το αίμα της Αμυγδαλέζας και η μικροψυχία του “προοδευτικού διαφωτισμού”

Υπολογίζεται ότι 1.800 μετανάστες σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά την επικράτεια έχουν προχωρήσει σε απεργία πείνας ενάντια στην κράτησή τους. Η απεργία πείνας έχει ξεκινήσει τις τελευταίες μέρες στην Αμυγδαλέζα όπου εκατοντάδες μετανάστες ενημερώθηκαν ότι η κράτησή τους θα παραταθεί μέχρι τους 18 μήνες. Η φιλοξενία του «Ξένιου Δία» δείχνει τα μεγάλα της δόντια. Χτες το βράδυ δεκάδες αστυνομικοί επιτέθηκαν στους απεργούς πείνας με σκοπό το σπάσιμο του αγώνα τους. Οι μετανάστες χτυπήθηκαν βάναυσα και βασανίστηκαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες ζώντας σε μια κόλαση ανείπωτη.

Την ίδια στιγμή ακούγονται τραγελαφικές φωνές για «προοδευτική στροφή της κοινωνίας» από ανεκδιήγητους αριστερούς επίδοξους διαχειριστές της εξουσίας… κάνοντας την σύγχυση επιστήμη.  Ένα μεγάλο κομμάτι της έκπτωτης μεσαίας τάξης -και κατά κόρον πρώην ψηφοφόρους του Πασόκ- στρέφεται προς τον θλιβερό Σύριζα για να περισώσει ό,τι μπορεί πριμοδοτώντας τον σοσιαλδημοκρατικό χυλό. Και είναι απορίας άξιον για το κουρελοειδές αυτό μόρφωμα να θεωρεί ότι παραλλαγμένο μέσα στον επιτηδευμένο σοσιαλδημοκρατικό χυλό θα κερδίσει τις εκλογές και θα επιβάλλει την ατζέντα του. Αν αυτό αποτελεί «προοδευτική στροφή» τότε η γη είναι επίπεδη. Και αυτές οι sui generis κολυμπήθρες θα αποτελούσαν  πηγή ατελείωτης διασκέδασης αν δεν ήταν τόσο αιματηρό το κοινωνικό φόντο.

Δεν θέλει και δυσθεώρητη ευφυΐα για να αντιληφθεί κανείς ότι το 10% της ΧΑ αποτελεί αιχμή μιας ακραία συντηρητικής στροφής της κοινωνίας. Όταν ο «ριζοσπαστισμός» σκουντουφλούσε από την επηρμένη μέθη στα σκαλάκια της κάτω πλατείας Συντάγματος, οι φασιστικές συμμορίες άπλωναν τα πλοκάμια τους στις πολύπαθες λαϊκές συνοικίες με τον αέρα των καναλιών, τα έδρανα της αστικής δημοκρατίας και τις πλάτες της αστυνομίας.

Κι ενώ το ΚΚΕ πανηγυρίζει για… την έναρξη του 19^ου Συνεδρίου… και διάφορες άλλες μαρξιστικές αιρέσεις είτε σηκώνουν τους ώμους διατυμπανίζοντας ότι οι φασίστες ήταν ανέκαθεν το 1/3 της ελληνικής κοινωνίας είτε περιφέρουν τους κυνηγημένους μετανάστες ως προεκλογικά εξαπτέρυγα… δεν μένουν και πολλοί για να σηκώσουν τη γροθιά. Αλλά ούτε και λίγοι. Αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, ελευθεριακοί, αντιφασίστες και λιγοστοί κομμουνιστές… ως εξαιρέσεις που επιβεβαιώσουν τον κανόνα. Τη σηκώνουν χωρίς πολλές φιοριτούρες καταφέρνοντας να κάνουν τα φίδια να κάτσουν στ’ αυγά τους.

Η ΧΑ δεν είναι παρά η αιχμή μιας ακροδεξιάς συστημικής στροφής. Χωρίς την αστυνομία τα τάγματα εφόδου των μισάνθρωπων συμμοριών θα είχαν συντριβεί προ πολλού. Όπως και να’ χει το αίμα, τα βασανιστήρια και οι ταπεινώσεις των μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης πνίγονται μέσα στον κουρνιαχτό που σηκώνει η μικροψυχία των πρεσβευτών του “προοδευτικού διαφωτισμού”…