από ΕΒΓΑ (μαύρο) καλοκαίρι

Στην Ελληνική Βιομηχανία Γάλακτος και Αλεύρου (ΕΒΓΑ) -και στις βασικές της εγκαταστάσεις επί της Ιεράς Οδού στο Βοτανικό- είναι γνωστό ότι εργάζονται ως εποχιακοί εργάτες και εργάτριες πολλοί Αιγαλιώτες και Αιγαλιώτισσες εδώ και χρόνια. Υπάρχει, όμως, μια εξέλιξη που επιβαρύνει την κατάσταση από φέτος.

Η εταιρία αυτή αγοράστηκε το Σεπτέμβρη του 2010 από την πολυεθνική Unilever. Μια πολυεθνική των 163.000 εργαζομένων με διευθυντικά στελέχη από 20 χώρες που αναφερόμενη στους σκοπούς της γράφει: «Σκοπός μας είναι να έχουμε θετική επιρροή με πολλούς τρόπους. Με τα προϊόντα μας, με τις εμπορικές λειτουργίες, με τις σχέσεις μας μέσω εθελοντικών συνεισφορών, αλλά και με διάφορους άλλους τρόπους με τους οποίους εμπλεκόμαστε στην κοινωνία»…

Η πραγματικότητα έχει διαψεύσει, βέβαια, τους «αγαθούς» σκοπούς της εταιρίας καθώς στις 29 Απρίλη του 2009:

«Η Επιτροπή Ανταγωνισμού… Επιβάλλει στην εταιρεία «UNILEVER HELLAS A.E.B.E.», που διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στην υιοθέτηση και εφαρμογή του όρου της απαγόρευσης παράλληλων εισαγωγών, συνολικό πρόστιμο έξι εκατομμυρίων εννιακοσίων σαράντα έξι χιλιάδων πεντακοσίων ογδόντα οκτώ ευρώ και δεκαπέντε λεπτών (6.946.688,15), για τη συμμετοχή της σε κάθετες συμπράξεις που εμπεριέχουν τον όρο απαγόρευσης παράλληλων εισαγωγών με τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ «ΑΤΛΑΝΤΙΚ Α.Ε.», «ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.», «ΟΡΑ», «METRO AEBE», «MAKRO C&C», «ΑΦΟΙ ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΙ Α.Ε.Β.Ε.», «Δ. ΜΑΣΟΥΤΗΣ Α.Ε.» και ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ μέλη της «ΚΥΨΕΛΗ Α.Ε.», τα έτη 2000, 2001 και 2002»

Επίσης, σύμφωνα ακόμη και με την πιό κυνική καπιταλιστική ηθική: «Σημειώνεται, ότι η απαγόρευση των παράλληλων εισαγωγών είναι νομολογιακά αποδεκτό ότι αποτελεί μια από τις σοβαρότερες παραβάσεις του κοινοτικού δικαίου του ανταγωνισμού και θεωρείται -μαζί με τα καρτέλ- η πιο επαχθής αντιανταγωνιστική πρακτική, στον βαθμό που συμβάλλει στην εδραίωση μιας γεωγραφικής κατανομής της κοινοτικής αγοράς, αποβλέποντας στην στεγανοποίηση των εθνικών αγορών, γεγονός που εμποδίζει την ολοκλήρωση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς και της ευρύτερης ανάπτυξης του διακοινοτικού εμπορίου προς όφελος του καταναλωτή, εξαλείφοντας ή περιορίζοντας τον ανταγωνισμό στις τιμές» (Πηγή: εφημερίδα Express)

Αυτή είναι η Unilever, λοιπόν, που έχει αναλάβει από φέτος την τύχη πολλών αιγαλιωτών εργατών και εργατριών. Και φρόντισε δεόντως να μηνύσει προς κάθε ενδιαφερόμενο/η ότι φέτος δεν θα προσλάβει ντόπιους, αλλά θα χρησιμοποιήσει ως εποχιακούς νοικιασμένους Βούλγαρους εργάτες. Είναι δεδομένο ότι οι δυστυχισμένοι αυτοί άνθρωποι θα δουλέψουν με μεροκάματα Βουλγαρίας που, ως εξαθλιωτικά υποτιμημένα, είναι σαφώς ανταγωνιστικά σε σχέση με την ελληνική πραγματικότητα των εργασιακών σχέσεων –κι όλα αυτά σύμφωνα με χυδαίες θεσμικές ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ταξική φύση της ΕΕ είναι αδιαμφισβήτητη, όπως αδιαμφισβήτητα είναι και τα χαμόγελα των πολυεθνικών κορακιών. Όσον αφορά την ταξική οργή του κοινωνικού μας περίγυρου…μένει να εκφραστεί…