Διαβάσαμε: στα “Νέα” (http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4704807)
“Ρωτώντας «τι είν’ η πατρίδα» στην Αθηναΐδα
Στο στενό δρομάκι της Αθηναΐδος τα πάντα «μυρίζουν» προεκλογική περίοδο. Μόνο που δεν γίνεται συγκέντρωση, αλλά η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Κώστα Σκανδαλίδη «Οι Ελληνες – Τετράδια Πατριδογνωσίας».
Ο κόσμος στο πεζοδρόμιο συζητά σε πηγαδάκια. Στις 19.20 στην κατάμεστη αίθουσα μπαίνει υπό τον ήχο θερμών χειροκροτημάτων ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος.
Υπουργοί και βουλευτές έχουν ήδη λάβει θέση στις πρώτες σειρές. Ο συγγραφέας Κώστας Σκανδαλίδης, ο οποίος αποκάλυψε στο τέλος ότι η πατριδογνωσία «ήταν ένας παλιός του πόθος», κοιτάζει περιχαρής το κοινό του, ενώ ο εκδότης του Θανάσης Καστανιώτης ζητεί εις μάτην από τη γαλαρία να κάνει ησυχία γιατί «δεν μιλάμε στις παρουσιάσεις βιβλίου».
Και οι τρεις θα αναρωτηθούν γιατί το μάθημα της πατριδογνωσίας έχει βγει από τα σχολεία και θα συμφωνήσουν ότι το βιβλίο του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης θα μπορούσε να είναι το ιδανικό διδακτικό υλικό γι’ αυτό το μάθημα, το οποίο πρέπει να επιστρέψει στην ύλη.
Οι συγγραφείς Βασίλης Βασιλικός και Κώστας θα μιλήσουν πρώτοι για το πόνημα του Κ. Σκανδαλίδη και ο υπουργός Παιδείας Γιώργος Μπαμπινιώτης θα ακολουθήσει.”
Μιας και τόσος -κι εκλεκτός- κόσμος ανάλωσε τόση φαιά ουσία στην Αθηναϊδα αναρωτώμενος τι είναι αυτό το πράμα (η πατρίδα), είπαμε να προσπαθήσουμε να συμμετάσχουμε στον προβληματισμό. Ωστόσο, θεωρούμε πως οι ομιλητές το αντιμετωπίζουν πολύ στενόμυαλα το ζήτημα: η πατρίδα μάς περιβάλλει (μακάβριο, το ξέρουμε) κι ως εκ τούτου το μάθημα της πατριδογνωσίας δεν περιορίστηκε ποτέ μόνο στις σχολικές αίθουσες, αλλά ήταν και είναι διάχυτο σε όλο το φάσμα των ζωών μας. Η πατρίδα είναι παντού λοιπόν και υπάρχουν πολλοί τρόποι για να τη γνωρίσεις.
Πατρίδα είναι η ταράτσα (και οι υπόλοιποι όροφοι) της οδού Μπουμπουλίνας και πολλοί τη γνώρισαν από τους πατριώτες, οικογενειάρχες υπαλλήλους της με βασανιστήρια, φτυσίδια και γαμοσταυρίδια. Μερικές δεν μπόρεσαν να κάνουν παιδιά μετά από τη γνωριμία.*1
Πατρίδα είναι τα αρχαιοελληνικά σύμβολα και ρητά πίσω από τα κράνη της ομάδας ΔΕΛΤΑ. Πολύς κόσμος τη γνώρισε το βράδυ που κατέστειλαν την απεργία των 300 μεταναστών απεργών πείνας στη Νομική κι έκτοτε γίνονται συχνές επαναλήψεις.*2
Πατρίδα είναι η έρημος των ανάπηρων σωμάτων και σχέσεων από τη χριστιανική κατήχηση, την οποία γνωρίζεις πολύ καλά…μη γνωρίζοντας πολλά άλλα.*3
Πατρίδα είναι το δάπεδο ενός σπιτιού στο Κιοπρού Χισάρ που εύζωνες «παίρνουν μεζέ» μια Τουρκάλα κατά την μικρασιατική εκστρατεία. Θέλησαν και τη γνώρισαν σε πολλές και πολλούς τότε.*4
Πατρίδα είναι αυτό που ‘χαν στα χείλη τους οι ντόπιοι όταν γελοιοποιούσαν, ξυλοκοπούσαν, σκότωναν κι εκμεταλλεύονταν εργασιακά τους μικρασιάτες «μαυριδερούς τουρκόσπορους» πρόσφυγες κι έκαιγαν τους καταυλισμούς τους. Οι δεύτεροι την γνώρισαν για τα καλά, αλλά κάθε 14/9 την ξεχνάνε και χορεύουν σημαιοστολισμένοι σαν παλιάτσοι.
Πατρίδα είναι αυτό για το οποίο κόπτονται τα -επισήμως- φασιστικά κόμματα και οι φασιστικές πολιτοφυλακές και για το οποίο ετοιμάζονται να κόψουν τους λαιμούς μας.*5
Πατρίδα είναι αυτό για το οποίο κόπτονται τα -ανεπισήμως- φασιστικά κόμματα και οι αστυφύλακές τους και για το οποίο μας καλούν να κόψουμε μόνοι μας τους λαιμούς μας.*6
Πατρίδα είναι αυτό για το οποίο κόβουν-ράβουν τις αρχές τους οι αριστεροί, προσπαθώντας ν’ αποδείξουν ότι αυτοί είναι οι αυθεντικοί πατριώτες σε σχέση με τους “άλλους”.*7
Πατρίδα είναι οι 9-12 μήνες ακινησίας της ζωής μέσα σ’ ένα στρατόπεδο, η ρουφιανιά, η τσογλανιά, οι έξοδοι για σουβλάκι-και-μπουρδελότσαρκα και όλοι οι άρρενες τη γνωρίζουν, αλλά έχουν διαλείψεις μνήμης.
Πατρίδα είναι να παρελαύνεις μπροστά από αυτούς που σε ξεπουλάνε, με βηματισμό κατά τα πρότυπα αυτών που θα σε στείλουν να σφαχτείς (ή σφάξουν), κατά το σφύριγμα εκείνων που σε αποκοιμίζουν, υπό τις επευφημίες εκείνων που δεν παίρνουν χαμπάρι τίποτα, και κουβαλώντας ένα επιβεβλημένο σύμβολο για μια κάλπικη γιορτή που αποκρύβει τις αλυσίδες μας.*8
*1 http://www.youtube.com/watch?v=6c0xfKlUiXc
http://www.youtube.com/watch?v=dAa2m18IENU
*2 http://www.youtube.com/watch?v=D7us5OaZo0c
http://3.bp.blogspot.com/_-80xqqzT3gQ/TUIPwrQNhSI/AAAAAAAAA7k/jV8X0xuus8I/s1600/nomiki-mat2.jpg
http://4.bp.blogspot.com/_jvzSLbB5XcI/TUXKLIZEptI/AAAAAAAAAQc/SN5BtGcJiac/s1600/180302_1796290943517_1127027440_32109138_6188896_n.jpg
*3 http://www.egolpion.com/progamiaiai_sxeseis.print.el.aspx
*4 “Πόλεμος και εθνοκάθαρση: η ξεχασμένη πλευρά μιας δεκαετούς εθνικής εξόρμησης 1912-1922”, Τάσος Κωστόπουλος, σελ. 106-107
http://www.aformi.gr/2010/01/%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%B7/
*5 http://www.youtube.com/watch?v=DMAyqI4Wbyw&feature=player_embedded
ttp://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2012/03/blog-post_2657.html
*6 http://www.palo.gr/cluster/articles/politikh-nea/628/?clid=3764882
http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/fe9b856c-c3a0-4a05-9f9f-4bc6cb27aab9
http://www.nd.gr/web//guest/press/-/journal_content/56_INSTANCE_c6UH/36615/831929
*7 http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4696286
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=552269
*8 http://gdailynews.files.wordpress.com/2011/03/parelasi202520martiou20thessaloniki202010.jpg?w=640&h=427
”τα σπαει”.
ανεκδιηγητοι …
http://www.youtube.com/watch?v=SKdgGSD3awY
να παρουν θεση οι κνιτες αιγαλεωτες που κοιταν στραβα οταν βλεπουν αναρχικους,ενω με τους φασιστες υπηρετουν τους ιδιους στρατους
Δηλαδή,
κομουνισμός = Παπαρήγα
οικολογία = Καφετζόπουλος
θρησκεία = παπαδαριό
σοσιαλισμός = Πασόκ
κλπ κλπ
Μήπως υπάρχει κάποιο λάθος στη σκέψη σου;
“κάθετι Είναι ό,τι Γίνεται” , Χέγκελ 1807
Αντίστοιχο σκεπτικό πολύ πιο αναπτυγμένο μπορείς να παρακολουθήσεις στην “φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας” του Κ. Καστοριάδη
Κανένα λάθος στη σκέψη. Απλά πρόκειται για μια συνειδητή και εμπεριστατωμένη ερμηνεία της πραγματικότητας
Άλλο να λες πως κομουνισμός είναι και η Παπαρήγα,
και άλλο να λες πως ο κομουνισμός είναι η Παπαρήγα.
Γιατί τότε και αναρχία=ιντιμιντια και Μαρφίν.
Το καθαρό και ανόθευτο δεν υπάρχει.
“Κανένα λάθος στη σκέψη”.
Μήπως, όμως, επιλέγουμε να δούμε αυτό που μας βολεύει,
και να αγνοήσουμε τα υπόλοιπα;
Όπως, ότι ο κομουνισμός παντρεμένος με τον πατριωτισμό, νίκησαν τον φασισμό;
δημοσιεύουμε σχόλιο του “ααα” που παρότι στάλθηκε για τεχνικούς λόγους δεν αναρτήθηκε:
Άλλο να λες πως κομουνισμός είναι και η Παπαρήγα,
και άλλο να λες πως ο κομουνισμός είναι η Παπαρήγα.
Γιατί τότε και αναρχία=ιντιμιντια και Μαρφίν.
Το καθαρό και ανόθευτο δεν υπάρχει.
“Κανένα λάθος στη σκέψη”.
Μήπως, όμως, επιλέγουμε να δούμε αυτό που μας βολεύει,
και να αγνοήσουμε τα υπόλοιπα;
Όπως, ότι ο κομουνισμός παντρεμένος με τον πατριωτισμό, νίκησαν τον φασισμό;
Ας μην μπερδεύουμε τα πράγματα. Αναρχία είναι και η “Μαρφίν” και το “ιντυμίντια” και απόδειξη γι’ αυτό είναι η κριτική και η αυτοκριτική αυτού του πολιτικού χώρου για τα “εγχειρήματα” αυτά μέσα στις ίδιες του τις δομές, όποιες κι αν είναι αυτές.
Το πρόβλημα αναδεικνύεται όταν κάποιος αρχίζει να γίνεται αποκλειστικός υπερασπιστής μιας πολιτικής αντίληψης αναλαμβάνοντας αυτόκλητα το ρόλο των αποκλεισμών: είτε του δόγματος “πας μη ΚΚΕ μη κομμουνιστής” είτε του δόγματος “το ΚΚΕ δεν είναι κομμουνιστές”. Ακριβώς εδώ τίθεται το ζήτημα της ιδεολογικής καθαρότητας, ζήτημα που δεν αφορά τον αναρχικό και αντιεξουσιαστικό χώρο γιατί κανείς δεν μπορεί φύσει και θέσει να επικαλεστεί κάτι τέτοιο.
Σύμφωνα με την απλή τυπική λογική δεν υφίσταται το “είμαστε όλοι κομμουνιστές” στο βαθμό που δεν υπάρχει αναφορά σε έναν ενιαίο συλλογικό χώρο αλλά σε πολλούς ανταγωνιστικούς -εκ των πραγμάτων- μεταξύ τους κομματικούς χώρους: στο ΚΚΕ είναι πιο κομμουνιστές από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή και το αντίστροφο.
Ας μην ανοίξουμε το κεφάλαιο κομμουνισμού και πατριωτισμού γιατί παραείναι μεγάλο για σχόλιο. Τρεις μόνο εμβληματικές αναφορές στο ελληνικό παράδειγμα:
1. Στο ΕΑΜ αυτό που υπερείχε ήταν ο πατριωτισμός σε φόντο θολών αναφορών σε μια “λαοκρατία¨που απείχε πολύ από ένα είδος κατακτημένου συνεκτικού κομμουνιστικού οράματος. Όταν ο Βελουχιώτης το καλοκαίρι του 1941 επιχείρησε να απαλλοτριώσει ένα μεγάλο τσιφλίκι στην Ευρυτανία για να το αποδώσει σε ακτήμονες, επιπλήχθηκε από τους κομισάριους του ΚΚΕ καθώς είχε προκριθεί η γραμμή: όλοι οι Έλληνες μαζί”
2. Η μεραρχία των Ιταλών “Πιναρόλο” που αυτομόλησε ολόκληρη προς τις γραμμές του ΕΛΑΣ στην Κατερίνη αντί να επιβραβευτεί για τον “κομμουνιστικό διεθνισμό” της λοιδωρήθηκε από τον ΕΛΑΣ ως εθνοπροδότης, της αφαιρέθηκαν τα όπλα και έγιναν υπηρέτες των ανταρτών
3. Ο κομμουνισμός όταν “αποκολλήθηκε” από τον πατριωτισμό συνετρίβη από τον φασισμό (1946 – 1960) γιατί ο πατριωτισμός όταν πρέπει να το κάνει βρίσκει την ουσιαστική του αναγωγή στο φασισμό κι όχι στον κομμουνισμό. Κομμουνισμός και πατριωτισμός είναι ασύμβατες έννοιες όχι σύμφωνα με μια ανοιχτή ελευθεριακή προσέγγιση αλλά σύμφωνα ακόμη και με το παραδοσιακό “κομμουνιστικό μανιφέστο”…
Στους Αμερικανούς η λέξη «σοσιαλισμός» ακούγεται όπως σε εμάς η λέξη «φασισμός».
(αυτό σε μια χώρα με ισχυρό εργατικό κίνημα, όχι σαν την Ελλάδα)
Πέρα από την καθεστωτική προπαγάνδα, ο κύριος λόγος που συμβαίνει αυτό,
είναι η αντιπαράθεση του ψυχρού πολέμου.
Ο απλός, αλλά και ο «σκεπτόμενος» Αμερικάνος, ένιωθε την ανάγκη να διαφοροποιηθεί όσο περισσότερο γίνεται από το «αντίπαλον δέος».
Άσπρο οι Σοβιετικοί; Μαύρο εμείς.
Μαύρο οι Σοβιετικοί: Άσπρο εμείς.
Παιδιάτικο, θα μου πεις.
Έλα όμως που ακριβώς έτσι αντιδρά και η ελληνική αριστερά.
Ακούμε πατρίδα, και την ταυτίζουμε με το Λάος.
Ακούμε θρησκεία και ο νους μας πάει στους παπάδες.
Ακούμε παράδοση και βλέπουμε τα καραγκιοζιλίκια της Χούντας.
Έχουμε πέσει σε ιδεολογικό λάκκο.
(πρώτος ένοχος εγώ)
Άλλη ήταν η «πατρίδα» για τον «τίμιο» αξιωματικό
(που δεν ήταν σαν τους πουλημένους πολιτικούς)
ο οποίος έβλεπε από το περισκόπιο του υποβρυχίου τα τουρκικά μεταγωγικά να φέρνουν εξοπλισμό στη βόρεια Κύπρο για τον Αττίλα 2,
αλλά υπάκουσε τις εντολές, των «πουλημένων», και δεν αντέδρασε,
γιατί ήταν το καθήκον του λέει
(για να μην πει πως η «καριέρα» και η «προαγωγή» βάραιναν περισσότερο από την «βολική τιμιότητά» του),
και άλλη ήταν η «πατρίδα» για τον φαντάρο που μπήκε στη μάχη και αντέδρασε στην Τουρκική επίθεση.
Για τον πρώτο «πατρίδα» ήταν η καριέρα του και το εξασφαλισμένο μέλλον του,
μέσω της υπακοής και της «τιμιότητας».
Για τον δεύτερο «πατρίδα» ήταν οι δικοί του άνθρωποι,
και γι αυτούς ρισκάριζε τη ζωή του.
Για το πατρίδα και κομμουνισμός …
(δεν έχω διαβάσει το μανιφέστο)…
βλέπουμε, ιστορικά και πρακτικά τον «γάμο»
στο Βιετνάμ, στην Γιουγκοσλαβία του Τίτο,
στην κομουνιστική Αλβανία, στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο της Σοβιετικής Ένωσης,
στην Κούβα, στην Κίνα του Μάο.
Καλή η θεωρία, η πράξη όμως καλύτερη…
Στα παραδείγματα τα οποία αναφέρεις θα πρέπει να ξεκαθαρίσεις τον τρόπο με τον οποίο κάθε φορά προσλαμβάνεται κοινωνικά ο “πατριωτισμός”. Έχει ή δεν έχει σχέση με τα εθνικά ιδεώδη (γλώσσα, θρησκεία, καταγωγη); Περιορίζεται σε αυτά ή εμπλουτίζεται με τις κοινωνικές σχέσεις όπως κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, ελευθερία (προφανώς ως αυταπάτες); Όπως και να έχει πάντως “οι προλετάριοι δεν έχουν πατρίδα”… σε πείσμα των σταλινικών και μαοϊκών ερμηνειών τού -ούτως ή άλλως επιδεχόμενου πολλών ερμηνειών- μαρξισμού
Ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ…
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=40969&Itemid=139
και δυο λόγια για την ακροδεξιά/φασίζουσα δημοσιογραφική πηγή:
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=41006&Itemid=139
η οποία βέβαια σε άλλο σημείο διαφημίζει αμερικάνους πεζοναύτες ενώ βομβαρδίζουν το Αφγανιστάν (εξηγώντας μας, χωρίς να το επιδιώκει προφανώς, γιατί βρίσκονται οι μετανάστες στη χώρα μας)
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=39604&Itemid=137
Το «Σπίτι των Ελλήνων» στο Ολυμπιακό Λονδίνο
http://www.rodacino.gr/article.jsf?id=6C0EC5B1C1DABE5EECE5B2D03B7E5CA4&at=1