανυπότακτοι, λιποτάκτες και ολικοί αρνητές στράτευσης σε όλη τη χώρα έχουν λάβει συστημένες επιστολές από τα Στρατολογικά Γραφεία της περιοχής διαμονής τους στις οποίες ενημερώνονται πως τους έχει επιβληθεί διοικητικό πρόστιμο 6000Ε για τη μη-εκπλήρωση των στρατιωτικών τους “υποχρεώσεων”. Το ποσό είναι καταβλητέο στην αρμόδια εφορία και μέχρι την εξόφλησή του ο ανυπότακτος δεν μπορεί να λάβει αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας, με ό, τι δυσχέρειες στην καθημερινότητά του συνεπάγεται αυτό (μη-δυνατότητα ανανέωσης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, έκδοσης κάρτας ανεργίας, σύναψης δανείου κοκ). Πέραν αυτού, με το νεοψηφισθέντα νόμο Ν.3943/2011 -σύμφωνα με τον οποίο οι οφειλές προς το Δημόσιο άνω των 5000Ε(αντί των 10.000 που ίσχυε έως τώρα) διώκονται ποινικά- οι ανυπότακτοι απειλούνται και με φυλάκιση. Η εξόφληση του προστίμου δεν απαλλάσσει από τις στρατιωτικές υποχρεώσεις και η μόνη εναλλακτική που δίνεται είναι η τακτοποίηση των “υποχρεώσεων” αυτών με κάθε τρόπο (στράτευση, απαλλαγή με Ι5, αναβολή λόγω σπουδών).
Παράλληλα ένα πλήθος δημόσιων υπηρεσιών (δημοτολόγια, υπουργείο ΠΡΟΠΟ, υπηρεσία εκλογικών καταλόγων υπουργείου εσωτερικών, τοπικά ΑΤ κ.α.) έχουν…στρατολογηθεί από το Υπουργείο Αμύνης προκειμένου να εντοπίσουν ανυπότακτους και ολικούς αρνητές στράτευσης των οποίων η διεύθυνση διαμονής δεν είναι γνωστή. Οι υπηρεσίες αυτές οχλούν τηλεφωνικώς, με επιστολές ή και αυτοπροσώπως ανυπότακτους και ολικούς αρνητές καθώς και συγγενικά τους πρόσωπα προκειμένου να αποκτήσουν τα ακριβή στοιχεία διαμονής τους. Σύμφωνα με τις οδηγίες του ΥΕΘΑ, τα ανακτηθέντα στοιχεία πρόκειται να δοθούν στα τοπικά Στρατολογικά Γραφεία τα οποία θα τα χρησιμοποιήσουν για την αποστολή συστημένων ειδοποιητηρίων για το πρόστιμο των 6000Ε που θα τους έχει επιβληθεί.
Το εγχώριο καθεστώς, λόγω της βαθιάς συστημικής ύφεσης σε παγκόσμιο επίπεδο, αδυνατεί να αποσπάσει τη συναίνεση για κοινωνική ειρήνη με τη γνωστή μεταπολιτευτική (και όχι μόνο) συνταγή: εξαργύρωση πελατειακών σχέσεων με διορισμούς, παροχή ευκαιριών από την πρόσβαση σε ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Η μόνη του επιλογή είναι να εκβιάσει τη συναίνεση με τον εμπλουτισμό του νομικού του και στρατιωτικό-αστυνομικού του οπλοστασίου κατά των αντιστάσεων που ξεπηδούν διαρκώς και τη χρήση του κατά των καταπιεζόμενων. Πιο πρόσφατο παράδειγμα το όργιο καταστολής των πρόσφατων απεργιακών και μη κινητοποιήσεων, όπως της 11/5 και 28-9/6 που άφησε εκατοντάδες τραυματίες και πολλούς αιχμάλωτους του κράτους με αισχρά κατηγορητήρια. Η συνέχιση της επένδυσης στους μηχανισμούς καταστολής και στο μιλιταρισμό σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία για την κυριαρχία πρέπει να θεωρείται δεδομένη, κάτι που αποδεικνύεται από τη διαρκή παροχή κάλυψης στην εγκληματική δράση των ομάδων ΜΑΤ-ΔΕΛΤΑ-ΔΙΑΣ κατά την καταστολή κινητοποιήσεων και την προκήρυξη πρόσληψης 2.500 νέων ένστολων καταστολέων. Κοντά σε αυτά ας προστεθούν και οι δαπάνες για αστυνομικούς και στρατιωτικούς εξοπλισμούς, η εκπαίδευση στρατιωτικών μονάδων για την καταστολή πλήθους (βλ. ασκήσεις “ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ”), η συμμετοχή στην ευρωπαϊκή ειδική μονάδα καταστολής πλήθους(EUROGENDFOR) με πεδίο αρμοδιότητας όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο καθώς και η εκκωφαντική σιωπή για την δυσθεώρητη οικονομική τρύπα μιζών των στρατιωτικών παρασίτων (είτε μέσω των ετήσιων εξοπλιστικών προγραμμάτων, είτε μέσω των ανεξέλεγκτων-εκτός Βουλής εγκρινόμενων δαπανών των στρατοπέδων).
Ασχέτως της κατεύθυνσης προς την οποία επιθυμεί να αναδιαμορφώσει το κοινωνικό συμβόλαιο η κυριαρχία, η διάχυση του μιλιταρισμού στο κοινωνικό σώμα και η πλήρης αντικοινωνική διαστολή της έννομης βίας θα είναι τα δύο τελευταία και πιο αξιόπιστα εργαλεία της. Ανάμεσα στους ανθρώπους οι οποίοι στοχοποιούνται αυτές τις μέρες υπάρχουν αρκετοί που έχουν τοποθετηθεί επιθετικά απέναντι και στο ένα και στο άλλο, καθιστώντας τους πρωταρχικό στόχο της κυριαρχίας εν μέσω κρίσης. Κι αυτό γιατί το συγκεκριμένο κομμάτι της νεολαίας αρνούμενο έμπρακτα τη στράτευσή του γυρνά την πλάτη σε ένα ολόκληρο σύστημα αξιών που η κυριαρχία φιλοδοξεί να ενσταλλάξει επάνω της, αλλά και αρνείται κάθε είδους ετερονομία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπλοκάρει τη διάχυση του μιλιταρισμού μέσω της θητείας καθώς και την –πολύτιμη αυτή την εποχή- δικαιολόγηση κι ανοχή της κρατικής βίας και τη συστράτευση με αυτή. Ακόμη παραπέρα, όταν η αντιπαράθεση αυτή δημοσιοποιείται-όπως στην περίπτωση των ολικών αρνητών στράτευσης- κι επεκτείνεται στην επίθεση στον εθνικό μύθο, στην παραχάραξη της ιστορίας, στον εθνικισμό και στις πλαστές εθνικές συνειδήσεις, μετατρέπεται σε μια άρνηση κομβικών στοιχείων του υπάρχοντος, απειλώντας όχι μόνο την κατασκευή της κοινωνικής συναίνεσης αλλά και την ίδια την κοινωνική δομή.
Με αυτό το σκεπτικό, δεν είναι τυχαίο ότι μέλος της κατάληψής μας, το οποίο ειναι ολικός αρνητής στράτευσης, βρίσκεται ήδη στο στόχαστρο της οικονομικής καταστολής μαζί με χιλιάδες άλλους άνυπότακτους σε όλη την επικράτεια.
Είναι γεγονός ότι -ακόμη περισσότερο- σε καιρούς λεηλασίας των καταπιεζόμενων το έδαφος είναι εύφορο για την άνθιση κάθε είδους αντιστάσεων και αρνήσεων. Και καθώς το κράτος γνωρίζει πως ανάμεσα στις «γραμμές» των ανυπότακτων υπάρχουν άνθρωποι που δραστηριοποιούνται στους πιο ριζοσπαστικούς πολιτικούς χώρους σπεύδει να τους εξαφανίσει άπαξ δια παντός. Με το νόμο περί 6000Ε, πέραν του ότι επιβάλλει ένα χυδαίο “τιμολόγιο” πολιτικών αντιλήψεων, επιδιώκει και την πολιτική ή υλική εξαφάνιση των φυσικών τους φορέων. Είτε στρέφοντας την ανυπότακτη νεολαία σε ακυρωτικές για το πρόταγμά της λύσεις (στράτευση, απαλλαγή μέσω Ι5, εναλλακτική θητεία), είτε απειλώντας τους επίδοξους αρνητές με τη στέρηση των απαραίτητων χαρτιών για την επιβίωσή τους (εξορία στο οικονομικό περιθώριο λόγω μπλοκαρίσματος φορολ.ενημερότητας, εργασία χωρίς χαρτιά ή και φυλάκιση).
Θεωρούμε ότι για τη συγκεκριμένη κυριαρχική επίθεση που ξεδιπλώνεται σε πολλά μέτωπα, με οικονομική καταστολή και με παρεπόμενη φυλάκιση, πρέπει όχι μόνο να υπάρξει άμεσα μια απάντηση με την ίδια σφοδρότητα αλλά και να αρθρωθούν δράσεις που θα πλήξουν όλες τις δομικές ρηγματώσεις της κυριαρχίας, εκείνες που αφορούν τόσο τις διώξεις λόγω πολιτικών αντιλήψεων όσο και την απειλή για στρατιωτική καταστολή του “εσωτερικού εχθρού”.
Εν μέσω κρίσης, οι εμπνευστές αυτών των σχεδίων πρέπει να μετανιώσουν για την ευκαιρία που μας πρόσφεραν. Ευκαιρία για έμπρακτη αντίσταση, αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.
Leave a Reply