με τους απολυμένους των metropolis ενάντια στα αφεντικά και τις φιέστες τους

 Σε όλο αυτό το διάστημα αντιμετωπίζουμε μια απάνθρωπη, αλαζονική, και, κυρίως, προκλητική συμπεριφορά από την πλευρά του εφήμερου πρώην εργοδότη μας ο οποίος θεωρεί ως αυτονόητο δεδομένο ότι μπορεί να κάνει μπίζνες και να πλουτίζει πάνω στις πλάτες των εργαζομένων του. Και, μάλιστα, με τον πιο χυδαίο τρόπο που υπάρχει, αφήνοντας απλήρωτους τους απολυμένους που έστειλε στην ανεργία και αξιοποιώντας αυτές τις οφειλές για την επέκταση των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων.

Σε αυτά τα δύο χρόνια, αυτό που έχουμε κατανοήσει (από πρώτο χέρι) είναι ότι ο Ανδρέας Κουρής μπορεί να τα κάνει αυτά έχοντας μια βαθιά αυτοπεποίθηση και σιγουριά ότι τον παίρνει να τα κάνει. Λόγος για τον οποίο, άλλωστε, δεν θέλησε ποτέ να μας συναντήσει, δεν πτοήθηκε από τα πρόστιμα που του επιβλήθηκαν από τις Επιθεωρήσεις Εργασίας, αγνόησε προκλητικά την τριμερή συνάντηση στην οποία είχε κληθεί στο υπουργείο Εργασίας υπό την παρουσία του τότε αρμόδιου υφυπουργού και δεν πάτησε το πόδι του σε κανένα από τα δικαστήρια στα οποία στραφήκαμε εναντίον του, αρκετές φορές ούτε καν δια του συνηγόρου του, εισπράττοντας μέχρι σήμερα την μια καταδικαστική απόφαση μετά την άλλη.

Εντούτοις, ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής, δεν ποντάρει μόνο πάνω στην ευνοϊκή για τους εργοδότες  χρονοβόρα νομική διαδικασία για την επίλυση των εργατικών διαφορών, προκειμένου να τη σκαπουλάρει. Το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα ανοίγει μπίζνες με το ίδιο το Δημόσιο, το ότι η κρατική διαφήμιση ρέει απλόχερα προς το MAD, αλλά και τα γενναία «δώρα» που αποκαλύπτεται (με το σταγονόμετρο, βέβαια) ότι του έχουν δοθεί από τις βρόμικες χορηγίες του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και του ΟΠΑΠ φανερώνουν ότι ο Ανδρέας Κουρής έχει γερές «άκρες». Που ξεκινούν από την ίδια τη στήριξη που του έχουν δώσει πολιτικά πρόσωπα που διατέλεσαν και διατελούν επιτελικούς και καταστρεπτικούς για τη χώρα ρόλους,  μεταξύ των οποίων ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο ανεκδιήγητος τέως υπουργός  Μιχάλης Λιάπης και ο τέως υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γιώργος Aλογοσκούφης.

Το δε εξωφρενικό -και διπλά προκλητικό- είναι ότι, στην προκειμένη περίπτωση, το Δημόσιο ανοίγει μπίζνες με ένα επιχειρηματία οφειλέτη προς αυτό, που έχει φυλακιστεί προσωρινά και είναι υπόδικος γι’ αυτό. Αλλά, αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για τους ίδιους τους κυβερνώντες που διατυμπανίζουν με μεγαλοστομίες την πάταξη της φοροδιαφυγής που, τελικά, ισχύουν μόνο για τον κοσμάκη που δεν μπορεί να σηκώσει τους δυσβάσταχτους φόρους και όχι για τα τεράστια φέσια που βάζουν οι μεγαλοκαρχαρίες τόσο προς το Δημόσιο, όσο και προς όλες κατευθύνσεις.

Στα πλαίσια αυτά, ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής αναλαμβάνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά  τη διοργάνωση του ελληνικού τελικού της Eurovision, μέσω του τηλεοπτικού καναλιού MAD, με απευθείας ανάθεση (χωρίς διαγωνισμό) από τη Δημόσια Τηλεόραση και υπό εντελώς αδιαφανείς διαδικασίες, ακόμη πιο σκανδαλώδεις από αυτές με τις οποίες του δόθηκε η περσινή διοργάνωση από το ΔΣ της ΕΡΤ, λίγο πριν η κυβέρνηση βάλει το λουκέτο που πέταξε στο δρόμο 2.500 εργαζόμενους. Βέβαια, γνωρίζουμε ότι η ανάθεσης της διοργάνωσης ενός κερδοφόρου γκλαμουράτου σόου, όπως αυτό της  Eurovision, σε έναν ιδιώτη επιχειρηματία δεν είναι αποκλειστικό δώρο στον Ανδρέα Κουρή, αφού τα κέρδη του μοιράζεται εξίσου και ο συνεργάτης του (ή συμμέτοχος;) στον όμιλο MAD, Πάρης Κασιδόκωστας. Εξού, που όλοι οι «καλλιτέχνες» που διαγωνίζονται στη διοργάνωση για την επιλογή του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στον ευρωπαϊκό τελικό προέρχονται από τις δύο δισκογραφικές εταιρείες που κατέχει ο Πάρης Κασιδόκωστας την Panik Records και την Platinum Records. Όπως και να έχει, γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι το λουκέτο που μπήκε στην κερδοφόρα ΕΡΤ είχε ως επιπλέον στόχο την ανάθεση σε ιδιώτες επιχειρηματίες κερδοφόρων εκδηλώσεων  που ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας μπορούσε να φέρει εις πέρας μια χαρά και από μόνος του.

Αλλά και στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα των δυο διοργανώσεων για τον ελληνικό τελικό της Eurovision ο Ανδρέας Κουρής κατάφερε να πάρει κι άλλη «δουλειά» από το Δημόσιο βάζοντας το πόδι του και στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και διοργανώνοντας ένα καινούριο σόου, το 9ήμερο φεστιβάλ Mad North Stage Festival, και ποζάροντας στη σχετική συνέντευξη Τύπου που δόθηκε δίπλα στον υπουργό Μακεδονίας-Θράκης, Ευάγγελο Καράογλου.

Βέβαια, αυτό το γαϊτανάκι των παροχών και της στήριξης από κυβερνητικούς αξιωματούχους προς τον Ανδρέα Κουρή δεν αποτελεί τωρινό «φρούτο», καθώς έχει τις ρίζες του στο κοντινό παρελθόν. Όταν, για παράδειγμα , ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός στήριζε ως υπουργός Πολιτισμού τον Ανδρέα Κουρή  κηρύσσοντας το 2009 την έναρξη των εργασιών του 5^ου μουσικού συνέδριου Αthens Μusic Forum που διοργάνωσε το MAD μαζί με δισκογραφική εταιρεία. Είτε, όταν την προηγούμενη χρονιά την έναρξη του ίδιου συνεδρίου είχε κηρύξει ο ανεκδιήγητος κύριος Μιχάλης Λιάπης ως υπουργός Πολιτισμού κι όταν το 2007 την ανάλογη δουλειά είχε κάνει ο Γιώργος Αλογοσκούφης ως υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών.

Σε όλο αυτό το διάστημα, ο Ανδρέας Κουρής τα τσεπώνει και από άλλες πάντες, μέσω απλόχερων δώρων-χορηγιών, σε υποθέσεις που απασχολούν τα ΜΜΕ και την κοινή γνώμη ως σκάνδαλα όπως αυτό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, το οποίο -μόνο το 2011- του χάρισε, υπό τη μορφή χορηγίας, το ποσό των 60.000 ευρώ στη φιέστα των βραβείων MAD (MAD AWARDS), αλλά και αυτό των χορηγιών του ΟΠΑΠ προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, από τον οποίο έλαβε χορηγία  200/000 ευρώ μόνο για το 2012 και ένα μέρος του 2013.

Και όλα αυτά συνέβησαν και συμβαίνουν την ώρα που ο Ανδρέας Κουρής ισχυρίζεται ότι «δεν έχει» να μας πληρώσει. Τι κι αν διοργανώνει από την περασμένη χρονιά ένα πανάκριβο, γκλαμουράτο σόου σχεδόν κάθε δύο μήνες (Eurovision 18/2 – MADWALK 17/4 – Βραβεία MAD 25/6 – Mad North Stage Festival Σεπτέμβριος 2013) για να διογκώνει περισσότερο τις φουσκωμένες τσέπες του;

Ξεπερνώντας, μάλιστα, όλα τα όρια του θράσους και επιχειρώντας να ποινικοποιήσει τον αγώνα μας, πριν λίγο καιρό, αυτός ο δύσμοιρος επιχειρηματίας προχώρησε και σε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον 12 συναδέλφων μας (καθώς και ενός μάρτυρα υπεράσπισης!) που είχαν κερδίσει αγωγή που είχαν καταθέσει εναντίον του και που τους δίνει το δικαίωμα να προχωρήσουν σε κατάσχεση της προσωπικής του περιουσίας εκτός της εταιρείας Metropolis.

Καθώς ο Ανδρέας Κουρής ξεφορτώνεται το ένα μετά το άλλο τα περιουσιακά του στοιχεία αντιλαμβανόμενος ότι ο χρόνος κυλάει, πλέον, εις βάρος του, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τον αγώνα που δίνουμε εδώ και δυο χρόνια έχοντας μαζί μας τη δύναμη της αλληλεγγύης που μας έχουν εκφράσει έμπρακτα σε όλο αυτό το διάστημα σωματεία βάσης, εργατικές συλλογικότητες και συνελεύσεις γειτονιάς.

Επειδή, όταν η αδικία γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση γίνεται καθήκον, προχωράμε στη διοργάνωση μιας ακόμη διαδήλωσης, την οποία καλούμε να στηρίξουν όσοι αγκάλιασαν τις προηγούμενες διαδηλώσεις μας κι όσους πιστεύουν ότι ο ανυποχώρητος αγώνας αποτελεί μονόδρομο.

Έτσι, καλούμε και πάλι σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας

έξω από τον ελληνικό τελικό της Eurovision

στο Acro Music Hall (Ιερά Οδός 11-13)

την Τρίτη  11 Μαρτίου στις  7:30 μ.μ.

απο το blog των απολυμένων των metropolis