Τα συντηρητικά ψηφαλάκια

«Αν ο λαός μας τιμήσει με την ψήφο του, θα δώσουμε προτεραιότητα στην ασφάλεια του πολίτη και ο αστυνομικός θα γυρίσει στη γειτονιά εκεί όπου είναι η θέση του και όχι στα βουλευτικά γραφεία. Παράλληλα μίλησε για επανασυμφιλίωση του λαού με την αστυνομία και αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα στον αστυνομικό και τον πολίτη, την αστυνομία και την εκτελεστική εξουσία.»

Όχι… δεν πρόκειται για δήλωση του Σαμαρά ή του Βενιζέλου. Τάδε έφη, λίγη ώρα πριν, ο Αλ. Τσίπρας εξερχόμενος από την ΓΑΔΑ όπου συναντήθηκε με επικεφαλής των σωμάτων της αστυνομίας.

Τηρουμένων των προσχημάτων, θα περίμενε κανείς από τον πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α να μιλήσει για «συμφιλίωση των λαών», για «αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ ντόπιων και μεταναστών» και για «αποστολή των αστυνομικών στα τσακίδια εκεί όπου είναι η θέση τους». Γιατί, φυσικά, ο Τσίπρας γνωρίζει πολύ καλά ότι για την εγκληματικότητα δεν ευθύνεται η «απουσία» (στην πραγματικότητα υπερμεγέθης παρουσία) αστυνομικών δυνάμεων αλλά η εκμετάλλευση, η φτώχια, η ανέχεια και οι ανισότητες που παράγει η Κυριαρχία, ο καπιταλισμός και η κρίση του.

Όμως, η επένδυση στο ιδεολόγημα της Ασφάλειας, η οποία μετουσιώνεται στη διαρκή ενίσχυση της αστυνομικής παρουσίας με το πρόσχημα της προστασίας των πολιτών, είναι παλιά και δοκιμασμένη συνταγή που ανέκαθεν στόχευε σε μια βαθιά συντηρητική «κοινή γνώμη» διαμεσολαβημένη από τους κυρίαρχους μηχανισμούς και τα Μ.Μ.Ε.

Ας μην αναρωτιούνται λοιπόν οι ψηφοφόροι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α το γιατί οι δηλώσεις Τσίπρα παρουσιάζουν εκπληκτικές ομοιότητες με αντίστοιχες δηλώσεις του Χρυσοχοϊδη. Στον εκλογικό «αγώνα» όλοι είναι ευπρόσδεκτοι… ακόμη και τα συντηρητικά ψηφαλάκια.