Περί εκκενώσεων…

Αυτός είναι ένας τυπικός δρόμος στην ελληνική επαρχία, που συνδέει χωριά ή μικρές πόλεις. Όπως το μεγαλύτερο μέρος αυτών των δρόμων, σε μια χώρα ορεινή και δασική, διαπερνά δασικές εκτάσεις. Προχθές, στην κορύφωση των πυρκαγιών, η κυβέρνηση έστειλε μήνυμα σε όλη τη χώρα, ότι απαγορεύεται η πρόσβαση στα δάση. Αν υπάκουαν, οι άνθρωποι που ζουν κι εργάζονται στα χωριά του Γράμμου πχ, θα έπρεπε να μείνουν κλειδωμένοι στο σπίτι τους, αφού και στο χωράφι για να πάνε, δασικές εκτάσεις περνούν.

Την επόμενη ημέρα, υπογράφηκε ένα ανεκδιήγητο Προεδρικό Διάταγμα που απαγόρευε τη διαμονή στις περιοχές Natura 2000. Οι περιοχές αυτές καλύπτουν το 30% της χώρας και φυσικά περιλαμβάνουν ολόκληρα χωριά. Οι κυβερνώντες, μαζί με την βαθειά καταρτισμένη Πρόεδρο που το υπέγραψε, νομίζουν μάλλον ότι οι “Νατούρες” είναι κάτι παρθένα ακατοίκητα δάση με αρκούδες. Την επόμενη ημέρα βέβαια, στην Υπουργική Απόφαση, κάποιος τους το σφύριξε και εξαίρεσαν τους κατοίκους από την απαγόρευση διαμονής.

Δεν ξέρω αν οι κυβερνώντες είναι όντως τόσο ηλίθιοι και αμόρφωτοι, ή πίστευαν ότι με αυτά τα φιρμάνια θα επιδείξουν μια “αυστηρότητα” στην “προστασία της φύσης” προς εσωκομματική κατανάλωση, θα δείξουν ότι κάτι κάνουν, “παίρνουν μέτρα”. Ένας συνδυασμός, μάλλον.

Θα μου πείτε, μικρά κι ασήμαντα όλα αυτά μπροστά στην καταστροφή. Η διαχρονική άγνοια όμως όλης της “πολιτικής μας τάξης” για το τί συμβαίνει έξω απο την περιφέρεια των πόλεων, είναι μέρος των αιτιών αυτής της καταστροφής. Οι παράλογες απαγορεύσεις μετακίνησης και διαμονής ήταν συνέχεια των παράλογων εκκενώσεων, της πολιτικής ενός κράτους που το μόνο που του έμεινε στα χέρια είναι απαγορεύσεις και καταστολή.

Το φυσικό περιβάλλον για να προστατευθεί χρειάζεται ανθρώπους, χωριά, χωράφια, κοπάδια, μελίσσια. Τη φωτιά κάποιος πρέπει να τη δει και αν γίνεται να τη σβήσει στα πρώτα λεπτά, πρωτού γίνει μέτωπο. Ακόμα και τότε, τα “εναέρια μέσα” από μόνα τους δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να καταπραΰνουν ένα μέτωπο, ώστε να εργαστούν οι άνθρωποι που θα το ανακόψουν. Η κυβέρνηση, για τους γνωστούς επικοινωνιακούς λόγους, έβαλε την αστυνομία να διώξει τους ανθρώπους, κορυφώνοντας συμβολικά μια πολιτική απερήμωσης της υπαίθρου που ισχύει εδώ και δεκαετίες. Κάποιες από τις “εκκενώσεις” που διέταξε, θα είναι οριστικές – όπως αυτές των προκατόχων της το ’46-’49.

Πρώτο μέλημά μας μετά τις πυρκαγιές, η στήριξη κι η αλληλεγγύη στους ανθρώπους της Εύβοιας ή της Φωκίδας για να μείνουν και να εργαστούν στον τόπο τους.

N. Νικήσιανης, fb