Cine Σινιάλο: Τρίτη 01 Σεπτεμβρίου 9μμ: ” Χαρακίρι” του Μασάκι Κομπαγιάσι

Λίγα λόγια με αφορμή την προβολή της ταινίας Χαρακίρι:

Ιαπωνία, αρχές 17ου αιώνα.  Κατά την περίοδο του Έντο (1603-1868) κυριαρχεί σε ολόκληρη τη χώρα το φεουδαρχικό στρατιωτικό καθεστώς (Σογκουνάτο) του Οίκου των Τοκουγκάβα. Μετά από πολλά χρόνια συγκρούσεων ανάμεσα στους διάφορους τοπικούς άρχοντες (Νταΐμιο), η κεντρική κυβέρνηση του Σόγκουν Ιγιεμίτσου προχωράει στην ενοποίηση της Ιαπωνίας επιβάλλοντας τον τερματισμό των περιφερειακών μαχών και προχωρώντας στη δήμευση πολλών από τα εχθρικά τοπικά φέουδα που αντιστέκονταν στην αναδυόμενη συγκεντρωτική εξουσία των Τοκουγκάβα. Μετά από  αυτή την εξέλιξη, πολλοί πολεμιστές Σαμουράι που υπηρετούσαν ως τότε κάποιον Νταΐμιο γίνονται Ρονίν. Ο όρος  Ρονίν – που κυριολεκτικά σημαίνει  τον περιπλανώμενο αλήτη, αυτόν που δεν έχει σπίτι – χρησιμοποιούταν ήδη από παλιότερα για να περιγράψει τους δουλοπάροικους που εγκατέλειπαν ή δραπέτευαν από τη γη του αφέντη τους.  Από την εποχή των Τοκουγκάβα και μετά, οι Ρονίν ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με τους Σαμουράι που μένουν χωρίς αφέντη εξαιτίας του θανάτου ή της ανατροπής του τοπικού άρχοντα που υπηρετούσαν. Κατά την περίοδο του Σόγκουν Ιγιεμίτσου, το πλήθος των Ρονίν στην Ιαπωνία αγγίζει το μισό εκατομμύριο. Το Σογκουνάτο τους θεωρεί επικίνδυνους και τους απαγορεύει να καταφύγουν στις πόλεις ή να υπηρετήσουν καινούριους άρχοντες. Αντιμέτωποι με τη φτώχεια και την εξαθλίωση, πολλοί Ρονίν γίνονται  παράνομοι, ληστές ή μισθοφόροι. Το 1651, οι Ρονίν οργανώνουν τη μεγάλη εξέγερση του Keian που αναγκάζει το Σογκουνάτο των Τοκουγκάβα να αναθεωρήσει την πολιτική του και να επιδιώξει την ενσωμάτωσή τους στην Ιαπωνική κοινωνία.

Καθώς δεν απολάμβαναν το κύρος των έμμισθων Σαμουράι και βρίσκονταν στο κοινωνικό περιθώριο, οι Ρονίν θεωρούνταν ανυπόληπτοι και αποτελούσαν αντικείμενο χλευασμού εκ μέρους όχι μόνο των αρχόντων αλλά και των ίδιων των Σαμουράι. Στο πλαίσιο αυτό, ο άγραφος κώδικας των Σαμουράι (Μπουσίντο) υποδείκνυε στους πολεμιστές που γίνονταν Ρονίν να διαπράξουν σεπούκου ή χαρακίρι (τελετουργική αυτοκτονία) μετά την απώλεια του αφέντη τους για να προστατεύσουν την τιμή και την υπόληψή τους. Στην ταινία “Χαρακίρι” (1962), ο Μασάκι Κομπαγιάσι πραγματεύεται την εκδίκηση που οργανώνει μεθοδικά ο Ρονίν πολεμιστής Τσούγκουμο Χάνσιρο μετά το θάνατο των αγαπημένων του προσώπων και ξεσκεπάζει την υποκριτική επίκληση του κώδικα τιμής των Σαμουράι από το καταπιεστικό φεουδαρχικό σύστημα που αποσκοπεί στο στιγματισμό και στην εξόντωση των φτωχών Ρονίν.

Σχετικά με την ταινία:

Στην Ιαπωνία του 17ου αιώνα τοποθετείται η ταινία του Μασάκι Κομπαγιάσι με κεντρικό πρόσωπο τον Τσουγκούμο, ένα σαμουράι που έρχεται σ’ έναν αρχοντικό οίκο και ζητά την άδεια να πεθάνει έντιμα με χαρακίρι. Αυτή είναι και η αφορμή για τον ήρωα της ταινίας για να αρχίσει να εξιστορεί τα γεγονότα που τον οδήγησαν σε αυτή την επιλογή. Είναι μια ταινία που ξεχωρίζει κυρίως για τις χορογραφικές σκηνές μάχης και φυσικά επειδή με αφορμή την ιστορία παρουσιάζεται ο ρόλος που έπαιξαν οι σαμουράι στην Ιαπωνία του 17ου αιώνα.

Δείτε το trailer: