Το hip hop δεν ήταν ποτέ αληθινά ανοιχτό σε LGBT καλλιτέχνες, παρόλο που το πνεύμα του διακατέχεται από οργή ενάντια στο σύστημα. Δεν υπήρξε, δηλαδή, αληθινά ανοιχτό σε κάποιους που θα είχαν όλους τους λόγους…
Η homohop (homosexual hiphop) φτιάχτηκε όχι βέβαια στον αντίποδα, αλλά ακριβώς από τέτοιο «οργισμένο» υλικό, ή τουλάχιστον από όσα μπόρεσαν να εκφραστούν από αυτούς τους «εκτός των τειχών» μουσικούς. Κίνητρο τους ήταν να μιλήσουν ελεύθερα για κοινά θέματα όπως η βία το σεξ και η πολιτική. Για όλα αυτά που μιλάνε οι καθημερινοί άνθρωποι, χωρίς περιορισμούς. Για όλα αυτά που οι γκέι, μπάι, τρανς μιλάνε επίσης, αλλά σε «στενό οικογενειακό κύκλο».
Το PickUpTheMic είναι ντοκιμαντέρ για τη homohop σκηνή. Αναφέρεται σε συγκεκριμένες πόλεις των ηπα (Ν. Υόρκη, Σ. Φρανσίσκο, Σικάγο, Μινεάπολις, Χιούστον) όπου η σκηνή έκανε την εμφάνισή της. Περιέχει συνεντεύξεις κάπως αναγνωρίσιμων και αντιπροσωπευτικών δημιουργών. Αφορά την περίοδο από τα τέλη των 90s ως το 2003-5, κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξε μια αξιοσημείωτη παραγωγή. Στο βίντεο η δουλειά που έχει επιλεγεί αποτυπώνεται μέσα από στιγμιότυπα από συναυλίες και τα λεγόμενα outfest (φεστιβάλ hiphop LGBT μουσικών).
Αν κάποιος ψάχνει μέσα στο ντοκιμαντέρ για καταγγελίες της rap για σεξισμό και ομοφοβία θα απογοητευτεί. Όμως είμαι αρκετοί οι «συμμετέχοντες» που κάνουν κομμάτια για να αναδείξουν τις μορφές του ρατσισμού από τα κάτω. Είναι γι’ αυτούς βασικό ζήτημα. Άλλοι έχουν μεγαλύτερη έγνοια στο να παρουσιάσουν αυτή τη διπλή τους ιδιότητα, σαν γκέι και ράπερ. Επιδιώκουν την ενδυνάμωση της homohop σκηνής ώστε να μπορούν να αναφέρονται σ’ αυτήν όλα τα queer άτομα που ακούνε hiphop.
Απ’ το ντοκιμαντέρ προκύπτει ότι μέσα από τη homohop σκηνή αποκαλύπτονται τα όρια μιας homohop κοινότητας. Μόνο που αυτή πλέον δεν περιλαμβάνει μόνο ομοφυλόφιλα άτομα, αλλά κι όσους την αντιλαμβάνονται σαν αναπόσπαστο κομμάτι της αντιφασιστικής τους κουλτούρας.
Η μετάφραση έγινε για τους κινηματικούς σκοπούς του antifa live.
Leave a Reply