Ελευσίνα: Μοίρασμα κειμένου στον Ο.Α.Ε.Δ.

Να μη ζήσουμε σαν δούλοι-να μην πεθάνουμε δουλεύοντας

Βράδυ Πέμπτης,13 Οκτωβρίου, Δήμος Μεγάρων.Ένας εργάτης γλιστράει από το απορριμματοφόρο και καρφώνεται με το κεφάλι στο έδαφος.Μετά από τέσσερις μήνες σε κώμα καταλήγει νεκρός.Ο 35χρονος εργαζόμενος είχε προσληφθεί με πρόγραμμα «κοινωφελούς» εργασίας στην υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Μεγάρων.Σε αυτά τα κοινωφελή-για τα αφεντικά- προγράμματα διάφοροι δήμοι σε συνεργασία με τον Ο.Α.Ε.Δ. διαχειρίζονται το άνεργο εργατικό δυναμικό με σκοπό να καλύψουν πιο φθηνά τις πάγιες ανάγκες τους.Έτσι οι εργάτ(ρι)ες βαφτίζονται «ωφελούμενοι» και εργάζονται υπό τις χειρότερες συνθήκες εργασίας και χωρίς κανένα εργατικό δικαίωμα(ασφάλιση,άδεια,απεργία κ.λ.π).

Ο Γ.Σ είχε τοποθετηθεί στην συγκεκριμένη θέση χωρίς σύμβαση οδοκαθαριστή, με μισθό πείνας και χωρίς κανένα μέσο ατομικής προστασίας(κράνος,γάντια,ειδικά γυαλιά και μάσκα, φωσφορίζον γιλέκο).Δούλευε παράτυπα την νύχτα, εκτός καθορισμένου ωραρίου, σε χώρο με ελάχιστο φωτισμό, που ξαφνικά μετά το «ατύχημα» μετατράπηκε σε «χώρο πολιτισμού και άθλησης», ώστε τίποτα να μην θυμίζει αυτό που συνέβη.

Τόσο ο Δήμαρχος Μεγάρων όσο και οι εργατοπατέρες του Σωματείου γνώριζαν και επέτρεπαν το γεγονός της παράνομης εργασίας. Έτσι, μετά το περιστατικό αρκέστηκαν-ως συνήθως-στο να εκφράσουν την υποκριτική λύπη τους και να αποδώσουν το περιστατικό στην «κακιά στιγμή».

Η εργασία στα απορριμματοφόρα εμπεριέχει πολλούς κινδύνους για αυτό και σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία απαιτεί ειδικευμένους-ες εργάτ(ρι)ες.Ο ένας εκ των δύο εργαζομένων είναι επιφορτισμένος με τον χειρισμό του ανυψωτικού μηχανήματος που ανεβάζει και κατεβάζει τον κάδο.Η ενέργεια αυτή γίνεται αρκετές φορές κατά την διάρκεια της βάρδιας και όπως προαναφέραμε απαιτεί προσοχή, επιμέλεια και κατοχή ειδικότητας χειριστή ανυψωτικού μηχανήματος.Δηλαδή, πληρωμή σύμφωνα με την σύμβαση χειριστών που παρέχει μεγαλύτερο μισθό και επιδόματα. Οι αναθυμιάσεις, οι σκόνες,τα τραντάγματα με συνέπειες στη μέση και στα πόδια, οι κίνδυνοι για τα χέρια(από τις δαγκάνες που πιάνουν τον κάδο), η έκθεση σε κακές καιρικές συνθήκες, τα απορριμματοφόρα χωρίς καλή συντήρηση και με φθαρμένα λάστιχα συνθέτουν την εικόνα μιας εξαιρετικά επικίνδυνης εργασίας, που ποτέ δεν πληρώνεται ανάλογα από τα αφεντικά.

Ο θάνατος του εργάτη Γ.Σ δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό αλλά ενώνεται με την γραμμή αίματος των νεκρών εργατών των ΕΛ.ΠΕ., τους καμένους εργάτες της ΠΕΤΡΟΛΑ, τους νεκρούς μετανάστες-εργάτες στην Γενική Ανακύκλωση Ασπ/γου,τους Ρομά που πέθαναν από ηλεκτροπληξία κατά την συλλογή χαλκού για λογαριασμό των χαλυβουργιών της περιοχής. Ξέρουμε ότι η τάξη μας μετράει πολλούς νεκρούς, όπως και ήττες. Ξέρουμε επίσης ότι αυτή η κατάσταση όσο και αν μας θλίβει δεν θα σταματήσει με παρακάλια, γκρίνιες και προσευχές. Τα αφεντικά δεν τα υπολογίζουν αυτά. Για τον λόγο αυτό, ως προλετάριοι-ες, έχουμε ανάγκη και συμφέρον να μετατρέψουμε όλη αυτήν την θλίψη σε ταξικό μίσος. Μίσος για τα αφεντικά μας. Μίσος για τους ρουφιάνους τους. Μίσος για την δουλειά μας.

«Εργάτης γεννήθηκα, ξέρω ότι πρέπει να δουλεύω, αλλά δεν είμαι σκλάβος…»

Φράση Ιταλού εργάτη

Αυτοοργάνωση-Αντίσταση στους χώρους δουλειάς 

Ταξική αλληλεγγύη μεταξύ των εργατ(ρι)ών