Το παλιό εργοστάσιο της πειραϊκής – πατραϊκής είναι μια τεράστια έκταση εγκαταλειμμένων κτισμάτων ακριβώς απέναντι απ’ την τελευταία είσοδο – έξοδο του νέου λιμανιού της Πάτρας. Σ’ αυτό το χώρο, τους τελευταίους μήνες έχουν βρει «στέγη» μερικές εκατοντάδες μεταναστών από το Αφγανιστάν, το Σουδάν και κάποιοι λίγοι από Αλγερία, Σομαλία και Μαρόκο. Είναι ένα διάτρητο σπίτι για κάποιους που καθημερινά αναζητούν μια έξοδο από τη χώρα μέσω του λιμανιού και μια καινούρια ζωή.
Όμως το λιμάνι όσο κι αν είναι καθημερινό όνειρο κι επιδίωξη για κάποιους απ’ αυτούς άλλο τόσο είναι και μια καθημερινή μάχη για επιβίωση, ένας καθημερινός πόλεμος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και συνεπάγεται θανάτους από ή μέσα σε φορτηγά μέχρι και θανάτους απ’ το κρύο. Συνεπάγεται ξυλοδαρμούς από λιμενόμπατσους, βασανιστήρια και ταπείνωση.
Τις τελευταίες είκοσι μέρες και μέσα στις γιορτές των χριστουγέννων, βρεθήκαμε πλάι στους μετανάστες μετά από αλλεπάλληλα περιστατικά, τα οποία συνοψίζουν τις συνθήκες εξαθλίωσης και βαρβαρότητας που επιφυλάσσει η ζωή τους στην Πάτρα, ως σύνορο, προθάλαμο για τη μετάβασή τους στην Ευρώπη.
Πιο συγκεκριμένα
Στις 20/12, 27χρονος αφγανός τραυματίζεται σοβαρά στο κεφάλι μετά από πτώση από 2ο όροφο οικοδομής κατά τη διάρκεια καταδίωξης από μπάτσους στο Ρίο. Οι μπάτσοι ενώ έχουν παρακολουθήσει το γεγονός εγκαταλείπουν τον 27χρονο και οι περίοικοι καλούν ασθενοφόρο που τον διακομίζει στο νοσοκομείο. Ενώ το νοσοκομείο αρχικά αρνείται να τον νοσηλεύσει (επειδή δεν έχει χαρτιά) τελικά διαπιστώνεται ότι έχει μεγάλο αιμάτωμα στο κεφάλι, εγχειρίζεται και μένει σε καταστολή για περίπου 15 μέρες. Σήμερα νοσηλεύεται (εκτός κινδύνου) στη νευροχειρουργική κλινική του ΠΓΝΠ.
Στις 23/12 οι μετανάστες τις πειραϊκής – πατραϊκής κάνουν πορεία ως το κέντρο της πάτρας και πάλι πίσω, με τη στήριξη αλληλέγγυου κόσμου, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το περιστατικό με τον 27χρονο και γενικότερα για τις συνθήκες διαβίωσης τους.
Στις 27/12 επιστρέφουν στο εργοστάσιο 2 ανήλικοι αφγανοί οι οποίοι αγνοούνταν από την προηγούμενη μέρα. Οι αφγανοί φέρουν τραύματα στο κεφάλι και στα πόδια που προκλήθηκαν ύστερα από χτυπήματα λιμενόμπατσων εντός του λιμανιού.
Στις 3/1 τρεις μετανάστες (ηλικίας 15-19 χρονών) που μόλις είχαν φτάσει στην πειραϊκή – πατραϊκή και δεν είχαν προλάβει να εγκατασταθούν βρίσκουν πρόχειρο κατάλυμα στην καμπίνα ενός εγκαταλειμμένου φορτηγού στο εσωτερικό του εργοστασίου. Ανάβουν μια μικρή φωτιά μέσα σε ένα μεταλλικό δοχείο για να ζεσταθούν αλλά εγκλωβίζονται μέσα στο φορτηγό με αποτέλεσμα ο ένας από αυτούς να πεθάνει από ασφυξία και οι άλλοι δυο να μεταφερθούν στο νοσοκομείο με σοβαρά προβλήματα. Τα τοπικά ΜΜΕ διαστρεβλώνουν πλήρως το γεγονός και αναφέρουν ότι ο μετανάστης βρέθηκε νεκρός σε φορτηγό εντός της λιμενικής ζώνης με προορισμό την Ιταλία.
Στις 4/1, την επόμενη από το θάνατο στο φορτηγό, 10 περίπου κωλόπαιδα των ΔΙΑΣ εισβάλλουν τα ξημερώματα στο εργοστάσιο και ξυπνούν με κλωτσιές τους μετανάστες που βρίσκονται εκεί, τους σκίζουν και τους καίνε τα χαρτιά, τους κλέβουν λεφτά και κινητά, τους προσβάλλουν και τους ταπεινώνουν.
Στις 5/1, πραγματοποιείται επιχείρηση σκούπα στο εργοστάσιο από δυνάμεις της αστυνομίας, η οποία με τη συνδρομή του Ο.Λ.ΠΑ. (οργανισμός λιμένος πατρέων) και πιθανόν του Δήμου αρχίζει τη περισυλλογή και το κάψιμο των υπαρχόντων των μεταναστών. Συγκεκριμένα μαζεύουν σε σωρούς ρούχα, παπούτσια, κουβέρτες και ό,τι άλλο υπήρχε στο χώρο προκειμένου να φορτώσουν όσα χωράνε σε απορριματοφόρο ενώ τα υπόλοιπα τα πετούν στη πυρά. Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης συλλαμβάνονται περίπου 50 μετανάστες εκ των οποίων (σύμφωνα με τα λεγόμενα των μπάτσων) οι 25 αφήνονται ελεύθεροι και οι υπόλοιποι μεταφέρονται σε κρατητήρια περιφεριακών αστυνομικών τμημάτων (πύργος, αίγιο κ.ά.). Όσο μαίνονταν οι φωτιές που έβαλαν οι μπάτσοι σε 3 διαφορετικά σημεία του εργοστασίου ο Ο.Λ.ΠΑ. σφράγιζε το κτήριο για να δυσχαιράνει τη διαμονή των μεταναστών στο χώρο. Μετά την προσέλευση αλληλέγγυου κόσμου στο σημείο η αστυνομία αποχώρησε ενώ η πυροσβεστική έφτασε με 2-3 ώρες καθυστέρηση. Το απόγευμα της ίδιας μέρας πραγματοποιήθηκε αντανακλαστική πορεία στο κέντρο της πάτρας από αναρχικούς-ές, αντιεξουσιαστές-στριες και αλληλέγγυους-ες σαν μια πρώτη απάντηση στη κατασταλτική επιχείρηση εναντίον των μεταναστών.
Από τη μεριά μας θα θέλαμε να καταδείξουμε τον ιδιαίτερο ρόλο που έχουν τόσο ο Ο.Λ.ΠΑ. όσο η αστυνομία, το λιμενικό και τα ΜΜΕ στις κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον των μεταναστών της πειραϊκής – πατραϊκής.
Ξεκινώντας από τον Ο.Λ.ΠΑ., που όχι τυχαία είναι και ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου του εργοστασίου, ο οποίος με πρόφαση τη μελλοντική εκμετάλλευση του χώρου έχει την πολιτική ευθύνη για τη σκούπα στις 5/1 αλλά και για μελλοντικές επιχειρήσεις της αστυνομίας στο χώρο αυτό. Για τον εν λόγω οργανισμό το λιμάνι αποτελεί μια κόκκινη ζώνη, ως σύνορο της ευρώπης-φρούριο, η οποία πρέπει να περιφρουρείται με εντατικούς ελέγχους (από σεκιουριτάδες και λιμενόμπατσους) προκειμένου να μην τσαλακώνεται η εικόνα του σαν σύγχρονο ευρωπαϊκό λιμάνι. Εύλογα στοχοποιεί λοιπόν τους μετανάστες τόσο εντός λιμανιού όσο και στα κτήρια της πρώην πειραϊκής – πατραϊκής, αφού η παρουσία τους κοντά στην είσοδο πλήττει αφενός την αξιοπιστία του ως κόμβου μεταφοράς επιβατών και εμπορευμάτων αφετέρου την εικόνα μιας εν δυνάμει τουριστικής περιοχής. Το ζητούμενο για τον Ο.Λ.ΠΑ. είναι να εξαφανιστούν οι μετανάστες από την περιοχή. Αυτό επιτυγχάνεται με την αγαστή συνεργασία μπάτσων – λιμενικού οι οποίοι χρόνια τώρα ευθύνονται για ταπεινώσεις, ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια και θανάτους μεταναστών.
Η δουλειά των συγκεκριμένων μηχανισμών είναι γνωστή εδώ και καιρό. Ενώ συμμετέχουν σε κυκλώματα διακίνησης μεταναστών έναντι αμοιβής, την ίδια ώρα, όπου τους βουλεύει, εκπληρώνουν το θεσμικό τους ρόλο ως τηρητές της τάξης και της νομιμότητας. Με κλασσικές μαφιόζικες τακτικές, κάνουν τα στραβά μάτια, όπου είναι συμφωνημένο, ενώ ξεσπούν πάνω σε όποιο μετανάστη δεν ακολούθησε τον “ενδεδειγμένο” τρόπο να μπει στο λιμάνι. Για μας τόσο ο θεσμικός τους ρόλος όσο και ο μαφιόζικος αποτελούν όψεις του ίδιου νομίσματος. Επιβεβαιώνουν την υπάρξη τους ως θεσμοί διασφάλισης των υπαρχόντων όρων καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Ουσιαστικά αυτό κάνουν όταν χτυπάνε μετανάστες, όταν χτυπάνε όποιον αντιστέκεται, όταν φυλάνε τα αφεντικά και τις δομές τους. Αυτό κάνουν και όταν βασανίζουν μετανάστες βουτώντας τους το κεφάλι στο νερό, όταν τους κλέβουν λεφτά και κινητά, όταν τους βρίζουν τη χώρα τους και το θεό τους, όταν τους καίνε τα παπούτσια, τα ρούχα και τις κουβέρτες…
Φυσικά δε θα μπορούσαμε να αφήσουμε απ’ έξω τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλο αυτό το στημένο σκηνικό. Από το θάνατο του μετανάστη μέσα στο φορτηγό από ασφυξία στην προσπάθεια του να ζεσταθεί μέχρι και την τελευταία σκούπα, τα γεγονότα αποσιωπήθηκαν και διαστρεβλώθηκαν. Είναι οι ίδιοι θεσμοί που η ρητορική τους πατάει σε μόνιμη βάση στην ανάπτυξη φοβικών αντανακλαστικών στην κοινωνία ως προς τους μετανάστες και στα κελεύσματα για περισσότερη αστυνόμευση. Παράλληλα προσπαθώντας να νομιμοποιήσουν ηθικά το λόγο τους θυμούνται μια στο τόσο τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και το “δράμα αυτών των ανθρώπων” ντύνοντας έτσι με ανθρωπιστικό μανδύα το έργο των κατασταλτικών μηχανισμών.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες στους μετανάστες ορμώμενοι όχι από φιλανθρωπικές θέσεις αλλά αναγνωρίζοντας ότι σε μια κοινωνία ταξικά διαρθρωμένη γεμάτη εξουσιαστικές σχέσεις, μόνη επιλογή των από κάτω είναι η δημιουργία κοινοτήτων αγώνα, χωρίς ιεραρχία και εθνικούς διαχωρισμούς. Στα δικά μας μάτια εχθρός δεν είναι η μετανάστευση, αλλά οι πόλεμοι, η οικονομική λεηλασία, η αφαίμαξη ολόκληρων χωρών και λαών και εντέλει ο καπιταλισμός, όλα αυτά δηλαδή που αποτελούν τις αιτίες της…
ΜΠΑΤΣΟΙ, ΛΙΜΕΝΙΚΟΙ, ΟΛΠΑ, ΜΜΕ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΑΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Η ΑΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης “Πέρασμα”
από το κατειλημμένο Μαραγκοπούλειο, Γούναρη 102
http://perasma.espiv.net
αναδημοσίευση από http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1371045
Leave a Reply