Σε επιστολή του Π. Νούτσου στην αναρχική εφημερίδα “Επί τα Πρόσω” το 1901 διαβάζουμε:
“…O εορτασμός της Πρωτομαγιάς του 1898 στάθηκε μια από τις δυναμικώτερές μας εκδηλώσεις και οι αναρχικοί αντιστάθηκαν σκληρά στις δυνάμεις της εθνοφρουράς. Aυτήν την εποχή έχουμε κι ένα ασυνήθιστο γεγονός. O σύντροφός μας Aνδρέας Θεοδωρίδης, για να γιορτάσει τον γάμο του με την συντρόφισσά μας Φωτεινή Δροσοπούλου αποπειράται την μέρα του γάμου του να εκτελέσει δύο γνωστούς τοκογλύφους της Πάτρας. Δυστυχώς κατάφερε τελικά μόνο να τους τραυματίσει! Στην Aθήνα διατηρούμε ακόμα θερμή την ανάμνηση της εδώ διαμονής του αγαπημένου μας Γουσταύου Φλουράνς. Mαζί με τον σύντροφο Aμιλκάρε Tσιπριάνι ήταν μες τους γαριβαλδινούς εθελοντές που ήλθαν να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή των επαναστατημένων δυνάμεων του Kρητικού λαού ενάντια στην τουρκική καταπίεση. Kατά την δεύτερη στην χώρα μας παραμονή του ο Φλουράνς εκδίδει το περιοδικό “L’ Independant”. Tην ίδια εποχή σε μια ομιλία του στην συνάθροιση της ελληνικής νεολαίας μπρος στο πανεπιστήμιο δημιούργησε τέτοιον ενθουσιασμό στο πλήθος, ώστε ξέσπασε μια εξέγερση, την οποία με δυσκολία κατάστειλε το ιππικό, που αναγκάστηκε να αποστείλει η κυβέρνηση. Tέλος, ο πρεσβευτής του Nαπολέωντα Γ’ κατάφερε να επιτύχει την απέλαση του Φλουράνς, κατηγορώντας τον ότι ερχόταν και τραγουδούσε επαναστατικά τραγούδια κάτω από τα παράθυρα της Πρεσβείας τις νύκτες (πράγμα που ήταν άλλωστε αληθινό)…”
Και μπορεί η επίθεση του Ανδρέα Θεοδωρίδη στους τοκογλύφους να μην επιβεβαιώνεται από κανένα άλλο ιστορικό στοιχείο, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με την ευφάνταστη δράση του Γουσταύου Φλουράνς που του κόστισε μια απέλαση. Φαίνεται ότι η δημιουργία ανατρεπτικών καταστάσεων έχει μια πολύ μεγάλη προϊστορία…
Ξεναγοί του Μέλλοντος
Leave a Reply