Ήταν Δεκέμβρης του 2011 όταν αντικατασταλτική πορεία στο Πέραμα καλεσμένη από αντιεξουσιαστές κινητοποιήσε φασιστοειδή του Περαμάτος που δεν είχαν αναπτύξει ακόμα δημόσια δράση στην περιοχή αλλά όπως προέκυψε εκ των υστέρων από συνομιλίες τους στο fb είχαν συμμετάσχει σε επιθέσεις σε σπίτια πακιστανών μεταναστών στον Ασπρόπυργο. Με την ολοκλήρωση της πορείας και την απόσυρση των σημαιών και των διαδηλωτών 30-40 θρασύδειλα φασιστοειδή επιτέθηκαν στους τελευταίους 5-6 συντρόφους με κοντάρια, κράνη και ΑΚ (μπουκαλάκι βενζίνας με δυναμιτάκι), με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ελαφρύ τριών, μόνο και μόνο επειδή αντιστάθηκαν επιτυχώς και οπισθοχώρησαν μαζί. Η επίθεση καταγγέλθηκε δημόσια και την επόμενη εβδομάδα έγινε ξανά πορεία στο Πέραμα αυτή τη φορά αντιφασιστική. Η αριστερά όχι μόνο έλειψε από πλευράς ανακοινώσεων και συμμετοχής αλλά αυτό που διακινούσε υπογείως είναι ότι πρόκειται για βεντέτα μεταξύ αναρχικών και φασιστοειδών. Η σαφήνεια της καταγγελίας ότι η ομάδα που επιτέθηκε βγήκε μέσα από το μπαλονάδικο του Πανταζή και ότι σε αυτήν συμμετείχαν οι Μπαξεβάνης και Καστρινός, οι οποίοι γυμνάζονταν στον πυγμαχικό σύλλογο της περιοχής και ήταν κομβικά πρόσωπα στον τοπικό σύνδεσμο του Ολυμπιακού, επίσης αφέθηκαν στη σιωπή και τη λήθη. Μέλη του ΚΚΕ μάλιστα (συγκεκριμένα κάποια αρθρογράφος του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ) ζητούσε από τους Περαματιώτες που κινητοποιούνταν γύρω από το ζήτημα να μην μαζεύουν τα Εξάρχεια στο Πέραμα (;;;!!!) και τα κάνουν όλα μπάχαλο. Επίσης, όλοι κώφευαν όταν υπήρξαν και δεύτερες δημόσιες ανακοινώσεις και καταγγελίες ότι άτομα από την ομάδα που είχε επιτεθεί στο τέλος της διαδήλωσης έστηναν καρτέρια έξω από τα σπίτια είτε αντιεξουσιαστών είτε ανένταχτων αγωνιστών και τους απειλούσαν σε δρόμους και καφετέριες. Τότε βλέπετε ο μπαλονάς (Πανταζής) και τα υπόλοιπα μπουμπούκια ήταν κάτι γραφικοί που δεν άξιζαν προσοχής, δεν έπρεπε να μπούμε σε “συμμοριτοπόλεμο” μαζί τους, έπρεπε “να τους γυρίσουμε την πλάτη” (sic).
Όταν λίγους μήνες μετά ο Λαγός έβγαζε λόγο σε καφετέρια της περιοχής και στοχοποιούσε τους αιγύπτιους αλιεργάτες και το ΠΑΜΕ στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, για να γίνει το ίδιο βράδυ δολοφονική επίθεση στο σπίτι αιγυπτίων ψαράδων με έναν παρολίγο νεκρό που δεν θα επανέλθει ποτέ από την βλάβη που του προκάλεσαν στο κρανίο, η αριστερά μιλούσε γενικά κι αόριστα για ρατσιστική επίθεση. Και τότε τα κίνητρα όμως της επίθεσης αναδείχηκαν από εκτεταμένο κείμενο που είχε αναρτηθεί και στο indymedia, το οποίο επεξηγούσε ότι η επίθεση ήταν εκδούλευσεις σε έλληνες μεγαλοεμπόρους της ιχθυόσκαλας που έβλεπαν τους αιγύπτιους ως βασικούς ανταγωνιστές μέσα σε περιβάλλον κρίσης και μείωσης των πωλήσεων, διότι οι αιγύπτιοι το μερτικό που έπαιρναν από τις ψαριές το διέθεταν με κασελάκια και τρίκικλα σε σπίτια, καφενέδες και μεζεδοποωλεία μισοτιμής σε σχέση με τα ψαράδικα (η πληρωμή των αλιεργατών είναι με 300 ευρώ μισθό και μερτικό από τις ψαριές). Η επιβεβαίωση ήρθε έναν μήνα μετά όταν στην πλατεία Αγ. Νικολάου στη Νίκαια η Χ.Α. έκανε διανομή θαλασσινών, χορηγεία εμπόρων της ιχθυόσκαλας Κερατσινίου, γεγονός το οποίο και πάλι κατατέθηκε δημόσια. Είμαστε βέβαια ακόμα στην εποχή που όλα αυτά είναι κολλήματα των αναρχικών και που “η Χ.Α. μπαίνοντας στο κυνοβούλιο θα φορέσει κουστούμια και θα γίνει κι αυτή το κανίς στους καναπέδες του συστήματος” (sic). Η κατάληξη είναι ότι στα δικαστήρια του Πειραιά που πήγαν 6 συλληφθέντες από την επίθεση στους αιγύπτιους ψαράδες να υπάρχουν μόνο αναρχικοί σύντροφοι οι οποίοι με τους μπάτσους ανάμεσα έβριζαν τους συλληφθέντες φασίστες και τους υποστηρικτές τους που είχαν πάει στα δικαστήρια. Επικεφαλής της συγκεκριμένης ομάδας κρούσης των 15 ατόμων εκ των οποίων συνελήφθησαν οι 6 ήταν όλως τυχαίως ο Πανταζής (ο οποίος έντυνε με μπλουζάκια και εξόπλιζε με πτυσσόμενα, σιδηρογροθιές και tazer το τάγμα εφόδου και το μετακινούσε σε συγκεντρώσεις και ομιλίες σε όλο το λεκανοπέδιο με το φορτηγάκι του). Αν πολλοί όλα αυτά τα μαθαίνουν σήμερα, δε σημαίνει ότι δεν έχουν κατατεθεί δημόσια την ώρα που συνέβαιναν. Για το συγκεκριμένο συμβάν έγινε απευθείας παρέμβαση με αφισοκόλληση και κείμενο στην περιοχή από αναρχικούς (που ολοκληρώθηκε με επίσκεψη στο σπίτι των αιγυπτίων ψαράδων που είχαν δεχτεί την επίθεση), η οποία τυχαία δε διασταυρώθηκε με μηχανοκίνητο απόσπασμα που συγκέντρωσαν από άλλες περιοχές οι χρυσαυγίτες, το οποίο εισήλθε με 30 δικάβαλα μηχανάκια στο Πέραμα την ώρα αποχώρησης των συντρόφων. Σε πορεία που ακολούθησε, καλεσμένη από αριστερές οργανώσεις, ο κόσμος του ακηδεμόνευτου αυτοοργανωμένου αγώνα, συμμετείχε συντεταγμένα με μπλοκ.
Αυτό που ακολούθησε στο Πέραμα, όπως και στη Νίκαια (που κι εκεί οι αναρχικοί βρίσκονταν διαρκώς στο δρόμο και στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων), ειδικά μετά την είσοδο στο κοινοβούλιο της Χρυσής Αυγής, ήταν πρωτοφανές. Τα τάγματα εφόδου στήθηκαν με τον πλέον στρατιωτικό και δολοφονικό τρόπο. Η Χρυσή Αυγή άνοιξε γραφεία-σφηκοφωλιές. Οι επιθέσεις σε μετανάστες εντάθηκαν, όπως και οι τραμπουκισμοί και δηλωτικές εμφανίσεις του στυλ “εδώ κάνουμε κουμάντο εμείς”. Επίσης, οι σχέσεις με μπάτσους γίνονταν όλο και πιο ορατές. Στο Πέραμα ο Πανταζής ήταν κολλητός με τον “κουτσό”, ασφαλίτη είτε του ΑΤ Περαμάτος είτε του ΑΤ Σαλαμίνας. Και στη Νίκαια ο μπάτσος-κλειδί ήταν ο διευθυντής ασφαλείας Γιοβανίδης, ο οποίος ευθυνόταν για το θάνατο του Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ από βασανιστήρια στο ΑΤ Νίκαιας τον Οκτώβρη 2009 και ηγείτο των αστυνομικών δυνάμεων που εισέβαλαν στο ΡΕΣΑΛΤΟ στο Κερατσίνι, στις 5/12/2009. Και πάλι, βέβαια, όλα αυτά ήταν φανταξιοπληξίες των αναρχικών ή “ανεπιβεβαίωτες εικασίες” (sic), παρότι κατατίθονταν σε κινηματικές εφημερίδες, προκηρύξεις και στο ιντέρνετ ακριβώς όπως παρατίθενται εδώ.
Όλη τη χρονιά που πέρασε στο Πέραμα, μετά την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο κοινοβούλιο, οι δημόσιες πολιτικές δραστηριότητες αριστερών, αναρχικών κλπ συρρικνώθηκαν έως εξαφανίστηκαν. Ο τοπικός σύνδεσμος του Ολυμπιακού αποτέλεσε ως επι το πλείστον το αρχικό ανθρώπινο δυναμικό της “Χρυσής Αυγής – Ομάδα Κρούσης Περάματος”, όπως έγραφαν τα μπλουζάκια που φορούσαν. Κατόρθωσαν όμως να αποκτήσουν επιρροή και μέσα σε μια μικρή μερίδα μεταλλεργατών καθώς και σε νεολαίους μέσα στα σχολεία. Κι ενώ ακόμα και καθηγητές δήλωναν κατά περιπτώσεις ανήμποροι να διαχειριστούν την κατάσταση και ορισμένοι δήλωσαν μέχρι και απειλές που είχαν δεχτεί, αναρχικές συντρόφισσες και σύντροφοι καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς πραγματοποιούσαν μοιράσματα στα 3 λύκεια της περιοχής έχοντας διαπληκτιστεί κατ΄επανάληψη με ιδιαίτερα προκλητικούς χρυσαυγίτες μαθήτες. Όπως με τον περσινό πρόεδρο δεκαπενταμελούς του ΕΠΑΛ Περάματος, που όχι μόνο ήταν ήδη οργανωμένος στη Χρυσή Αυγή και απειλούσε πάντα πέρνωντας τηλέφωνα ότι θα έρθει η ομάδα κρούσης να καθαρίσει αλλά το έπαιζε και νταής στους συμμαθητές του. Όσο για τα συνθήματα στους τοίχους, που όλη την ώρα γέμιζαν με εθνικιστικούς, ρατσιστικούς και αντικομμονιστικούς-αντιαναρχικούς οχετούς, μόνο οι αναρχικοί σύντροφοι και συντρόφισσες τα έσβηναν τη στιγμή που όλοι οι άλλοι αλληθώριζαν. Όταν κάποιοι άλλοι επιχείρησαν να το πράξουν με την μεθοδολογία “τους γυρνάμε την πλάτη” (βλ. ΠΑΜΕ-ΚΝΕ-ΚΚΕ) είδαμε τα τραγικά αποτελέσματα. Σημειωτέον λόγω σχέσεων και γνωριμιών στις περιοχές οι ΚΚΕδες είχαν προηδοποιηθεί από αναρχικούς συντρόφους να μην πάρουν αψήφιστα την επίσκεψη των βουλευτών της ΧΑ στη ζώνη, την οποία υποτιμούσαν και υποβίβαζαν για άλλη μια φορά ώσπου κατάλαβαν ότι μέχρι και σωματείο είχε στα σκαριά η ΧΑ, έχοντας συγκέντρώσει δεκάδες υπογραφές. Ακόμα και για το σβήσιμο συνθημάτων και αναγραφή δικών τους, τους είχε ειπωθεί να μην πάνε λιγότεροι από 30-40 γιατί μπορεί να δεχτούν προκλήσεις ή επίθεση αλλά και αυτό το αγνόησαν. Όχι μόνο αυτό αλλά όταν σύντροφοι από την περιοχή στήριξαν ως μεμονωμένα άτομα την πορεία που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ για την επίθεση που δέχτηκε, για άλλη μια φορά οι ΚΚΕδες μας κρέμασαν, όταν στο ύψος των γραφείων της Χ.Α. απέσυραν τρέχοντας την περιφρούρησή τους που στεκόταν στο στενό για να μην χρεωθούν ενδεχόμενη ένταση με τα ΜΑΤ που φυλλούσαν τα γραφεία των νεοναζί. Το ίδιο έπραξαν και στην πορεία στη Νίκαια στις 19/10, μια μέρα μετά τη δολοφονία του Φύσσα, όταν εγκατέλειψαν την πορεία (στην οποία είχαν μπει επικεφαλής), στην πλατεία Οσίας Ξένης αντί να επιστρέψουμε στο περιβολάκι απ΄όπου είχαμε ξεκινήσει και είχε αφήσει πολύς κόσμος τα οχήματά του (είχαν μάλιστα πει ψέματα ότι θα κατέληγαν όντως στο περιβολάκι).
Τέλος, αντίθετα από το τι λένε τα κανάλια, ο επίσημος πυρηνάρχης του Περάματος είναι κάποιος Χατζηδάκης, ο οποίος μαζί με τον Πανταζή ήταν μπροστινοί και συντονιστές στην επίθεση στα μέλη του ΠΑΜΕ και της ΚΝΕ. Ο εν λόγω κύριος εργάζεται (ή κατέχει) σε κατάστημα με είδη αλιείας, καταδυτικά κλπ επί της λεωφόρου Δημοκρατίας απέναντι από τον ΟΑΕΔ Κερατσινίου, λίγο πιο εκεί από το υποκατάστημα του Κωτσόβολου. Ο Πανταζής που είναι ο κατ΄ουσία πυρηνάρχης δεν είχε το επίσημο χρίσμα λόγω της δικογραφίας και των κατηγοριών που είχε για την επίθεση στους αιγύπτιους αλιεργάτες.
Η πορεία λοιπόν που θα γίνει στο Πέραμα ασφαλώς έχει τη σημασία της, όπως και κάθε κινητοποίηση, παρέμβαση κλπ αφού συμμετέχει στην προσπάθεια αντιστροφής των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Όσοι κρίνουν ότι πρέπει να πάνε καλό είναι να το πράξουν και όσοι όχι προφανώς έχουν τους λόγους τους. Ωστόσο, το ζήτημα της ενότητας δεν πρέπει να απευθύνεται στους αναρχικούς. Πρώτον, γιατί είναι άλλο πράγμα η ουσιαστική ενότητα, που είναι παράγωγο αξιακών, πολιτικών, στρατηγικών και διαδικαστικών συμφωνιών και άλλο πράγμα τα ευκαιριακά μέτωπα που ο καθένας προσπαθεί να ασκήσει την πολιτική του (αναμεταξύ τους οι αριστερές οργανώσεις εννοώ) σε βάρος των υπολοίπων και εν τέλει της υπόθεσης. Δεύτερον, γιατί υπήρξαν πρωτοβουλίες ανοιχτού κοινωνικού χαρακτήρα (και όχι συνάντησης επιτελείων) που προηγήθηκαν της σύσκεψης για (αριστερό) αντιφασιστικό συντονισμό, οι οποίες το λιγότερο αγνοηθήκαν και λιδωρήθηκαν (όπως πάντα) από τις αριστερές οργανώσεις.
*απόσπασμα σχολίου στη διέυθυνση https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1496265
Leave a Reply