Στο δρόμο…

Την Τετάρτη 18 Δεκέμβρη,από νωρίς το πρωί, προχωρήσαμε σε παρεμβάσεις με μοίρασμα κειμένου στον ΟΑΕΔ και στη ΔΕΗ Αιγάλεω.

Η κίνηση αυτή εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο παρεμβάσεων τόσο στους δρόμους της πόλης όσο και σε νευραλγικά σημεία της, εκεί που αποτυπώνονται οι συνέπειες της κρίσης. Στόχος μας είναι να διατρήσουμε την φαινομενική αδράνεια και την παθητικότητα και να αναδείξουμε τις δυνάμεις της αντίστασης και της εξέγερσης. Θα κάνουμε την πόλη άνω-κάτω προκειμένου να εκκρεμεί διαρκώς η απειλή της πολιτικής αστάθειας πάνω από τα κεφάλια αυτών που επιθυμούν την σιγή νεκροταφείου.

Καλή αρχή λοιπόν κι ελπίζουμε να συναντηθούμε στους δρόμους του Αιγάλεω…

*παραθέτουμε το κείμενο που μοιράστηκε:

κειμενωαγαλμα


by

Tags:

Comments

2 responses to “Στο δρόμο…”

  1. Φιλοι μου
    Με το που ειδα την λεξη εφηΒια που εχετε στο σαιτ σας αμεσως
    αναρωτηθηκα πως ειναι δυνατον να παιζεται με μια λεξη που υποδηλωνει οτι ειναι στη φυση μας ή και στο αιμα μας η βια.
    Ειναι μια ακροδεξια αποψη που αποτοκο της ειναι η καταστολη η οποια θα ερθει να διορθωσει τα λαθη της φυσης.
    Επισης η οποια οργη δεν (πρεπει)να ειναι αποτοκο εφηβικων παρορμησεων αλλα συνειδησης.Και φυσικα να συνδεεται σε κειμενα η ηλικια με την οργη παιζοντας το παιχνιδι των ”νεαρων” που λενε τα καναλια.
    Ευχαριστω!

  2. γ. από σινιάλο

    Προφανώς, το σχόλιό σου αναφέρεται σε άλλη ανάρτηση και συγκεκριμένα σε αφίσα που έβγαλε η κατάληψη για την επίθεση μαθητών/τριών στο Α.Τ. Αιγάλεω στις 6/12/2013: https://sinialo.espiv.net/?p=13491

    Πουθενά δεν υποδηλώνεται ότι η βία είναι στο αίμα μας.
    Γίνεται ένα λογοπαίγνιο πάνω σε μια φράση που θα μπορούσε να λέει απλά “Τάδε έφη βία”, με δεδομένο ότι έχουμε να κάνουμε με μια κίνηση που -τοποθετημένη στο χώρο και στον χρόνο που έγινε και από αυτούς/ές που έγινε- μιλάει για λογαριασμό των περιεχομένων της χωρίς να είναι απαραίτητη κάποια περαιτέρω επεξήγησή της.
    Επειδή, στο προκείμενο, τα υποκείμενα που έδρασαν ήταν έφηβοι, προέκυψε το συγκεκριμένο λογοπαίγνιο.

    Σε ότι αφορά το δεύτερο κομμάτι του σχόλιού σου, υπάρχει ένα δεδομένο που δεν λαμβάνεται υπόψη. Οι μαθητές/τριες που έζησαν την εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν γεννημένοι πριν και μέχρι το ’94 που σημαίνει ότι είναι εδώ και 2 χρόνια απόφοιτοι λυκείου. Αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές που επιτέθηκαν τον φετινό Δεκέμβρη στο Α.Τ. Αιγάλεω δεν έχουν ζήσει την εξέγερση αλλά βρίσκουν τους εαυτούς τους στα περιεχόμενά της. Δεν έχουμε να κάνουμε, λοιπόν, με μια -σαν όλες τις άλλες- “εφηβική παρόρμηση” αλλά με μια κίνηση που έχει συγκεκριμένα περιεχόμενα και πραγματοποιείται σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι η πράξη ήταν αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής και όχι παρόρμησης.

    Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμη. Η φυσική παρόρμηση δεν αποτελεί ξεχωριστό κομμάτι από τη συνείδηση ενός ανθρώπου και τον τρόπο που αυτή “μεταφράζει” κάθε βιωμά του. Ειδάλλως, όλοι και όλες θα αντιδρούσαμε με τον ίδιο τρόπο απέναντι σε μια δράση.

    Καλημέρα!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *