Ρατσιστικές επιθέσεις οπαδών σε Μαδρίτη και Ρώμη

Από διάφορα Μ.Μ.Ε. ενημερωθήκαμε για τα παρακάτω περιστατικά.

“Οπαδοί της Αϊντχόφεν, οι οποίοι ταξίδεψαν στην Μαδρίτη για να δουν τη ρεβάνς της ομάδας τους για τους “16” του Champions League εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης, φαίνονται να πετούν κέρματα προς γυναίκες που επαιτούσαν.Αυτές με τη σειρά τους έσκυβαν να πιάσουν τα κέρματα και οι Ολλανδοί οπαδοί γέλαγαν με αυτές.”

“Τσέχοι οπαδοί που βρέθηκαν στη Ρώμη για το παιχνίδι με τη Λάτσιο, ούρησαν πάνω σε επαίτη σε δρόμο της Ρώμης, σε μια ντροπιαστική ενέργεια που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με λόγια.Όπως θα δείτε στο βίντεο, ένας οπαδός προβαίνει στην απαράδεκτη αυτή ενέργεια, με τους συνταξιδιώτες του, αντί να τον αποτρέψουν, να διασκεδάζουν με την ενέργεια του.”

https://www.youtube.com/watch?v=OFTlcrbj_tE

Οι ρατσιστικές συμπεριφορές στον κόσμο που ζούμε όλο και πληθαίνουν. Το τέρας του φασισμού τροφοδοτείται και θεριεύει καθημερινά από περιστατικά όπως τα παραπάνω, με τους πρεσβευτές του να χύνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο σε κάθε άνθρωπο που δεν τηρεί τα πρότυπα της μισανθρωπικής τους ιδεολογίας.

Γεγονότα όπως αυτά δεν μπορούν παρά να παραπέμπουν στην εποχή του μεσαίωνα, όταν η κατασκευή του «Άλλου», του εχθρού δηλαδή, επιχειρούσε να διαμορφώσει τις «θετικές» κοινωνικές ταυτότητες μέσω μιας διαδικασίας υπονόμευσης του διαφορετικού. Η κοινωνική στοχοποίηση, το «στίγμα», ο εξευτελισμός, οι χλευασμοί, οι κραυγές του φανατισμένου πλήθους αλλά και η σημειολογία των ταυτοτήτων όσων εμφανίζονται στα συγκεκριμένα βίντεο ζωντανεύουν το μεσαιωνικό κυνήγι μαγισσών· τότε όπου κάθε συμπεριφορά που παρέκκλινε από τις επικρατούσες κοινωνικές νόρμες χαρακτηριζόταν ως μιαρή και εγκληματική και, ως τέτοια, τοποθετούσε τον φορέα της σε ένα κατώτερο και απολίτιστο «Άλλο», παράγοντας την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση για την καταδίωξή του.

Στο προκείμενο, η κατασκευή του «Άλλου» πραγματοποιείται μέσα από μια διαδικασία επιβεβαίωσης της κοινωνικής ισχύος ματσό-ανδρών-οπαδών έναντι γυναικών που βρίσκονται έξω από τα όρια των κανονιστικών συμπεριφορών και προτύπων.

Πέρα από το ρατσιστικό παραλήρημα λοιπόν, στα συγκεκριμένα βίντεο οι ματσό-οπαδοί γίνονται φορείς μιας εμετικής πατριαρχικής κουλτούρας που διατρέχει οριζόντια ακόμη και τις ελάχιστες διαφοροποιήσεις στην προσέγγιση πολιτισμού και κουλτούρας των δύο χωρών από τις οποίες προέρχονται. Αυτό δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να εκπλήσσει. Η ιστορία της Δύσης είναι μπολιασμένη από κυνήγια, αποκλεισμούς και εξοντώσεις γυναικών ως «εξελικτικές» διαδικασίες κατασκευής των κοινωνικών φύλων.

Και η ιστορία θα συνεχίσει να καταγράφει παρόμοια περιστατικά μέχρις ότου οι φορείς τους συντριβούν στο πεδίο της καθημερινής ζωής από όσες και όσους ασφυκτιούν μέσα στη γενικευμένη απάθεια και αποκτήνωση.