ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΑΙΓΑΛΕΩ… ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ACS ΑΛΙΜΟΥ (2 καθήκια δρόμος)
Όσοι έχουν παρακολουθήσει την υπόθεση της Γενικής Ταχυδρομικής Αιγάλεω (κλείσιμο καταστήματος και πέταμα των εργαζομένων στο δρόμο) θα δουν το ίδιο σκηνικό να εξελίσσεται πανομοιότυπα στο κλείσιμο της ACS Αλίμου.
Παράλληλα, τους τελευταίους μήνες έχουν υπάρξει μια σειρά από υποκαταστήματα franchise της ACS και της Γενικής Ταχυδρομικής που άλλαξαν χέρια σε μια νύχτα. Και όπως πολύ καλά γνωρίζουμε μια επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση. Είναι πασιφανές πως πρόκειται για την εφαρμογή μιας συγκεκριμένης πολιτικής εκ μέρους της ACS και της Γενικής Ταχυδρομικής που κεντρικό αλλά όχι μοναδικό στόχο έχει την υπογραφή των ατομικών συμβάσεων των 596 ευρώ (μικτά).
Οι “ανταγωνιστές” ACS
-Γενική Ταχυδρομική αλλά επί της ουσίας σύμμαχοι στον κοινό τους
αγώνα με στόχο την υποτίμηση της εργασίας και της ζωής μας έχουν απόλυτη ταύτιση συμφερόντων.
Το κόλπο τους είναι απλό. Με διάφορες προφάσεις “κλείνουν” το κατάστημα και θέτουν στους εργαζόμενους το εξής εκβιαστικό δίλλημα. “Το μαγαζί περνάει σε “καινούρια” χέρια, υπέγραψε πως δεν έχεις καμία απαίτηση από το νέο ή το παλιό αφεντικό, καθώς και μια σύμβαση των 596 ευρώ και συνεχίζουμε τη συνεργασία μας”. Παράλληλα, όσο αφορά δεδουλευμένα, αποζημιώσεις και οποιαδήποτε άλλη οικονομική εκρεμότητα, πράκτορες και μητρική στήνουν από κοινού ένα πινγκ-πονγκ ευθυνών. Συνήθως, ο παλαιός πράκτορας κατηγορεί τη μητρική, και η μητρική ή ο νέος πρακτοράς της, κατηγορεί τον παλαιό πράκτορα με στόχο οι εργαζόμενοι να παραιτηθούν των δικαιωμάτων τους και να υπογράψουν τις νέες υποτιμημένες ατομικές συμβάσεις. Φυσικά, όσοι διανοηθούν να διεκδικήσουν τα νόμιμα δικαιώματά τους, θεωρούνται “μη συνεργάσιμοι” και αποκλείονται.
Πρέπει να σημειώσουμε πως η τακτική της γενικής ταχυδρομικής και της ACS έχει αναβαθμιστεί. Πλέον είναι αρκετές οι περιπτώσεις που όταν ένα από τα υποκαταστήματα κλείνει, φροντίζουν να μεταφέρουν την έδρα, (να αλλάξουν διεύθυνση όχι όμως και περιοχή λόγω πελατολογίου), επωνυμία και Α.Φ.Μ, με λίγα λόγια να σβήσουν τα ίχνη τους ώστε οι εργαζόμενοι που διεκδικούν τα νόμιμα δικαιωματά τους, να έρθουν αντιμέτωποι με ένα νομικό λαβύρινθο και να μην ξέρουν που να απευθυνθούν για να δικαιωθούν. Με αυτή, την αναβαθμισμένη πλέον τακτική τα υποκαταστήματα της γενικής ταχυδρομικής και της ACS διατηρούν το πελατολόγιο και τον κύκλο εργασιών τους άθικτο ενώ παράλληλα μειώνουν το κόστος, επιτυγχάνοντας μείωση μισθών και νέες υποτιμημένες συμβάσεις εργασίας απαλλαγμένες από προυπηρεσία και οποιοδήποτε κατοχυρωμένο δικαίωμα. Πλέον με μια κυβέρνηση απόλυτα ταυτισμένη με τα επιχειρηματικά συμφέροντα εκδηλώνουν μια άνευ προηγουμένου επίθεση λεηλατώντας κάθε εργατική κατάκτηση. Ούτως ή άλλως ανέκαθεν μας θεωρούσαν αναλώσιμους. Πλέον μας το δηλώνουν ευθαρσώς με τις πράξεις τους. Όμως τα όνειρα δεν αργούν να μετατραπούν σε εφιάλτες. Και η ιστορία είναι γεμάτη αποτέτοια παραδείγματα.
Το έχουμε πει πολλές φορές και πλέον κάθε μέρα που περνάει δικαιωνόμαστε όλο και περισσότερο. Η ACS και η Γενική Ταχυδρομική με το σύστημα franchise -δικαιόχρησης έχουν στήσει μια “μηχανή” όπου οι μητρικές εταιρείες έχουν μόνο δικαιώματα και οι εργαζόμενοι μόνο υποχρεώσεις. Οι μητρικές έχουν το brand name , την επιτήρηση του εργατικού δυναμικού, την εποπτεία του συστήματος παραλαβής-παράδοσης καθώς και κάθε παραμέτρου που αφορά τη διακίνηση των επιστολών και των δεμάτων. Έχοντας τον απόλυτο έλεγχο ACS και Γενική Ταχυδρομική εισπράτουν τη μερίδα του λέοντος από την υπεραξία της εργασίας των χιλιάδων εργαζομένων των υποκαταστημάτων τους (εσωτερικών και εξωτερικών) ενώ παράλληλα δεν τους αναγνωρίζουν ως υπαλλήλους τους αλλά ώς υπαλλήλους κάποιου “τρίτου” με τον οποίο ή τους οποίους έχουν το θράσος να υποστηρίζουν πως δεν έχουν καμία σχέση. Με νομικίστικα τερτίπια έχουν στήσει ένα άθλιο σύστημα εκμετάλλευσης με εργασιακές συνθήκες γαλέρας. Κι όλα αυτά με τις ευλογίες της εκάστοτε κυβέρνησης που πάντοτε κόπτετε για τα δικαιώματα των επιχειρήσεων ενώ ενοχλείταικάθε φορά που οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται διεκδικώντας το δικαίωμα στη ζωή και στην αξιοπρεπεία.
Άραγε κάθε φορά που κάποιος πελάτης της ACS ή της Γενικής Ταχυδρομικής μπαίνει στη ρεσεψιόν οποιουδήποτε υποκαταστήματος για να στείλει κάποιο δέμα ή ένα φάκελλο τι σκέφτεται; Θα τον στείλω με την ACS, τη γενική ταχυδρομική ή με την Πασπάτης Καλαφάτης και Σια; Κι άραγε η acs και η γενική ως τι θέλουν να διαφημίζονται; Ως Πασπάτης Καλαφάτης και Σια; Η σουρεαλιστική ξεφτίλα αναπόφευκτα ξεπερνά τα όρια της γελοιότητας. Πρόκειται για έναν τραγέλαφο που παρότι φαντάζει πανίσχυρος, νομοτελειακά θα καταρεύσει από την υποχώρηση των σάπιων θεμελίων του. Όλοι αυτοί που το παίζουν επιχειρηματίες και βαυκαλίζονται πως είναι μοχλοί ανάπτυξης, όλοι αυτοί που απαιτούν πενθήμερο – οχτάωρο διαλαλώντας το μισθό των 499,99 ως ιδρωκοπημένοι τηλεπωλητές σε τριτοδεύτερο κανάλι, όλοι αυτοί που πιστεύουν πως παρέχουν υπηρεσίες ποιότητας στο κοινωνικό σύνολο οθώντας τους εργαζόμενους κάτω από τα όρια της φτώχειας δεν είναι παρά κοστουμαρισμένες παρασιτικές βδέλες και ως γνωστόν τα παρασιτικά οικοδομήματα δεν αντέχουν στη φθορά του χρόνου. Αντιθέτως στη φθορά του χρόνου αντέχουν οι πραγματικές παραγωγικές δυναμεις, εμείς που παράγουμε τον πλούτο αυτού του κόσμου και γι αυτό άσχετα από τις πρόσκαιρες ήττες, η νίκη μας είναι δεδομένη και ιστορικά αναπόφευκτη.
Εμείς δηλώνουμε ξεκάθαρα πως όταν ένα κατάστημα “κλείνει” ή αλλάζει χέρια οι εργαζόμενοι είτε πρέπει να αποζημιώνονται πλήρως ή να συνεχίζουν την εργασία τους στο νέο εργοδότη με αναγνώριση της προυπηρεσίας και της αρχικής σύμβασης. Κάθε άλλη απαίτηση εκ μέρους των εργοδοτών, είτε πρακτόρων είτε μητρικής, εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντά τους και βασίζει τον εκβιασμό της στην ανεργία, στο φόβο της απόλυσης και την τρομοκρατία που θέλει τον εργαζόμενο έρμαιο στις ορέξεις τους.
Όσο αφορά την υπογραφή απόλυσης χωρίς πλήρη αποζημίωση, είτε την υπογραφή νέαςυποτιμημένης σύμβασης εργασίας, εμείς από την πλευρά μας δηλώνουμε πως ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ. Εάν ο εργοδότης θέλει να προχωρήσει μονομερώς στην αλλαγή των όρων εργασίας κι εφόσον ο “νόμος” του δίνει πρόσκαιρα το δικαίωμα ας το κάνει κι ας προετοιμαστεί να αντιμετωπίσει τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες της πολιτικής του. Όμως είναι τελείως διαφορετικό μια σύμβαση εργασίας να μετατρέπεται μονομερώς από τον εργοδότη, είναι άλλο να υπογράφεται διμερώς (από εργοδότη και υπάλληλο) και είναι άλλο να υπογράφεται τριμερώς (από τον εργοδότη, τον υπάλληλο ή οποιοδήποτε σωματείο – Χατζηαβάτη). Μια σύμβαση εργασίας που υπογράφεται μονομερώς έχει άλλο ηθικό, πολιτικό, συνδικαλιστικό και νομικό βάρος και ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξει προς όφελος του εργαζομένου.
Συνάδελφοι, ξέρουμε όλοι πολύ καλά τι σημαίνει να δουλεύεις κούριερ. Ξέρουμε τι σημαίνει να παίζεις τη ζωή σου καθημερινά κορώνα-γράμματα στην άσφαλτο. Είμαστε εμείς που δεν μας αναγνωρίζουν βαρέα ανθυγιεινά ένσημα, που βάζουμε το μηχανάκι στη δουλειά λες κι είμαστε συνέταιροι με τα αφεντικά, που πληρώνουμε τη συντήρηση, την ασφάλεια και τα τέλη κυκλοφορίας του δικύκλου λες και τα χιλιόμετρα τα κάνουμε για πάρτη μας, που δουλεύουμε χωρίς εξοπλισμό προστασίας, που παίρναμε ψίχουλα για μισθό και τώρα μας θέλουν να δουλεύουμε τσάμπα. Είμαστε αυτοί που δουλεύουμε υπό της εποπτεία του PDA και του blackberry , υπό τη στενή παρακολούθηση του μεγάλου αδελφού, οι πρωταθλητές της εντατικοποίησης και της ελαστικότητας, τα πειραματόζωα κάθε νέας ψηφιακής εταιρικής εφαρμογής που ενω πάντοτε μας τη διαφημίζουν ως απελευθέρωση δεν είναι παρά νέοι χαλκάδες για το μυαλό και το σώμα μας.
Σε αυτή τη δύσκολη για την τάξη μας συγκυρία δεν πρόκειται να το βάλουμε κάτω. Αργά και σταθερά με μικρούς και μεγάλους αγώνες συνθέτουμε το ψηφιδωτό της νίκης και σε αυτή μας την πορεία θα αποδειχτούμε συμπαγείς σαν δάσος.
Ο αγώνας στην ACS Αλίμου και σε κάθε χώρο δουλειάς είναι αγώνας όλων μας.
Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου.
Αύγουστος 2013
ACS ΑΛΙΜΟΥ: 2ος ΜΗΝΑΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ…Στις αρχές Αυγούστου του 2013 και χωρίς καμιά προειδοποίηση, οι πράκτορες του υποκαταστήματος της ACS Αλίμου με την επωνυμία Αφοι Σακκά Ο.Ε ανακοινώνουν στους εργαζόμενους πως το μαγαζί θα μεταφερθεί στη λεωφόρο Κύπρου 158 στην Αργυρούπολη κι ότι στο εξής θα λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση.Η ACS Διεθνείς Μεταφορές και Διευκολύνσεις ΑΕΕ, κρυπτόμενη πίσω από το διακριτικό τίτλο Αφοι Σακκά Ο.Ε:α) χρωστά στους εργαζόμενους μισθούς και άδειες
β) αρνείτε να καταβάλει τις αποζημιώσεις απόλυσης
γ) προτείνει στους εργαζόμενους να υπογράψουν νέες ατομικές συμβάσεις των 500 ευρώ στο «νέο» υποκατάστημα της ACS Αργυρούπολης
δ) τους εκβιάζει να παραιτηθούν των δικαιωμάτων τους προκειμένου να μη μείνουν άνεργοι.
Ταυτόχρονα το σύνολο του εξοπλισμού (αυτοκίνητα, hardware, έπιπλα κ.τ.λ) μεταφέρονται από τον Άλιμο στην Αργυρούπολη. Εννοείτε, πως η γεωγραφική περιοχή που κάλυπτε το «παλιό» υποκατάστημα καθώς και το πελατολόγιο περνούν στη δικαιοδοσία του «νέου» υποκαταστήματος της ACS.
Αυτό το καλοστημένο εργοδοτικής εμπνεύσεως τέχνασμα της ACS Διεθνείς Μεταφορές και Διευκολύνσεις ΑΕΕ ακούει στο όνομα «σύστημα δικαιόχρησης» ή όπως έχει επικρατήσει να λέγεται «franchise». Με αυτό τον τρόπο η ACS έχει καταφέρει:
α) να εξαιρούνται τα 350 υποκαταστήματά της από την εταιρική συνδικαλιστική εκπροσώπηση και να μη συμπεριλαμβάνονται στις επιχειρησιακές συμβάσεις που ξεπερνούν κατά το διπλάσιο τις ατομικές συμβάσεις των 500 ευρώ.
β) να απασχολεί 2.500 εργαζόμενους στα υποκαταστήματά της που ενώ δουλεύουν σε μαγαζιά με την ταμπέλα της ACS, φορούν εταιρικό ρουχισμό με τα διακριτικά της ACS, διακινούν φακέλους και μικροδέματα με αποδεικτικά παραλαβής-παράδοσης (voucher) με το σήμα της ACS και οδηγούν μηχανάκια και αυτοκίνητα που φέρουν το σήμα της ACS
γ) να καμώνεται πως δε φέρει καμία ευθύνη όταν καταστρατηγούνται τα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων της.
Με λίγα λόγια έχει καταφέρει να απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους κάτω από ένα ενιαίο brand name χωρίς να έχει καθόλου υποχρεώσεις παρά μόνο δικαιώματα.
Αυτό που συμβαίνει στην ACS Αλίμου εντάσσεται στο πλαίσιο της «αναδιάρθρωσης» του Νότιου Τομέα της ACS και περιλαμβάνει μια τεράστια περιοχή που ξεκινά από την Καλλιθέα και τελειώνει στο Κορωπί. Σε αυτό το πλαίσιο η ACS θέλει να πετύχει
α) μείωση προσωπικού (απολύσεις)
β) μείωση κόστους εργασίας (υπογραφή νέων ατομικών συμβάσεων των 500 ευρώ)
γ) και αύξηση της παραγωγικότητας με εντατικοποίηση της εργασίας.
Ουσιαστικά στην περίπτωση της ACS Αλίμου ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια από τις κεντρικές πτυχές του περιβόητου «μνημονίου» που αποκτά πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, και από κάτι γενικό κι αόριστο μετουσιώνεται σε μια πολύ συγκεκριμένη επίθεση που στόχο έχει την υποτίμηση της εργασίας (μισθοί των 500 ευρώ) και της ζωής μας (φτωχοποίηση, περιθωριοποίηση, εξαθλίωση).
Αυτό που συμβαίνει στην ACS Αλίμου ετοιμάζονται να το επαναλάβουν στην ACS Γλυφάδας, σταδιακά θα είναι το νέο εργασιακό μοντέλο σε ολόκληρο το Νότιο Τομέα της ACS ενώ συμβαίνει ήδη σε ολόκληρη τη χώρα την τελευταία πενταετία.
Έχει έρθει η ώρα να δώσουμε τέλος στη λογική του «κοινωνικού αυτοματισμού», να δώσουμε τέλος στη λογική του «κοινωνικού κανιβαλισμού» να δώσουμε νόημα στη λογική που λέει Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΗΝ ACS ΑΛΙΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
Επιτροπή Εργαζομένων ACS Αλίμου
Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου
Ανοιχτή Συνέλευση Ελληνικού – Αργυρούπολης
Αλληλέγγυοι/ες από τα Νότια
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1488697
Leave a Reply