Εισαγωγή-Α ruthless critique
Είναι μάλλον αδύνατο να μιλήσουμε στην Ουκρανία για αντιφασιστικό αγώνα, και να ταυτιστούμε με κάποια πλευρά της σύγκρουσης, όταν η αντιπαράθεση παίρνει τα χαρακτηριστικά σύγκρουσης δύο εθνικών ιδεών. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δούμε ποια είναι τα ταξικά χαρακτηριστικά της σύγκρουσης, δηλαδή πως η ταξική κοινωνία, με τις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις της πυροδότησε αυτή τη σύγκρουση. Αυτό μάλλον αντικατοπτρίζει και την αμηχανία της αριστεράς και του «χώρου» στην Ουκρανία ο οποίος προτιμά να βλέπει να γεγονότα και συνειδητοποιεί ότι λίγος χώρος υπάρχει για αυτούς,έτσι όπως εξελίσσεται η σύγκρουση. Αυτό το οποίο για εμάς είναι κεντρικό είναι ότι τόσο το Μαϊντάν, όσο και ο καθρέπτης του, το ΑντιΜαϊντάν, πρέπει να γίνουν κατανοητά, σαν την απόπειρα της πλήρους ανάπτυξης του αστικού υποκειμένου, του εργάτη, του καπιταλιστή, της σχέσης κεφάλαιο γενικά, η οποία περνάει κρίση, και η πλήρης ανάπτυξη τους ως ολότητα δεν είναι άλλη από την εθνική ιδέα και η εθνική πρακτική. Υπό αυτή την έννοια το Μαϊντάν(και το αντιΜαϊντάν) δεν διαφέρουν από τις άλλες πλατείες ως προς το περιεχόμενο τους, δηλαδή ως προς τα αίτια που τις δημιούργησαν, τις δημιούργησαν οι αντιφάσεις του αναδιαρθρωμένου καπιταλισμού και της περιφερειοποίησης του κεφαλαίου σε εξέλιξη. Υπό αυτή την έννοια επαναλαμβάνουμε αυτό που έχουμε πει σε πολλά κείμενα μας, ότι το Μαϊντάν και το ΑντιΜαϊνταν, είναι αμιγώς αστικές/φετιχοποιημένες εξεγέρσεις, ενάντια στη δυναμική του ευρύτερου καπιταλισμού: αυτό δεν τις κάνει αντικαπιταλιστικές με την έννοια του ξεπεράσματος του καπιταλισμού αλλά αντίθετα αδιέξοδες, και αναντιστοιχίες ως προς το κομμουνιστικό πρόταγμα. Αυτό ισχύει για όλες τις χώρες, καμία πλατεία, και καμιά ταραχή, και καμία εθνική ιδέα φυσικά-μόνο και μόνο ως αντίδραση στην κρίση του έθνους κράτους- δεν συνεπάγεται νομοτελειακά το πέρασμα ή έστω την προσέγγιση του κομμουνισμού. Η αντίφαση που βίωνε το Ουκρανικό κράτος και η ουκρανική κοινωνία αμφότεροι, κάνει αυτή την ανάπτυξη του αστικού υποκειμένου στις ιστορικά καθορισμένες συνθήκες της Ουκρανίας να χωρίζεται στα δύο,και να πάρει εμφυλιοπολεμικό ή εθνοτικό συγκρουσιακό χαρακτήρα και μορφή. Υπό αυτή την έννοια η σύγκρουση στην Ουκρανία δεν εμφανίζει πουθενά χαρακτηριστικά «οργανωμένου επαναστατικού προλεταριάτου» αλλά εμφανίζεται σαν σύγκρουση δύο εθνικών υποκειμένων, δύο εθνικισμών, οι οποίοι μέσα τους φυσικά περιέχουν και τους εργάτες και τα αφεντικά τους ως ενότητα των αστικών υποκειμένων. Τίποτα στην όψη ή στο περιεχόμενο δεν μοιάζει με «κοινωνική επανάσταση» δηλαδή με διαδικασία αναδιοργάνωσης των κοινωνικών σχέσεων, με διατύπωση κοινωνικών αιτημάτων κτλ, έχουμε δύο εθνικές ιδέες, σαν συνολικές στρατιωτικοποιημένες μηχανές πολέμου να συγκρούωνται. Πέραν αυτού, ως φετιχοποιημένες μορφές, όλα αυτά τα κινήματα θα πρέπει να ιδωθούν ως δυναμικές κοινωνικές διαδικασίες, όχι ομοιογενείς αλλά διάχυτες και με πολλές τάσεις, αντιφατικές και σε εξέλιξη. Αυτό δεν είναι δικό μας βίτσιο, αλλά τα ίδια τα γεγονότα το βάζουν επιτακτικά στο τραπέζι. Όπως θα δείτε και στο φωτορεπορτάζ παρακάτω, το πλήθος τόσο των ουκρανών όσο και των φιλορώσων, είναι εντελώς ανομοιογενές, το ίδιο και το πως συμπεριφέρθηκαν: Γιατί κάποιοι επέλεξαν να φύγουν απ΄’τη σύγκρουση και γιατί κάποιοι επιζήτησαν ακόμα μία; γιατί η ρωσική πλευρά εμφανίζεται τόσο στρατιωτικοποιημένη θυμίζοντας τις χειρότερες όψεις του Δεξιού τομέα; Γιατί μαζί με τις «ομάδες αυτοάμυνας» συσπειρώθηκαν απλός κόσμος, μικρές κοπέλες και αγόρια τα οποία κάθε άλλο αρχικά θα έδιναν την εντύπωση ότι είχαν πάει εκεί ή είχαν ξαναβρεθεί, σε τέτοιου είδους σύγκρουση ή ότι ήταν οργανωμένοι φασίστες; Γιατί κάποιοι ουκρανοί από το Μαϊντάν, έσωναν ακτιβιστές από το φλεγόμενο κτήριο και κάποιοι άλλοι τους χτυπούσαν κι άλλο μέχρι τελικής πτώσης; Κάποιος μπορεί να απαντήσει από απλό φανατισμό ή γιατί ήταν φασίστες. Και εδώ θα συμφωνήσουμε. Όμως το ερώτημα που μπαίνει ξανά και ξανά για όλα αυτά είναι πως αυτό το ετερόκλητο και αντιφατικό πλήθος συνυπάρχει μεταξύ του και ποια είναι η κοινωνική διαδικασία που ορίζει τα αίτια αλλά και τα όρια αυτής της συνύπαρξης; Ποια η σχέση της αστυνομίας με τα γεγονότα, πως λειτουργεί δηλαδή ο σκληρός πυρήνας του κράτους, ως προς την αντίφαση του κράτους που υπηρετεί; Σε ποιο βαθμό έχει καταφέρει η νέα κυβέρνηση να αναδιαρθρώσει την αστυνομία από την Γιανούκοβιτς εποχή; Μπορεί να υπάρξει πραγματικά ριζοσπαστικός προλεταριακός λόγος που να μην ιεραρχεί τους εθνικισμούς σε καλύτερους και χειρότερους αλλά να στέκεται απέναντι και στους δύο;
Δεξί Κλίκ και προβολή στις φωτογραφίες για μεγέθυνση
Πηγή Ποσλεζάβτρα (послезавтра)
Χτες η Οδησσός ήταν σε όλα τα δημοσιογραφικά σάιτ. Φυσικά ο λόγος για αυτό ήταν τα γεγονότα, με τον μεγάλο αριθμό νεκρών και τραυματιών. Συνέβη να βρίσκομαι στα γεγονότα από την αρχή και πρακτικά μέχρι το τέλος. Ξεκίνησα να το γράφω χτες, αλλά κατάλαβα ότι μέχρι αύριο, θα υπάρχουν πολλά κείμενα και ακόμα πολλές περισσότερες φωτογραφίες και έτσι το τελείωσα στα γρήγορα..Παρακάτω λοιπόν θα δείτε κείμενα και αρκετές φωτογραφίες. Φωτογραφίες πτωμάτων δεν θα δείτε, όποιος θέλει εξτρίμ καταστάσεις μπορεί να πάει αλλού, σε κάποιο άλλο σαιτ που προτιμά.
Αρχικά να πούμε μερικά πράγματα για την προϊστορία των γεγονότων για όσους δεν ζουν στην Οδησσό και δεν ξέρουν τι οδήγησε στα γεγονότα. Στην Οδησσό μέχρι την χτεσινή μέρα υπήρχαν δύο κατασκηνώσεις, μιά φιλοουκρανική και μιά φιλορωσσική.. Και οι δύο κατασκηνώσεις έκαναν συνατνήσεις, μικρές πορείες και είχαν υπάρξει και μικρές συγκρούσεις αλλά όχι τίποτα το φοβερό. Δεν είχαν υπάρξει σοβαρές συγκρούσεις και την 1η Μαη οι φιλορώσσοι έκαναν πορεία στην πόλη και κανένανς δεν τους ενόχλησε. Επίσης οι φιλορώσοι ακτιβιστές είχαν μια σταθερή κατασκήνωση την πλατεία , Κουλίκοβ, που τη χρησιμοποιούσαν σαν εφαλτήριο.Επί την ευκαιρία να αναφερθεί ότι κυριολεκτικά μια δυό μέρες πριν τα γεγονότα, στο στρατόπεδο τους υπήρξε έντονη εσωτερική διαφωνία και κάποιοι αποχώρισαν και πήγαν σε άλλο μέρος της πόλης. Τώρα λέγεται ότι αυτοί που αποχώρησαν έφυγαν γιατί διαφώνησαν πιθανώς για την προετοιμασία των χτεσινών γεγονότων.
Aπό την προϊστορία περνάμε στα χτεσινά γεγονότα. Χτες στην Οδησσό επρόκειτο να γίνει ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ της Μetalist του Χαρκόβου(Харьков) και της Chernomorets της Οδησσού.Οι οπαδοί των συγκεκριμένων ομάδων ανακοίνωσαν πορεία για την «ενότητα της Ουκρανίας» η οποία θα περνούσε από τους δρόμους της Οδησσού και θα πήγαινε στο γήπεδο. Η πορεία θα ξεκινούσε στις 3 το μεσημέρι στη Sobornaya(Соборная). Επειδή θέλω πάντα να φωτογραφίζω τέτοια γεγονότα κατα τις 3.30 ήμουν εκεί. Τελικά δεν έφτασα μέχρι εκεί καθώς στην γωνία των οδών Zoukofskоvo και Aleksadrovskovo (Жуковского и Александровского) έπεσα πάνω σε μιά ομάδα φιλορώσων ένοπλων ακτιβιστών
Εδώ ο χάρτης της διαδρομής που έκανα.
Όλοι οι συγκεντρωμένοι φορούσαν μάσκες και κράνη και ήταν οπλισμένοι. Σε γενικές γραμμές από όπλισμό έβλεπα παλούκια, ξύλα, ασπίδες και σίδερα. Μερικοί φορούσαν κορδέλες του Αγίου Γεωργίου και άλλοι κόκκινα περιβραχιόνια.
Σε κάποια στιγμή κόσμος άρχισε να πηγαίνει προς τη διασταύρωση Zoukofskiy και άρχισαν να φωνάζουν ότι βρήκαν καβατζωμένα όπλα ακροδεξιών. Αμέσως στο σημείο πήγαν αρκετοί αστυνομικοί και έκλεισαν την είσοδο.
Γνωστοί μου μετά μου είπα ότι εκεί βρίσκονται τα κεντρικά της ομάδας αυτοπροστασίας του «Μαϊντάν» της Οδησσού, δηλαδή του Δεξιού τομέα. Πέρα από αυτό, όμως φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρονταν να πάρουν τα όπλα, και οι ¨διοικητές» φώναζαν το κόσμο να επιστρέψει στην Αλεξάνδροφσκι, στην πλατεία. Στο δρόμο της επιστροφής έσπασαν ένα αμάξι που είχε μέσα μια μπλέ/κίτρινη κορδέλα.
Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκαν αρκετοί αστυνομικοί με ή χωρίς εξάρτηση. Δεν προσπάθησαν να συλλάβουν κάποιον αν και οι περαστικοί αρκετά έντονα τους έλεγαν ότι στο τέλος του δρόμου είναι μια ομάδα οπλισμένων ανδρών.
Εκείνη τη στιγμή οι αστυνομικοί έκαναν κλοιό μπροστά από τα γραφεία, αν και δεν είναι κατανοητό γιατί. καθώς όλοι είχαν φύγει και είχαν πάει πίσω στην πλατεία, προς την «ελληνική περιοχή». Η αστυνομία γενικά έκανε κάποιες προσπάθειες να τους ελέγξει και να τους αποκλείσει στο ένα μέρος της πλατείας αλλά ήταν εμφανές ότι δεν τους αρκούσαν οι άντρες και ότι δεν ήξεραν τι ακριβώς να κάνουν.
Футбольные Фанаты–украинские активисты– το σημείο συγκέντρωσης των ουκρανών- ΜИЛИЦИЯ η ενδιάμεση θέση της αστυνομίας- боевики-το σημείο των φιλορώσων μαχητών
Κατέβηκα τον δρόμο Zukovskogo (Жуковского) και πήγα στην πλατεία Sobornaya (Соборная) από την άλλη μεριά. Όταν έφτασα εκεί ο κόσμος τραγουδούσε τον εθνικό ύμνο της Ουκρανίας και δεν υπήρχαν εμφανώς ανάμεσα τους χούλιγκανς ή ομάδες αυτοπροστασίας του Μαϊντάν που συνήθως περιφρουρούν της συγκεντρώσεις. Όταν πήγα έδειχναν κάπως έτσι.
Ήταν προφανές ότι αυτός ο κόσμος αυτός είχε έρθει εκεί για να αναμετρηθεί με κάποιον αλλά ήταν άοπλοι. Γιαυτό και έψαξα να βρω τον υπεύθυνο συντονιστή τους. Βρήκα κάποιον με κράνος και τον ενημέρωσα ότι έρχονται οπλισμένοι φιλορώσοι ακτιβιστές και ότι καλύτερα να φύγουν για να μην γίνει σφαγή. Με ενημέρωσε ότι το ξέρει. Τότε άρχισαν να εμφανίζονται οι ομάδες «αυτοπροστασίας» των Ουκρανών.
Η πορεία των φιλορώσων ακτιβιστών
Αμέσως κάποιος από τον ομάδα άρχισε να περνάει μπροστά από τη γραμμή που είχαν συγκεντρωθεί οι ομάδες αυτές και άρχισε να τους φωνάζει να ξεκινήσουν αμέσως πορεία. Ήταν εμφανές όμως ότι πορεία κανονική δεν μπορούσε να γίνει, καθώς πολλοί δεν μπορούσαν να προστατευτούν.
Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκαν άτομα που προσπάθησαν να σπάσουν τις γραμμές τις αστυνομίας. Η αστυνομία είχε κάποιες ενισχύσεις αλλά δεν μπορούσε να τους συγκρατήσει όλους, δεν αρκούσε.
Με το που είδαν την αντίπαλη μεριά-την ρωσική- μερικοί χούλιγκανς έτρεξαν προς το μέρος τους αν και ήταν λίγοι. Απ όσο μπορούσα να δώ η ομάδα του Μαϊντάν έμεινε στη θέση της να προστατεύει το μέρος που δεν υπήρχε αστυνομία.
Ο δρόμος γρήγορα γέμισε καπνό. Μέχρι εκείνη τη στιγμή η αστυνομία κατάφερε να κρατήσει τον έλεγχο και να δημιουργήσει μια «ουδέτερη ζώνη» ανάμεσα στις δύο συγκεντρώσεις. Οι Ουκρανοί ακτιβιστές είχαν καταλάβει την μισή πλατεία grecheskogo και επίσης η περιφρούρηση κινήθηκε προς τα μπροστά, προς την αστυνομία.
Έγινε ένα ολιγόλεπτο διάλλειμα, μετά το οποίο και οι δύο πλευρές άρχισαν να πετάνε πράγματα ο ένας στον άλλο. Άρχισαν να σπάνε πεζοδρόμια
Εκείνη τη στιγμή η αστυνομία αρχίσει να μαζεύεται στο σημείο αλλά ακόμα οι γύρω δρόμοι δεν είχαν κλείσει καθώς έδιωχναν αυτοκίνητα, λεωφορεία και τράμ
Κόσμος στην πλατεία Sobork περιμένει να δει τη κατάληξη των γεγονότων.
Φιλορώσοι ακτιβιστές αρχίζουν να φτιάχνουν οδόφραγμα με σκουπιδοτενεκέδες και υλικά από το δρόμο
Σε κάποια στιγμή ήρθαν ακτιβιστές της ΣΕΜΠΟ(οι οποίοι δεν σχετίζονται με την πολιτική) και έκλεισαν τον δρόμο προς τη grecheskogo και παρείχαν και πρώτες βοήθειες σε χτυπημένους
Τα περισσότερα μαγαζιά στην περιοχή έκλεισαν.
Μετά πήγα στην Deribasovsκuiu (Дерибасовскую), να δω τι γίνεται στη Ζουκοφ
Εκείνη τη στιγμή άρχισαν μικρές συγκρούσεις:Ουκρανοί ακτιβιστές, σε γενικές γραμμές χουλιγκάνια, άρχισαν να κυνηγιούνται με ρωσόφιλους ακτιβιστές στην πλατεία, πετούσαν πράγματα ο ένα στον άλλο και μετά γυρνούσαν πίσω στη μεριά τους .Μετά ανέλαβαν πιο έμπειροι μαχητές και από τις δύο πλευρές. Σε αυτή τη φάση ήδη υπήρχαν τραυματίες και από τις δύο πλευρές, τους οποίους βοηθούσαν γιατροί σε κοντινά σημεία. Στην οδό Ντεριμπασόβσκοι (Дерибасовской) ήταν αρκετός κόσμος όταν γίνονταν όλα αυτά.
Σε αυτή τη φάση για πρώτη φορά είδα από την πλευρά των φιλορώσων, άτομα με μολότοφ και όπλα στα χέρια.
τις μολότοφ τις πέταξαν προς το μέρος του κόσμου που απλά κοιτούσε εκεί κοντά.
Μετά από αυτό, προς το μέρος τους πήγε η αστυνομία.
Σε αυτή τη φάση δεν φαίνεται η αστυνομία να έκανε κάτι παραπάνω εκτός από το να κάθεται εκεί. Μάλιστα φαίνεται λες και κάποιοι αστυνομικοί συνεργάστηκαν με τους επιτιθέμενους καθώς η αστυνομία σχημάτισε μια ανθρώπινη ασπίδα μπροστά τους και και τους επέτρεπε να δρουν επιθετικά πίσω από τις γραμμές της. Σε μιά φωτογραφία φαίνεται μάλιστα ότι κάποιοι από τους επιτιθέμενους είναι στην ίδια γραμμή με τους αστυνομικούς ενώ σε μιά άλλη φωτογραφία φαίνεται άτομο το οποίο κάθεται δίπλα από τους αστυνομικούς και έχει καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του διαρκώς
Σύντομα εμφανίστηκαν ρώσοι ακτιβιστές με όπλα πίσω από την αστυνομία.
ρώσοι ακτιβιστές με όπλα, ξεκάθαρα πίσω από τις γραμμές της αστυνομίας πυροβολούν προς την άλλη μεριά
Μετά από μερικές βολές βγήκαν από τη μεριά τους άτομα με αναμμένα μπουκάλια
Μετά πυροβόλησαν προς την αντίθετη πλευρά.
Μετά από αυτό, οι μαχητές στράφηκαν προς τον κόσμο της πλατείας που ήταν περαστικοί και φωτογράφοι και τους κοιτούσαν. Ο κόσμος πανικοβλήθηκε και άρχισε να τρέχει, έπιασαν κάποιον και τον έσπασαν στο ξύλο μέσα στην πλατεία.
Εκείνη τη στιγμή φιλορώσοι οπαδοί υποχώρησαν πάλι στο στενό πίσω από τις ασπίδες της αστυνομίας
Η αστυνομία μαζί με τους φιλορώσους ακτιβιστές υποχωρούν στο στενό
Σε κάποια φάση ο αρχηγός της αστυνομίας βρήκε και προσπάθησε να μιλήσει με τους νεαρούς φιλοουκρανούς που πετούσαν πέτρες. Μετά από λίγο εμφανίστηκαν πάλι όπλα από την πλευρά των αστυνομικών.
όλοι υποχώρησαν προς την πλευρά της grecheskaya, με τους αστυνομικούς να προσπαθούν να στήσουν φράχτη χωρίς κάποιον εξοπλισμό
Από αυτή τη στιγμή φαίνεται οι φιλορώσοι ακτιβιστές να προσπαθούσαν να βγουν απο το όριο που είχε δημιουργήσει η αστυνομία. Κατέλαβαν το κτήριο του εμπορικού κέντρου «Αθήνα» και το κέντρο της πλατείας καθώς και το πίσω μέρος της. Σε κάποια φάση ο παλιός κινηματογράφος της πλατείας πήρε φωτιά αλλά την έσβησαν. Επίσης κατέλαβαν και το πυροσβεστικό και το χρησιμοποίησαν σαν οδόφραγμα. Υπήρχαν αρκετοί τραυματίες που διαρκώς τους κουβαλούσαν στο πλάι.
Μια μονάδα της αστυνομίας καθόταν λίγο πιο πέρα.
μετά από αυτό, οι περισσότεροι φιλορώσοι ακτιβιστές είχαν στριμωχτεί στο πισω μέρος της grecheskaya και μετά κάποιοι έτρεξαν, κάποιοι βρήκαν καταφύγιο σε κοντινά μαγαζιά. Εκείνη τη στιγμή κάποιοι από τις ομάδες του Μαϊντάν(Στμ Μάλλον οι πιο ψύχραιμοι) προσπαθούσαν να περισυλλέξουν τους τραυματισμένους και από τις δύο πλευρές, και να τους πάνε στα ασθενοφόρα καθώς το επίπεδο της βίας ανέβαινε.Εκείνη τη στιγμή υπήρχαν πολλοί με τραύματα από πυροβόλα όπλα, και φήμες για τουλάχιστον 6 νεκρούς.
Μετά το τέλος των οδομαχιών οι δρόμοι ήταν κάπως έτσι….
Προς την πλευρά του Καθεδρικού (Sobork) μαζέυεται κόσμος για να κινηθεί προς την μόνιμη κατασκήνωση των φιλορώσων ακτιβιστών. Η αστυνομία ανασυντάσσεται
Στον καθεδρικό, κάποιοι ουκρανοί προσπαθούν να βοηθήσουν κάποιον φιλορώσο ακτιβιστή. έχει αιμορραγία έντονη από τον λαιμό,προσπαθούν να τον βοηθήσουν αλλά αυτός θέλει να φύγει, είναι σε κατάσταση σόκ, περιμένουν το ασθενοφόρο.
Κάποιος από τους μαχητές της φιλορωσικής πλευράς έχει κλειστεί στο μαγαζί Ομπζόρα. Κόσμος απ’έξω, η αστυνομία προσπαθεί να κλείσει την είσοδο.
Παντού γύρω έρχονται ασθενοφόρα για να παραλάβουν τους τραυματίες, δουλεύουν όλα τα νοσοκομεία, και τα τακτικά…
Μετά από λίγο μαζεύεται πλήθος φιλοουκρανών, και λέει να πάει να διαλύσει το στρατόπεδο του «εχθρού» στην πλατεία Κουλίκοβο, εκεί το τελευταίο δίμηνο έχει οδοφράγματα και κατασκήνωση, φωνές ακούγονται από το πλήθος που λένε να μην αγγίξει κανένας την αστυνομία.
Στο δρόμο είναι τοποθετημένες πολλές διαφημίσεις από πολιτικά κόμματα. Όσες από αυτές διαφημίζουν το Κόμμα των Περιφερειών και τον Μιχαήλ Ντόμπκιν τις σπάνε. Βιτρίνες που δεν έχουν αφίσες αυτού του κόμματος δεν τις σπάνε.
Όταν φτάσαμε στο Κουλίκοβο, οι φιλορώσοι ακτιβιστές ήταν εκεί, και είχαν οχυρωθεί στην είσοδο του κτηρίου.Σύντομα έπεσαν καπνογόνα.. Στην σκεπή του κτηρίου κάθονται φιλορώσοι ακτιβιστές με μολότοφ έτοιμες να τις ρίξουν κάτω. Γιατί οι «διοικητές» και οι οργανωτές αυτών των ακτιβιστών αποφάσισαν να ταμπουρωθούν στο κτήριο και όχι να είναι σε ανοιχτό πεδίο δεν είναι ακόμα σαφές, αν σκεφτεί κανείς και όσα έγιναν πριν στο κέντρο.
Στις σκηνές της κατασκήνωσης βρέθηκαν κουτιά με πολλές μάσκες αερίου.
Σύντομα σε ότι βρέθηκε εκεί, του έβαλαν φωτιά, και τέλος σε όλη την φιλορωσική κατασκήνωση
Ο κόσμος έχει πιάσει έναν φιλορώσο ακτιβιστή και λένε ότι θέλουν να τον δώσουν στην αστυνομία, στην πλατεία όμως δεν υπάρχει αστυνομία, λένε ότι η αστυνομία είναι γύρω γύρω.
Όσο καίγονται οι σκηνές, μάχες σώμα με σώμα δεν γίνονται απ’ ότι βλέπω, οι δύο πλευρές πετάνε πράγματα η μία στην άλλη και διαρκώς ακούγονται εκρήξεις.
Σύντομα ακτιβιστές από την φιλοουκρανική πλευρά προσπαθούν να καταλάβουν το κτήριο, και οι δύο πλευρές αρχίζουν να πετούν βόμβες μολότοφ. Σύντομα στο χολ του κτηρίου πιάνει φωτιά, αλλά κανένας δεν ανησυχεί προς το παρόν καθώς το κτήριο είναι τεράστιο και έχει πολλές εξόδους, κυρίως από την πίσω πρόσοψη.
Σύντομα φωτιά εμφανίζεται και στο δεύτερο όροφο, ενώ όλη η δραστηριότητα της συμπλοκής έχει μεταφερθεί στο μπροστά και το πλάι του κτηρίου
Στο πίσω μέρος του κτηρίου είχε πάρα πολλούς αστυνομικούς.Στα παράθυρα και τη στέγη κόσμος προσπαθεί να ξεφύγει από τον καπνό. Μερικοί πηδάνε απ τα παράθυρα και τραυματίζονται σοβαρά, κάποιος που πήδηξε επέζησε και προσπάθησε να συρθεί μέχρι το ασθενοφόρο, μετά τον παρέλαβαν οι γιατροί. Κόσμος που βρίσκεται στη στέγη συνεχίζει να φωνάζει συνθήματα για φασίστες και Μπαντερικούς, το πλήθος εξαγριώνεται. Κάποιοι φιλοουκρανοί ακτιβιστές μπαίνουν στο κτήριο.
Ήρθε η πυροσβεστική, οι ομάδες αυτοάμυνας παραδόξως τους βοήθησαν να βγάλουν τραυματίες και εγκλωβισμένους από το κτήριο. Οι δηλώσεις διάφορων ότι η πυροσβεστική ήρθε αργά δεν έχουν νόημα, δεν είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν κάτω από τη ρίψη μολότοφ και οι αστυνομικοί δεν μπορούσαν να διασφαλίσουν την σωματική τους ακεραιτότητα. Στην πλατεία ο κόσμος από μόνος του άρχισε να σβήνει τη φωτιά, η ποιότητα των φωτογραφιών είναι κακή γιατί ήταν ήδη σκοτάδι.
Αυτούςπου πιάστηκαν κατά την έφοδο των ουκρανών, τους έβγαλαν έξω και τους έβαλαν σε κύκλο, μελανιασμένους αλλά ζωντανούς.Αυτοί που δεν αντιστάθηκαν έλαβαν βοήθεια και επιδέσμους, αλλά ένας που προσπάθησε να τρέξει, το πλήθος τον έπιασε και τον χτύπησε πολύ άσχημα, μετά τον έπιασε η αυτοάμυνα και τον πήγε στο ασθενοφόρο.
Από την τσέπη ενός έπεσαν δυναμιτάκια ή φωτοβολίδες(στην από πανω φωτογραφία είναι στο έδαφος), του τα πήραν αλλά το πλήθος δεν του επιτέθηκε, κατάφεραν και ηρέμησαν.
Γενικά η κατάσταση ήταν πολύ άγρια και αν δεν ήταν κάποιοι από τις ομάδες αυτοάμυνας και κάποιοι απλοί πολίτες της Οδησσού, τα θύματα θα ήταν πολύ περισσότερα. Μπροστά μου κάποιοι χτύπησαν κάποιον που φρόντιζε έναν τραυματία φιλορώσο ακτιβιστή, νομίζοντας ότι είναι και αυτός με αυτούς. Έτσι όσοι μπορούσαν να περπατήσουν, μπήκαν σε αστυνομικά φορτηγάκια, άλλοι έφυγαν με τα ασθενοφόρα. Σε αυτό το σημείο, το κτήριο δεν έχει πιάσει μεγάλη φωτιά, οι πυροσβέστες συνεχίζουν να δουλεύουν μέσα, και αν δεν κάνω λάθος ήταν περίπου κατά τις 10 που έφυγα.Το αποτέλεσμα όλων αυτών : 40 νεκροί, και εκατοντάδες τραυματίες,το πόσοι κανείς δεν ξέρει καθώς δεν πήγαν όλοι στο νοσοκομείο. Οι ερωτήσεις του κόσμου: Ποιός οργάνωσε τους φιλορώσους ακτιβιστές που ήρθαν; Γιατί η αστυνομία δεν απέκοψε τις δύο συγκεντρώσεις νωρίτερα; Γιατί η αστυνομία σε μερικές φάσεις φάνηκε να συνεργάζεται με τους φιλορώσους; Ποιος αποφάσισε να ταμπουρωθούν οι ρώσοι ακτιβιστές στο κτήριο και να συμβεί ακόμα μια μάχη, αν όλα είχαν λήξει όπως είχαν λήξει στο κέντρο;
Leave a Reply