Εν τω μεταξύ έχουμε ήδη βραδυπορήσει για τα Σεπόλια…

Ο Ελληνικός Λαός έχει κάνει θυσίες. Τεράστιες θυσίες. Και εξαιρέσεις δεν μπορώ να επιτρέψω.

Α. Σαμαράς, 24/1/2013

Τέτοια ωμή και κυνική ρητορεία αρμόζει μόνο σε μια ακροδεξιά διακυβέρνηση που συνεπής στα βασικά της χαρακτηριστικά κήρυξε σήμερα την επίταξη των απεργών του Μετρό με ευθεία παραπομπή σε ολοκληρωτικές καθεστωτικές αναγωγές. Η ωμότητα της δήλωσης συνίσταται στο ότι ενώ αυτά τα ρεμάλια που κυβερνάνε δεν φημίζονται για τις «θυσίες» τους… γίνονται ρυθμιστές της θυσίας των άλλων. Και ο «απολαυστικός», βέβαια, σαρκασμός «κλειδώνει» το εμπνευσμένο νόημα της δήλωσης όταν απαιτούν από τις υποτελείς τάξεις να μην αφήσουν καμία Ιφιγένεια της τάξης τους μόνη της αλλά να πάνε όμορφα, ήσυχα  κι ωραία να σφαχτούν στο βωμό του offshore πολιτισμού. O tempora o mores!

Όλες τις μέρες της απεργίας, σύσσωμα τα παπαγαλάκια και στον τηλεοπτικό αλλά και στον ψηφιακό επικοινωνιακό δρυμό έχουν αποδοθεί σε θαυμαστής θορυβοποιίας κελαρύσματα οργής και αγανάκτησης ενάντια  στους απεργούς. Τι διορισμένους τους ανεβάζουν και τους κατεβάζουν, τι συντεχνίτες, τι εξοργιστικά υψηλόμισθους, τι εγωιστικά υποκείμενα, τι κομματόσκυλα… Ένα εξαίσιο περιβάλλον ακαλαίσθητης υποκριτικής σε ανταγωνιστικές ασκήσεις ψεύδους, διαστρέβλωσης και χυδαιολογίας.

Ο κόσμος ταλαιπωριέται και η κυβέρνηση δεν το ανέχεται! Άκουσον άκουσον! Το ψιλό γαζί στις γκεμπελικές ραπτομηχανές μπαζώνει όπως όπως την ψυχολογία των Ιφιγενειών των υποτελών τάξεων.

Τι σημαίνει όμως επίταξη; Πώς θα προσφερθεί μια παλιά χουντική συνταγή και σε τι περιτύλιγμα στους σύγχρονους δημοκρατικούς μας καιρούς; Τα φύλλα πορείας (!!!) στέλνονται με τους μπάτσους στα σπίτια των εργαζομένων. Αν δεν τους βρουν εκεί προφανώς θα τους ψάξουν ωσάν να διενεργούν καθεστώς εντάλματος. Στις περισσότερες από τις 8 περιπτώσεις επίταξης απεργών που έχουν επισυμβεί στη διάρκεια της μεταπολίτευσης οι εργαζόμενοι μάσησαν και πήγαν για δουλειά. Εδώ όμως πολλοί από τους 1200 περίπου απεργούς του Μετρό βρίσκονται στα Σεπόλια, στο αμαξοστάσιο. Αν υποθέσουμε ότι κάποιοι εργαζόμενοι θα μασήσουν και θα θελήσουν να πάνε για δουλειά δεν θα μπορούν γιατί θα είναι εκατοντάδες απεργοί μέσα στο αμαξοστάσιο. Επομένως, θα πρέπει να τους βγάλουν! Κι εδώ ενεργοποιείται η ιστορική συγχρονία χούντας και δημοκρατίας σε ένα αποκαλυπτικό για μια ακόμη φορά ενσταντανέ.

Υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Η μία είναι να εκτονωθεί η κατάσταση και να ενεργοποιηθούν μηχανισμοί διαμεσολάβησης σοσιαλδημοκρατικού τύπου. Η άλλη όμως είναι να αποπειραθούν να διαλύσουν τους απεργούς στα Σεπόλια και να προχωρήσουν σε συλλήψεις.

Εν τω μεταξύ έχουμε ήδη βραδυπορήσει για τα Σεπόλια…

[25/1/13 12:00] Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το ψηφιακό μελάνι αυτής της ανάρτησης και τα ΜΑΤ με τη βοήθεια των ΕΚΑΜ, με την πρόσφατη πείρα που απέκτησαν πρόσφατα από τα μπουκαρίσματά τους σε καταλήψεις, εισέβαλαν λίγο πριν τα χαράματα στο αμαξοστάσιο των Σεπολίων ενεργοποιώντας τις “αγνές δημοκρατικές αρχές”  της “υπέρ του λαϊκού δικαίου αγανακτισμένης” κυβέρνησης… Ήδη δρομολογούνται οι πρώτες αντιδράσεις υπό τη σκέπη των συνδικαλιστικών φορέων με κάλεσμα στη 1 το μεσημέρι στο αμαξοστάσιο και στις 4 το απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας. Η διαφήμιση της ωμής κρατικής καταστολής έχει αποβεί μοιραία για πάμπολλα καθεστώτα… κι όχι απαραίτητα βραχυπρόθεσμα.