Να κρατήσουμε ανοιχτό τον δρόμο της αντίστασης
Αρρώστια είναι ο καπιταλισμός…
Η φωτογραφία είναι από την πορεία στις 3 Ιούνη 2011, όταν η τότε κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ) προχωρούσε στις λεγόμενες “συγχωνεύσεις”, δηλαδή το κλείσιμο νοσοκομείων. Είχε προηγηθεί λαϊκή συνέλευση στο πάρκο Φιξ, απέναντι από το 7ο Θεραπευτήριο ΙΚΑ, το οποίο συγχωνευόταν με το “Αγ. Όλγα” και στην κίνηση είχε ανταποκριθεί η συνέλευσή μας, ανάμεσα σε πολλές άλλες τοπικές συλλογικότητες και σωματεία. Ήταν η εποχή που δρομολογούνταν το κλείσιμο του ενός τρίτου των νοσοκομείων της χώρας (10.000 κλίνες). Η πορεία είχε κινηθεί μέχρι το Γ.Ν. Πατησίων -το οποίο μαζί με την “Παμμακάριστο” συγχωνευόταν επίσης με το “Αγ. Όλγα”- και μέσα από τους δρόμους της γειτονιάς είχε καταλήξει στο 7ο Θεραπευτήριο ΙΚΑ.
Σήμερα, εννιά χρόνια μετά, εν μέσω ακραίας έξαρσης της πανδημίας, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, αλλά και οι ίδιοι οι υγειονομικοί, βιώνουμε με τον πιο τραγικό τρόπο τις εξοντωτικές και θανατηφόρες συνέπειες της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στη δημόσια υγεία, αλλά και γενικότερα. Την ώρα που εκατοντάδες συνάνθρωποί μας δίνουν τη μάχη για τη ζωή τους κάτω από απαράδεκτους όρους, οι διαχρονικά εγκληματικές πολιτικές του κράτους, πέρα από την κατάρρευση του ΕΣΥ, έχουν οδηγήσει την κοινωνική βάση να προσπαθεί υπερασπιστεί τον εαυτό της και να σταθεί όρθια, αντιμετωπίζοντας δραματικές συνθήκες στην εργασία, στη μετακίνηση, στην εκπαίδευση.
Μέσα σε αυτή την πρωτόγνωρη υγειονομική, οικονομική και κοινωνική κρίση, η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας να εκμεταλλεύεται το σιδερένιο πλέγμα απαγορεύσεων, το γενικευμένο κλίμα κρατικής τρομοκρατίας απέναντι στο κίνημα που ξεδιάντροπα έχει στηθεί με πρόσχημα την υγειονομική συνθήκη -για την οποία κράτος και αφεντικά φέρουν ακέραια την ευθύνη-, προχωράει, στους γνωστούς καταιγιστικούς ρυθμούς των τελευταίων μηνών, στην κατάθεση ενός εργασιακού – συνδικαλιστικού τερατουργήματος για να καταργήσει… “παρωχημένες ρυθμίσεις του προηγούμενου αιώνα”. Πατώντας πάνω στον δρόμο που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον απεργιοκτόνο νόμο του 50% + 1 και το “Μητρώο πραγματικών δικαιούχων”, και πιάνοντας το νήμα από το “αναπτυξιακό νομοσχέδιο” (ατομικές συμβάσεις εργασίας, επέκταση της μερικής απασχόλησης, απελευθέρωση απολύσεων κ.λπ.), με το νομοσχέδιο Βρούτση:
· καταργεί το οχτάωρο, την αμοιβή υπερωριών, την κυριακάτικη αργία, προσαρμόζει τον χρόνο εργασίας στις ανάγκες του εργοδότη -που σημαίνει 10ωρη απασχόληση, χωρίς πρόσθετη αμοιβή-, διευρύνει τηλεργασία και ατομικές συμβάσεις,
· ρυθμίζει ακόμα πιο ασφυκτικά το πλαίσιο των αντιδράσεων απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία, ποινικοποιώντας τη συνδικαλιστική δράση, με πλήρη καταγραφή μελών των συνδικαλιστικών οργανώσεων, υποχρεωτική εφαρμογή της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας για πραγματοποίηση απεργίας και γενικών συνελεύσεων, απαγόρευση ανάρτησης αφισών σε εργασιακούς χώρους και
· αν, τυχόν, μια απεργία καταφέρει να διαπεράσει αυτό το… “τείχος της δημοκρατίας”, τότε προβλέπει προσωπικό ασφαλείας τουλάχιστον 40% μαζί με ποινές για άσκηση ψυχολογικής βίας και παρεμπόδιση απασχόλησης εργαζομένου, ενώ απαγορεύει τις απεργιακές περιφρουρήσεις, τις καταλήψεις χώρων και εισόδων και αν γίνουν, η απεργία καθίσταται αυτόματα παράνομη και όσοι συμμετέχουν, τελούν ποινικώς κολάσιμη πράξη.
Έχει προηγηθεί το πρωτοφανές κρατικό κατασταλτικό πογκρόμ στο Γαλάτσι την Κυριακή 1 Νοέμβρη, στην Πάτρα το Σάββατο 7 Νοέμβρη και αποκορύφωμα τις επιθέσεις στις κινητοποιήσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου την Τρίτη 17 Νοέμβρη σε όλη τη χώρα. Χημικά και κρότου – λάμψης, αύρες, ξυλοδαρμοί, εξευτελισμοί, αθρόες προσαγωγές, πρόστιμα, συλλήψεις. Κι όμως, ο κόσμος του αγώνα δεν υπέκυψε, δεν μπόρεσαν ούτε λεπτό να κάμψουν το ηθικό του. Στον δρόμο έδειξε για μια ακόμα φορά ότι η καταστολή δεν είναι ανίκητη. Το κίνημα υπερασπίστηκε τη μνήμη, την ιστορία, την ύπαρξή του, αφήνοντας έτσι ανοιχτή την έκβαση της κρίσιμης μάχης που έχουμε μπροστά.
Την Πέμπτη 26 Νοέμβρη έχει προκηρυχθεί πανεργατική απεργία. Εργατικά σωματεία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα οργανώνουν απεργιακή συγκέντρωση στις 11 το πρωί στην πλατεία Κλαυθμώνος, παίρνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα ατομικής και συλλογικής υγειονομικής προστασίας. Έχουμε βρεθεί σε κοινές οριζόντιες διαδικασίες ανάπτυξης από τα κάτω οργανωμένων μετώπων προάσπισης των εργατικών συμφερόντων και δικαιωμάτων, σε απεργιακές δράσεις, σε διαδηλώσεις. Θα είμαστε εκεί, στηρίζοντας την απεργιακή κινητοποίηση, καθώς αυτό είναι το επόμενο βήμα προκειμένου να ηττηθεί η άθλια επιχείρηση επιβολής σιγής νεκροταφείου από το σύστημα. Μένουμε στον δρόμο της ταξικής αλληλεγγύης, της συλλογικής αντίστασης αλλά και της κοινωνικής ενσυναίσθησης, στον δρόμο της υπεράσπισης της υγείας, της αξιοπρέπειας, της ζωής μας. Βάζοντας μπροστά τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις μας, σε περίθαλψη, εκπαίδευση, εργασία, στέγαση, τροφή, μετακίνηση. Με το βλέμμα σταθερά στον ορίζοντα μιας νέας κοινωνίας ισότητας και ελευθερίας!
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων
Leave a Reply