Δεν πρόκειται στο προκείμενο να ασχοληθούμε με τα περιεχόμενα της ένοπλης δράσης, τη δική μας προσέγγιση σε αυτή την εκδοχή της απελευθερωτικής προοπτικής, τον προσδιορισμό της κριτικής μας αλληλεγγύης στους ανθρώπους που διώκονται γι’ αυτή τη συγκεκριμένη τους δράση. Είναι ένα από τα καθήκοντά μας και θα είμαστε συνεπείς σε αυτό.
Γνωρίζοντας, ωστόσο, τις θέσεις των περισσότερων διωκόμενων για την υπόθεση της «Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς» και την επιθετική τους αδιαφορία -όχι για τις ποινές αυτές καθαυτές αλλά- για την ίδια τη δομή της αστικής δικαιοσύνης… δεν μπορούμε να μην δηλώσουμε την απέχθειά μας για τις ιδιαζόντως ειδεχθείς ποινές που επιβλήθηκαν σχετικά.
Δεν θα μηρυκάσουμε την αναντιστοιχία των διωκόμενων πράξεων με τις ποινές ούτε την επικίνδυνη γελοιότητα επιβολής 25 χρόνων για ηθική αυτουργία(!!!) με την φυσική αυτουργία να μένει ορφανή και να στοιχειώνει την αστική ποινική δικονομία.
Η πολιτικότητα των διώξεων είναι τόσο εμφανής όσο και η παντελής έλλειψη κάθε είδους ισονομίας σ’ αυτό το γελοίο καθεστώς, κυνικά απεκδυόμενο κάθε κοινωνικά νομιμοποιητικού προσχήματος. Με τον κάθε Χριστοφοράκο να κυκλοφορεί ανενόχλητος, με τον κάθε φτηνό υπουργό και βουλευτάκο να αυθαιρετεί με μια προσβλητική ασυλία, με τον κάθε μπάτσο να στέλνει στο νοσοκομείο βαριά τραυματισμένο όποιον γουστάρει στην όποια διαδήλωση χαμογελώντας ειρωνικά στο ενδεχόμενο και της απλής επίπληξης… οι βαριές ποινές σε όποιον και όποιαν αντιτίθεται σε αυτό το καθεστώς είναι απλή και ισχυρή κοινωνική επιβεβαίωση της εναντίωσης αυτής καθεαυτής. Τα μέσα εναντίωσης είναι δικό μας θέμα και δεν καθορίζονται από τα έκτακτα στρατοδικεία του καθεστώτος αλλά από τις εκτιμήσεις για το τί τελικά επιτελεί τη μεγαλύτερη δυνατή ζημιά στο ίδιο το καθεστώς..
Το γεγονός ότι δεν αποτελούν έκπληξη δεν σημαίνει ότι οι ποινές δεν είναι χυδαίες.
Όσο οι αντιστεκόμενοι πρέπει να εξοικειωθούν με τις διώξεις άλλο τόσο οι κυρίαρχοι πρέπει να εξοικειωθούν με τον φόβο.
Leave a Reply