Κατεβάστε το βίντεο: Αποθήκευση
by
Οι γωνιές των γειτονιών καθρεφτίστηκαν απ’ τους ανθρώπους
Λουλούδια και γέλια φώναξες μα τώρα τσιμέντο ξερνάει η ψυχή
Περπάτημα και σύρσιμο γίνανε ένα
οι ψυχές τραυλίζουν βαριές απ’ το τσιμέντο
Σκιές αμολύθηκαν να βρουν τοίχους να φανούν
Εγώ θέλω ρεύμα να γίνομαι, τους τοίχους να προδίδω με λέξεις
Δύναμη γέμισα στην άκρη της πόλης και απαρνήθηκα το ριζικό της
Το αγκάθι λουλούδι μυρίζει
Καλημέρα στα αδέρφια που σπέρνουν
Είμαι παιδί σε βρώμικη μήτρα, μα γεννιέμαι συνεχώς για να μη ξεχνώ
που αναπνέω.
Leave a Reply