Το αυτοοργανωμένο μάθημα μαγειρικής θα πραγματοποιείται κάθε Πέμπτη στις 15.00 στην κατάληψη Σινιάλο.
Οσοι-ες ενδιαφέρονται καλό είναι να επικοινωνούν από πριν στο mail κατάληψης ή της ομάδας για την αυτομόρφωση.
Μαθημα Μαγειρικής
by
Comments
8 responses to “Μαθημα Μαγειρικής”
Τι ακριβώς έχουν να προσφέρουν τα μαθήματα μαγειρικής στους κοινωνικούς/ταξικούς αγώνες; Είναι μια προσπάθεια “ανοίγματος” της κατάληψης στην τοπική κοινωνία του Αιγαλέου, η οποία συνοδεύεται από ένα συνολικότερο σκεπτικό απεύθυνσης και επικοινωνίας; Αποτελεί κομμάτι μιας ευρύτερης στρατηγικής της κατάληψης για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της κρίσης; Πιστεύεται ότι η φτώχεια, η εξαθλίωση και η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με τέτοιους είδους εγχειρήμματα;
Και κάτι επιπλέον. Προσωπικά, η ιδέα να συμμετάσχω σε μαθήματα μαγειρικής ή άλλα μαθήματα που διεξάγονται στο σινιάλο (και όχι με στόχο την επαγγελματική κατάρτιση) μου αρέσει, δεν πιστεύω όμως ότι η διαδικασία αυτή είναι “απελευθερωτική” ή “επαναστατική”. Αν αποφασίσω τελικά να έρθω, χωρίς όμως να συμμερίζομαι την αντίληψη της κατάληψης σχετικά με τα μαθήματα, η επιλογή μου αυτή δεν θα αναπαράγει ιδιοτέλεια; Δεν θα είναι μια σχέση “εργαλειακή” με την κατάληψη; Εσείς τι λέτε; Να έρθω;
Συντροφικά
Σίγουρα το σχόλιό σου δεν είναι από συντροφική σκοπιά. Τόσο στο ότι δεν μπήκες στον κόπο να διαβάσεις τις θέσεις της ομάδας του Σινιάλο (Αυτομόρφωσης και ενάντια στην Εκπαίδευση) όσο στο ειρωνικό σου σχόλιο που “θες” να συμμετέχεις στα μαθήματα.
Αν πιστεύεις ότι μια διαδικασία με κέντρο τις ανάγκες για έκφραση,γνώση και δημιουργία χωρίς και ενάντια σε κάθε διαμεσολάβηση και εξουσία δεν είναι απελευθερωτική, δεν αποτελεί μεγάλο πλήγμα το να κοπούμε στο τεστ “επαναστατικότητας” σου.Δεν εξέλαβα το σχόλιο ως κακοπροαίρετο, κι’ αυτό όμως να ισχύει, εκφράζει κάποια ερωτήματα-προβληματισμούς που θα μπορούσατε να απαντήσεται. Τα σχόλια είναι δημόσια και τα βλέπουν όλοι/ες όσοι/ες παρακολουθούν το site σας. Αν δεν είστε διατεθημένοι να απαντάτε στα εκάστοτε σχόλια, αρνητικά ή θετικά, μπορείτε απλούστατα να καταργήσεται τον σχολιασμό.
Σύντροφος από τις ταξικά προσδιορισμένες γειτονιές των δυτικών προαστιών της Αθήνας
Κινηματικό σάιτ με ανοιχτά σχόλια δεν θα βρεθεί εύκολα στο διαδίκτυο. Η επιλογή αυτή από το Σινιάλο είναι εδώ και καιρό ένα δίκοπο μαχαίρι που προς τιμή του επιφορίζεται μαζί με το όλο ρίσκο να δέχεται σχόλια από τον πιο καλόβουλο μέχρι και τον πιο κακόβουλο. Οι καταληψίες δεν χρωστάνε σε κανέναν για να του κάνουν τεμενάδες και έχει μπερδευτεί κάπως η έννοια της χειραφέτησης και της επικοινωνίας περιεχομένων. Όποιος θέλει να χρησιμοποιήσει τον ψηφιακό χώρο της κατάληψης για να σχολιάσει είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να έχει ρίξει τουλάχιστον μια ματιά στο τί είναι η κατάληψη αυτή και τί θέλει να κάνει. Από που κι ως που οι καταληψίες είναι υποχρεωμένοι να “σεβαστούν” έναν σχολιαστή ο οποίος με τη σειρά του δεν ενδιαφέρθηκε καν να ασχοληθεί με τη θέση της κατάληψης πάνω στο θέμα που θέλει να σχολιάσει αλλά επιθυμεί διακαώς να του απαντήσουν οι καταληψίες εδώ και τώρα σε ό,τι αυτός κρίνει ότι τον ενδιαφέρει σα να μην υπάρχει το σάιτ και σα να μην έχει αυτή η κατάληψη παρελθόν; Είναι προφανές ότι υπάρχει επιτηδευμένη παρεξήγηση. Οι καταληψίες δεν είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν σε όποιον σχολιάζει επειδή έχουν ανοιχτή τη δυνατότητα σχολιασμού. Τί υπονομευτική λογική είναι αυτή;
Η ερώτηση τι ακριβώς έχουν να προσφέρουν τα μαθήματα γενικά έχει απαντηθεί από την κατάληψη πάρα πολλές φορές τόσο σε ανοιχτές διαδικασίες εκδηλώσεις, όσο και σε κείμενα πηγαδάκια και ανοιχτές παρεμβάσεις στη πόλη του Αιγάλεω. Για αυτό και σε πρώτη φάση οι ερωτήσεις του Nestor εκλαμβάνονται τουλάχιστον ως προβληματικές. Το ζήτημα της γνώσης, της διαχείρισης της και των ανοιχτών αυτοοργανωμένων μαθημάτων είναι ένα ζήτημα που αφορά την κατάληψη από τη γέννησή της ως σήμερα. Η επιθυμία και η διαθεσιμότητα των ανθρώπων γεννάει αυτά τα μαθήματα κάθε φορά και η κατάληψη τα αντιλαμβάνεται ως ιδιαίτερους διαφορετικούς τρόπους συλλογικοποίησης και δημιουργίας τόπου πολιτικών συναντήσεων σε ένα κατειλημμένο έδαφος. Όλα αυτά τα χρόνια από τα μαθήματα αυτά έχουν παρθεί πρωτοβουλίες για εκδηλώσεις και δράσεις ανοιχτές και δημόσιες που όποιος τις είχε παρακολουθήσει θα ήταν σε θέση να απαντήσει από μόνος του σε διάφορα από τα ερωτήματα που έχουν τεθεί εδώ. Φυσικά όλοι είναι ελεύθεροι να διαφωνήσουν με επιλογές και αυτό είναι απολύτως θεμιτό. Αυτό όμως που είναι προβληματικό είναι στο όνομα των ανοιχτών σχολίων που είναι μια σαφέστατη επιλογή της κατάληψης να εγκαλούμαστε και για τους τρόπους μας πάντα από κάποιον “αντικειμενικό παρατηρητή του διαλόγου”. Η ερώτηση που διατυπώνει ο Nestor σχετικά με τα μαθήματα μαγειρικής που τα ξεχωρίζει ξεκάθαρα από τα υπόλοιπα είναι προβληματική. Μπορεί να απαντηθεί μόνο με ερωτήσεις του τύπου “γιατί είναι περίεργο μια κατάληψη να ανακοινώνει μαθήματα μαγειρικής;” γιατί θάβεται το δημιουργικό κομμάτι που μπορεί να έχει ένα τέτοιο μάθημα?” και γιατί προκαταβάλεται το σε ποια κατεύθυνση μπορεί ο κόσμος που συμμετέχει στο συγκεκριμένο μάθημα να οδηγηθεί μέσα από αυτή την αυτοοργανωμένη διαδικασία;” και τέλος γιατί κάθε φορά θα πρέπει να γίνεται επίκληση στους ταξικούς αγώνες όταν η ίδια η ομάδα αυτομόρφωσης και ενάντια στην εκπαίδευση έχει πάρει σαφή θέση απέναντι σε οποιασδήποτε μορφής αποκλεισμού που απαντάει σε πολλές ταξικές ανησυχίες έτσι και αλλιώς. Αν κάποιος δυσκολεύεται να το εντάξει στην επαναστατική του λογική δεν υπάρχει κανένα θέμα και ούτε είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε. Για μας η γνώση και η διαχείριση της αποτελούν κομβικά σημεία της πολιτικής μας ύπαρξης και δεν θα εξαιρέσουμε από αυτή τη διαδικασία καμιά προέκτασή της που απαντάει στις παροντικές μας επιθυμίες που είναι μέρος του αύριο έτσι και αλλιώς.
Συντροφικά προς πάσα κατεύθυνση
χ. από Κατάληψη ΣινιάλοΘεωρώ πως οτιδήποτε αφορά την τροφή μας είναι πολύ σημαντικό. Δεν το πηγαίνω καν στην κατεύθυνση συνθημάτων όπως «είσαι ό,τι τρως», θα πω απλά ότι το να μάθουμε να μαγειρεύουμε, ώστε να μπορούμε να αξιοποιούμε όποιους πόρους διαθέτουμε για να προσφέρουμε στους εαυτούς και τους οικείους μας ένα καλό διατροφολόγιο, που να διατηρεί την καλή μας υγεία, είναι σπουδαίο.
Όμορφο είναι επίσης το μαγείρεμα να είναι μια συλλογική διαδικασία και όχι μια ατομική, την οποία συνήθως να αναλαμβάνει το κορίτσι σε ένα σπίτι.
Το δικό μου «πρόβλημα» είναι άλλο και έχει να κάνει με την ώρα του μαθήματος :) Είναι λίγο δύσκολο να συμμετέχουμε μεσημεράκι καθημερινής, καθώς συμπίπτει με το ωράριο εργασίας :/ Υπάρχει περίπτωση να αλλάξει αυτό;
Η εμπορευματοποίηση της βασικότερης ανάγκης του ανθρώπου, όπως είναι η τροφή, η lifestyle διαχείρισή της (gourmet εστιατόρια, βιβλία και εκπομπές μαγειρικής παντού κλπ) και ο τρόπος που ο σύγχρονος άνθρωπος αντιλαμβάνεται τη διαδικασία παραγωγής του φαγητού του (από τις πρώτες ύλες μέχρι το μαγείρεμα) είναι ένα τεράστιο κομμάτι , πάνω στο οποίο τα ριζοσπαστικά εγχειρήματα οφείλουν και πρέπει να έχουν θέση και πράξη, που τους αναλογεί αντίστοιχα. Δεν είναι τυχαίο που έχουν γραφτεί τόσα κινηματικά κείμενα για τον έλεγχο της τροφής, την πρωτογενή παραγωγή, τα μεταλλαγμένα, τη διαχείριση των σπόρων κτλ. Η μαγειρική είναι ο τελευταίος κρίκος αυτής της αλυσίδας και σαφώς έχει να κάνει με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε ως εν δυνάμει επαναστατικά υποκείμενα την τροφή μας. Γιατί κάνουμε συλλογικές κουζίνες άλλωστε; Μόνο για την κοινωνικοποίηση και την απεύθυνση; Ποιός/ά μαγειρεύει σε αυτές τις κουζίνες, έρχεται κάποια εταιρεία catering και φέρνει τα φαγητά ; Δε θα πρέπει να μάθει όλο και περισσότερος κόσμος να μαγειρεύει και να βοηθάει ή θα το κάνουν κι αυτό κάποιοι ”ειδικοί”; Γιατί έχουμε εγχειρήματα γης με παραγωγή και καλλιέργεια; Δεν πρέπει και να τα μαγειρεύουμε αυτά που παράγουμε ; Μην ξεχνάμε και τις τεράστιες ανάγκες που υπάρχουν σε καταλήψεις προσφύγων, όπου πρέπει να τραφούν καθημερινά δεκάδες άνθρωποι και αυτό δεν είναι εύκολο να το κάνει κανείς (το καταλαβαίνουν αυτό όσοι-ες έχουν προσπαθήσει να μαγειρέψουν το πιο απλό φαγητό και να πρέπει να βγουν τόσες μερίδες….).
Το γεγονός επίσης , ότι σε περιόδους ακραίας φτώχειας είναι σημαντικότερο από ποτέ να μοιράζεσαι τέτοιου είδους γνώση (δεν ξέρω πολλούς φτωχούς να τρώνε κάθε μέρα delivery) , δεν είναι αμελητέο.Φυσικά, δε χρειάζεται να επαναλάβω για το πολιτικό περιεχόμενο, τα πολιτικά χαρακτηριστικά, και τον τρόπο που γίνεται το μοίρασμα της γνώσης και της δημιουργίας από τα παιδιά στην κατάληψη Σινιάλο και τους ανθρώπους που πλαισιώνουν τα μαθήματα, υπάρχουν κατατεθειμένα κείμενα και εκδηλώσεις για όλα αυτά, όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται τα βρίσκει…
Τελικά, στο λεγόμενο ”χώρο”(αυτό που έχω καταλάβει εγώ από τη μικρή μου συμμετοχή σε μαθήματα αυτομόρφωσης), που διατείνεται πως θέλει να διαρρήξει τα πρότυπα μιας κοινωνίας πρέπει πρώτα να σπάσουν τα στερεότυπα του δικού του αυτοεγκλωβισμού.
Εμένα άλλο είναι αυτό που με απασχολεί και με προβληματίζει που δεν το θέτει κανένας μέχρι τώρα από όποιαδήποτε σκοπιά…Η δημιουργικότητα, η αυτομόρφωση και η συλλογικοποίηση που θα αναπτυχθούν μέσω του συγκεκριμένου εγχειρήματος και άλλων παρόμοιων όπως οι συλλογικές κουζίνες, αναπτύσσονται μέσα από την κυρίαρχη και επιβλητική πρακτική της πτωματοφαγίας? Η κατάληψη του Σινιάλο με λίγα λόγια, μιας και σε δική της διαδικασία απευθύνεται το σχόλιό μου, έχει συζητήσει στο εσωτερικό της αν το αντικείμενο ανάπτυξης της εκμάθησης και πειραματισμού των συμμετεχόντων στα μαθήματα αυτομόρφωσης θα είναι οι σάρκες άλλων ζώων?
Leave a Reply