ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΑΣΚΕΣ…ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ
Να περάσουμε από την εποχή του φόβου και της αποστασιοποίησης στον καιρό των συγκρούσεων και του πλησιάσματος
Βρισκόµαστε πλέον σε εκείνο το σηµείο πλήρους αποδοχής της «πανδηµίας», όπου έχει εξαφανιστεί κάθε άλλη διερώτηση σχετικά µε την «υγειονοµική κρίση». Τα ερωτήµατα αποκτούν την φαιδρότητα της συνήθειας: «προστατεύει η µάσκα ή όχι», «κολλάει σε πλατείες ή όχι», «να γίνει λοκντάουν ή όχι», «φτάνουν οι εντατικές ή όχι». Η συνήθεια αποµακρύνει όλα τα επικίνδυνα ερωτήµατα: για το πως γεννιούνται οι θανατηφόροι ιοί, για το ότι ο πλανήτης έχει µετατραπεί σε µια τεράστια χωµατερή, ότι η καπιταλιστική βιοµηχανική παραγωγή λεηλατεί έδαφος, νερό και αέρα, ότι στοιβαζόµαστε, δουλεύουµε και κινούµαστε σε πόλεις µεγαθήρια, ότι απαξιώνονται ακόµα και οι στοιχειώδεις παροχές περίθαλψης…
Με πρόσχηµα τον κορωνοϊό, ένα «υγειονοµικό σχέδιο» εφαρµόζεται µε όλες τις συνταγές του ολοκληρωτισµού: διάχυση φόβου (µε υποδείξεις υπευθυνότητας και ολίγη από ατοµική ευθύνη), εθνικισµός, ρατσισµός, στρατιωτικοποίηση της καθηµερινότητας, όλα ντυµένα µε τον «αλάθητο» επιστηµονικό λόγο των ειδικών… Κοµµάτι αυτής της κανονικότητας γίνονται τα στρατόπεδα συγκέντρωσης µεταναστ(ρι)ών, η ανθρωποφαγία στην «αγορά εργασίας» όπου τα αφεντικά ξεσαλώνουν µε πρόσχηµα τις «ανάγκες της εταιρείας» και την «αναιµία» της εθνικής οικονοµίας, η καταστολή εκείνων που επιµένουν να αγωνίζονται (εκκενώσεις καταλήψεων, νόμος απαγόρευσης πορειών)….Την ίδια στιγµή βέβαια, δεν µπορούν να λείπουν και τα µεγάλα εθνικά στοιχήµατα για τις ΑΟΖ ντυµένα µε πολεµοχαρείς δηλώσεις για τον προαιώνιο εχθρό, την Τουρκία. Γιατί όσο πιο πολύ βυθίζεται µια κοινωνία στον φόβο, τους διαχωρισµούς, τον ανταγωνισµό, τόσο πιο εύκολα γίνεται αναλώσιµη σε εθνικές ιδέες.
Να σταθούµε απέναντι στην κανονικότητα του ελέγχου, της καταστολής,
της εκµετάλλευσης, των συνόρων, του ρατσισµού και της πατριαρχίας.
Φορώντας τις σωστές µάσκες!
Θερσίτης, χώρος ραδιουργίας και ανατροπής
Leave a Reply