“Mαθαίνουμε από τις εξεγέρσεις του χθες.. παλεύουμε για τις εξεγέρσεις του σήμερα”
Τον τελευταίο καιρό, παρατηρούμε το κράτος να δείχνει ένα πιο επιθετικό και αυταρχικό πρόσωπο με τη δημιουργία νέων αστυνομικών μονάδων (Δραση , Μαύροι πάνθηρες) αλλά και την ίδια την καταστολή να εντείνεται (εκκένωση καταλήψεων, αντι-τρομοκρατικές επιχειρήσεις , απαγόρευση συγκεντρώσεων , αύξηση της διάρκειας κράτησης των μεταναστών σε 18 μήνες κλπ).
Σήμερα, μέσα σ’ένα πλαίσιο ‘κατάστασης έκτακτης ανάγκης’ και με το πρόσχημα της διασφάλισης της δημόσιας υγείας , το κράτος θεσπίζει αποτελεσματικότερες κατασταλτικές μεθόδους και νομιμοποιεί διάφορους τύπους μέτρων και απαγορεύεσεων που έως τώρα χρησιμοποιουνταν μόνο εν καιρώ πολέμου και δικτατοριών, όπως για παράδειγμα η απαγόρευση κυκλοφορίας , το lockdown , η απαγόρευση των συναθροίσεων. Ανοίγει , επίσης , μία νέα δίοδο ενοχοποίησης ατόμων, μέσω της κατηγορίας για διασπορά του ιού επιτρέποντας την αυθαίρετη σύλληψη οποιουδήποτε εναντιώνεται σε όλο αυτό.
Ναι, έχουμε ξεκάθαρα πόλεμο. Έναν πόλεμο ενάντια σε όλους/ες όσοι/ες αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι. Έναν πόλεμο ενάντια σε όλους/ες όσοι/ες δε ζητούν άδειες για να κατέβουν στο δρόμο και να αγωνιστούν.
Ο τρόμος είναι διάχυτος. Τα έντυπα μέσα ενημέρωσης και τα τηλεοπτικά κανάλια φροντίζουν διαρκώς να τον ενισχύουν , επικαλούμενα συνεχώς τη λεγόμενη ‘ατομική ευθύνη’. Όσο για τους ‘ανεύθυνους’ , που αρνούνται να γίνουν οι δεσμοφύλακες του ίδιου τους του εαυτού, η καταστολή είναι άμεση : ξυλοδαρμός (όπως συνέβη και στο Γαλάτσι και αλλού) και σύλληψη. Τα παραδείγματα δεν είναι λίγα αυτές τις τελευταίες εβδομάδες : Πάτρα, Σύνταγμα , Αμπελόκηποι , Πολυτεχνείο, Εξάρχεια, Ιωάννινα κ.ά.
Τα μέτρα που επιβάλλονται από το κράτος δεν μπορούν να κρύψουν το φόβο που το τελευταίο δείχνει να έχει σε πολιτικό επίπεδο. Αυτό έγινε φανερό με την απαγόρευση των συναθροίσεων άνω των τεσσάρων ατόμων το τριήμερο του Πολυτεχνείου και κατά τη διάρκεια της 6ης δεκέμβρη που δεν αποσκοπούσε στη διασφάλιση της δημόσιας υγείας αλλά στην επιβολή της δημόσιας τάξης ή κυρίως της “κοινωνικής υγείας” ενάντια στον ιό της αντίστασης και της ανυποταγής.
6 Δεκέμβρη, λοιπόν, 12 χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από μπάτσους και της εξέγερσης που ακολούθησε. Τα καλέσματα για συγκέντρωση στο μνημείο στην γωνία των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου διαδίδονται παρά την απαγόρευση. Εκατοντάδες σύντροφοι επιχειρούν να παραστούν στο κάλεσμα αλλά η αστυνομία καταλαμβάνει το μέρος και προσπαθεί να σταματήσει όσα άτομα πέφτουν στην αντίληψή τους, ενώ ακολουθεί ανθρωποκυνηγητό στα στενά των Εξαρχείων, με τον ίδιο τρόπο που έγινε και σε άλλες γειτονιές όπου οργανώθηκαν συγκεντρώσεις/ πορείες όπως στην Κυψέλη και στο Βύρωνα.
Ένας μεγάλος αριθμός διαδηλωτών συλλαμβάνεται και κατηγορείται για ‘διασπορά του ιού’ . Η ΓΑΔΑ δεν αρκεί πλέον και κόσμος μεταφέρεται στην Πέτρου Ράλλη, όπου κρατείται κάτω από συνθήκες που από μόνες τους καθιστούν ειρωνικό το κατηγορητήριο. Βρίσκομαι κι εγώ , όπως και δεκάδες άλλων συντρόφων/ισσών που είτε ως απλοί/ές περαστικοί/ές είτε μετά βίας βγαίνοντας από το σπίτι τους , βρέθηκαν να κρατούνται στη ΓΑΔΑ. Όπως θα ίσχυε και για τους/τις υπολοιπους/ες δε θα υπάρξει δικαστήριο αυτές τις μέρες και αφήνομαι ελεύθερος. Ωστόσο, οι μπάτσοι αποφασίζουν διαφορετικά και επιλέγουν να με κρατήσουν, έτσι ώστε να απελαθώ και να μου απαγορευτεί η είσοδος στην Ελλάδα μέχρι και τις 9 Δεκεμβρίου του 2027 κρίνοντάς με επικίνδυνο για τη δημόσια τάξη.
Κρατούμαι στην απομόνωση λόγω του ιού και οι επισκέψεις μου έχουν απαγορευθεί. Είμαι αποφασισμένος να μη φύγω και να αντισταθώ με κάθε μέσο σε κάθε απόπειρα απέλασής μου. Δε θα επιτρέψω σε κανένα κράτος και σε κανένα μπάτσο να με απομακρύνει από τους/τις συντρόφους/ισσες μου και από το πλαίσιο αγώνα μου. Η συγκέντρωση έξω από την Πέτρου Ράλλη σήμερα μου ζέστανε την καρδιά. Αναγκάστηκα να φύγω από το παράθυρο όταν δυνάμεις ενίσχυσης έφτασαν και χρειάστηκε να επιστρέψω στο κελί μου. Έπειτα, ήρθε ένας αξιωματικός για να με δει και να μου πει πως είναι στη διάθεσή μου για ό,τι θελήσω. Μου έφεραν καφέ και μου έβαλαν ραδιόφωνο που μου αρέσει έξω από την πτέρυγα ώστε να μπορώ να ακούω. Ευχαριστώ σύντροφοι/ισσες.
Τέλος, θα ήθελα να πω δυο λόγια για όσους/ες ήδη πριν από το lockdown και τα έκτατα μέτρα τους στέρησαν την ελευθερία τους και τους αρνήθηκαν το δικαίωμα να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Οι συγκρατούμενοί μου, μετανάστες, υπεβλήθησαν μία μέρα σε έλεγχο στο δρόμο και συνελλήφθησαν με μόνο κίνητρο το ότι δεν είχαν τακτοποιήσει τα χαρτιά τους και έκτοτε βρίσκονται εδώ κρατούμενοι για ολόκληρους μήνες (κάποιοι απο αυτούς εδώ και 17 μήνες) χωρίς να ξέρουν για πόσο θα συνεχιστεί αυτό. Άλλοι, ενώ έχουν εκτίσει την ποινή τους και έχει κριθεί από το δικαστικό σύστημα ότι θα έπρεπε να είναι ελεύθεροι, βρίσκονται εδώ στην Πέτρου Ράλλη ή αλλού λόγω απλής εκδικητικότητας του κράτους.
Ανοίγω το παράθυρο
Εδώ βρωμάει το έξω
και έξω βρωμάει το μέσα
λες και δεν υπαρχει διαφορα αναμεσα στα δυο
ΦΩΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ Σ’ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ-ΚΛΟΥΒΙΑ
ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
ERROL
Καλούμε σε συνέχεια της ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Εrrol την Παρασκεύη 11/12/20 στις 16:00 στην ΦΕΠΑ.
Τελευταία ενημέρωση είναι ότι ο σύντροφος σήμερα 10/12 μεταφέρθηκε το πρωί στην φυλακή της Αμυγδαλέζας. Ακριβώς πριν την μεταφορά του ο σύντροφος άσκησε έντονη διαμαρτηρία για τις άθλιες συνθήκες κράτησης του.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΕΡΟΛ
ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΑΠΕΛΑΣΗ
ΦΩΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Εrrol
Leave a Reply