Στις 15 Φλεβάρη του 1999 έγινε μια απόπειρα μεταφοράς στο “Λοιμωδών” όλων των Κούρδων προσφύγων που είχαν κατασκηνώσει επί μήνες στην πλατεία Κουμουνδούρου στο κέντρο της Αθήνας. Τα πούλμαν που μετέφεραν τους πρόσφυγες με τη συνοδεία της αστυνομίας μπλοκαρίστηκαν στην είσοδο του “Λοιμωδών” από εκατοντάδες Αιγαλιώτες που δεν επιθυμούσαν την εγκατάσταση των προσφύγων στην περιοχή. Ο…προοδευτικός τότε δήμαρχος Αιγάλεω Γιάννης Μυστακόπουλος, βρέθηκε στην “πρώτη γραμμή” του “αγώνα” αντιπροσωπεύοντας το αγανακτισμένο πλήθος με μια επιχειρηματολογία που πρόκρινε το ενδιαφέρον για τους πρόσφυγες αφού στιγμάτιζε τις άθλιες κτιριακές εγκαταστάσεις οι οποίες δεν προσφέρονταν επουδενί για την φιλοξενία οποιουδήποτε. Η πρόκριση αυτή, ωστόσο, αποτέλεσε απλώς το ψευτοανθρωπιστικό πρόσχημα ενός πλήθους που στην συντριπτική του πλειονότητα έχυνε το ρατσιστικό του δηλητήριο στα πηγαδάκια. Κάποιοι από μας που προσπαθήσαμε να αρθρώσουμε εναντιωματική επιχειρηματολογία σε αυτή την κατάσταση βρεθήκαμε στο χείλος του λιντσαρίσματος. Ο ρατσισμός αδιαφορούσε για τα ανθρωπιστικά προσχήματα των πολιτικάντηδων και κυριαρχούσε στην παγερή οργή του πλήθους.
Σήμερα το πρωί η εξουσία στο πλαίσιο ενός οργανωμένου σχεδίου πια -κι όχι μιας σπασμωδικής ενέργειας- επαναφέρει το εγχείρημα: στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στο “Λοιμωδών”. Μερικές δεκάδες ατόμων εμπόδισαν τις μπουλντόζες, κάποιοι υποψήφιοι δήμαρχοι εμφανίστηκαν μπροστάρηδες, υπάρχει ένα κάλεσμα στις 5μμ για δημοτικό συμβούλιο των τριών περιμετρικών δήμων έξω από το ” Λοιμωδών” και επιπλέον “μαζικοί φορείς” της πόλης καλούν σε συγκέντρωση στο ίδιο σημείο το απόγευμα στις 6.30μμ
Η προσπάθεια να διατυπωθούν με σαφήνεια τα χαρακτηριστικά της αντίδρασης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης είναι αδιαμφισβήτητη. Υπάρχει, ωστόσο, το ίδιο ακριβώς πρόβλημα που εκφράστηκε και τον χειμώνα του 1999: τα ρατσιστικά κίνητρα της πλειονότητας των αντιδρώντων να καλυφτούν πίσω από μια αντιρατσιστική επιχειρηματολογία. Το ζήτημα είναι βούτυρο στο ψωμί των φασιστικών συμμοριών (ήταν εμφανής εξάλλου σήμερα το πρωί η ανιχνευτική παρουσία μιας παρέας από δαύτους) που έχουν τις εξής επιλογές:
-να συμμετάσχουν στις συγκεντρώσεις ανεξαρτήτως της πρόθεσης των διοργανωτών και χωρίς τα “διακριτικά” τους με σκοπό να ψαρέψουν τις διαθέσεις για μια εκ των υστέρων διοργάνωση αντιδράσεων με σαφή ρατσιστικά κίνητρα. Η προπαγανδιστική τους δουλειά σε αυτή την περίπτωση θα είναι ένας λόγος ενάντια στα κόμματα και τις παρατάξεις που πολιτικοποιούν την αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση στα γκέτο μεταναστών.
-να μην συμμετάσχουν στις αντιδράσεις και να προχωρήσουν απευθείας σε δικές τους κινήσεις. Σε αυτή την περίπτωση θα κάνουν δουλειά στις γειτονιές περιφερειακά του “Λοιμωδών” καλώντας τον κόσμο σε δυναμική αντίδραση για την αποτροπή μεταφοράς μεταναστών στο στρατόπεδο συγκέντρωσης σύμφωνα με το μοντέλο της Κορίνθου (όπου πρωτοστάτησε ο εκ των υστέρων “πασόκος” και διαγραμμένος σήμερα βουλευτής της ΧΑ Μπούκουρας)
Δική μας επιλογή είναι η ενεργητική παρουσία σε κάθε περίπτωση. Γνωρίζουμε από τη μία μεριά τα προεκλογικά παιχνίδια που παίζονται ιδιαίτερα αυτούς τους μήνες, την άντληση πολιτικής υπεραξίας από κοινωνικά ζητήματα προκειμένου να επανδρωθούν οι κομματικοί μηχανισμοί και η εκλογική πελατεία. Η παρουσία μας στις συγκεντρώσεις θα είναι φροντισμένη ούτως ώστε να μην χρησιμοποιηθούμε ως πλάτη ή ποσοτική ενίσχυση σε προεκλογικά παζάρια. Το ζήτημα των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών έχει ένα βεληνεκές πολύ πιο πέρα από την πλήρως αναποτελεσματική αριστερή ρητορεία που έχει εργαλειοποιήσει την υπόθεση στα στενεμένα της καθεστωτικά πολιτικά σχέδια.
Από την άλλη μεριά, η παρουσία μας και στις συγκεντρώσεις αλλά και στην όλη ιστορία δεν θα επιτρέψει ούτε την εξόφθαλμη ούτε την υποβόσκουσα ρατσιστική “επιχειρηματολογία”, δεν θα επιτρέψει στις μισάνθρωπες προσβολές να μολύνουν την πόλη μας.
Το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών δεν πρόκειται να γίνει. Γιατί, απλώς, είναι στρατόπεδο συγκέντρωσης. Που θέλει να πνίξει κάθε σώμα με τα συρματοπλέγματά του.
Leave a Reply