Κάποιοι ανακάλυψαν τώρα τη Μανωλάδα. Ανακάλυψαν τώρα τους νεοτσιφλικάδες της Ηλείας και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους. Σπεύδουν να καταδικάσουν κάθε ρατσιστική επίθεση, αυτοί που διατηρούν το μονοπώλιο στην άσκηση της βίας και της καταστολής. Ολόκληρο το αναπτυξιακό θαύμα της Μανωλάδας είναι θρεμμένο κυριολεκτικά με το αίμα των μεταναστών, οι οποίοι εργάζονται στα τσιφλίκια των φραουλοπαραγωγών σε καθεστώς δουλοπαροικίας. Οι άθλιες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης τους ξεπερνούν και την πιο νοσηρή φαντασία. Στοιβαγμένα κορμιά σε θερμοκήπια μέσα στα χωράφια – έξω από την πόλη – χωρίς νερό και με λίγο φαγητό, να εργάζονται για 12 ώρες την ημέρα, για ελάχιστα χρήματα, τα οποία δεν παίρνουν και ποτέ. Το ξύλο, οι απειλές και ο εξευτελισμός αποτελούν την καθημερινή τους κόλαση. Οι σκλάβοι λοιπόν, σήκωσαν το κεφάλι και πήγαν να ζητήσουν τα δεδουλευμένα τους και οι ελληναράδες καουμπόι της φράουλας άρχισαν να τους πυροβολούν έχοντας το πράσινο φως από μια “αβανταδόρικη” θεσμική και ιδεολογική μετακύλιση-επιλογή του συστήματος. Σπείρανε “μηδενική ανοχή”, θερίζουν κοινωνικό εκφασισμό και αίμα.
Εμείς λοιπόν, βαρεθήκαμε τις τοπικές κοινωνίες που σωπαίνουν επειδή βγάζουν φράγκα από την στυγνή εκμετάλλευση των μεταναστών. Βαρεθήκαμε την υποκρισία των μισάνθρωπων. Βαρεθήκαμε τα πολιτικά παιχνίδια πάνω στις ερημωμένες ζωές των από κάτω… τον Δένδια να μιλάει πάλι για το νόμο και την “τάξη” του και την χρυσή αυγή σε έναν εμετικό λίβελο κατά της “λαθρομετανάστευσης” να καταδικάζει την ρατσιστική επίθεση. Βαρεθήκαμε τις απανταχού Μανωλάδες και τον κάθε λογής νταβατζή και τραμπούκο που με μία καραμπίνα στο χέρι “γαμάει και δέρνει”. Βαρεθήκαμε τον κάθε ξεφτίλα μπάτσο που νομίζει ότι “ήρθαν στα πράγματα”. Βαρεθήκαμε τον άκρατο συντηρητισμό του “καθημερινού λόγου” που “βαφτίζει” τους μαυραγορίτες αγορά χρυσού, τους ρουφιάνους ευυπόληπτους πολίτες και τους παρακρατικούς φασίστες, νομιμόφρονες πατριώτες. Βαρεθήκαμε την παθητική αποδοχή της μιζέριας και την κοινωνική κατάθλιψη. Σιχαθήκαμε τον φόβο, την αδιαφορία και τα κενά βλέμματα στους δρόμους. Αρρωσταίνουμε με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την ευκολία με την οποία κλείνονται άνθρωποι εκεί μέσα – από τους μετανάστες, στους τοξικομανείς και σειρά έχουν οι «οφειλέτες στο δημόσιο» δηλαδή ο μισός ελληνικός πληθυσμός. Βαρεθήκαμε το χρέος και τους οικονομικούς δείκτες. Βαρεθήκαμε την εργασία. Βαρεθήκαμε την πατρίδα και τα έθνη σας. Την ανάγκη σας για ανάπτυξη. Βαρεθήκαμε την αδικία και την σιωπή.
Η μόνη ανάγκη που αναγνωρίζουμε είναι αυτή του να αλλάξουμε αυτόν το σάπιο πολιτισμό της ανταλλακτικής αξίας. Ανάγκη να ζήσουμε. Πραγματική ζωή. Ελεύθερη και αληθινή ζωή. Ζωή που να αξίζει να την ζεις. Ανάγκη να απαιτήσουμε και να αρπάξουμε ό,τι μας ανήκει. Και μας ανήκουν τα πάντα. Η οργή και το μίσος που κοχλάζουν δεν περιορίζονται ούτε με νόμους, ούτε με κάγκελα και όπλα.
Αλληλεγγύη σε όλους τους μετανάστες
Εξέγερση και φωτιά σε κάθε στρατόπεδο συγκέντρωσης και κάθε φυλακή
Κρεμάλα σε κάθε εκμεταλλευτή, βασανιστή και φασίστα
23 Απριλίου 2013
Leave a Reply