Εν μέσω της μεγαλύτερης καπιταλιστικής λεηλασίας των τελευταίων δεκαετιών στον ελλαδικό χώρο, κάθε φωνή αμφισβήτησης και αντίστασης βρίσκεται στο στόχαστρο. Οι τόνοι χημικών και η καταστολή στις διαδηλώσεις, η λασπολογία κι η αντιστροφή της πραγματικότητας στα Μ.Μ.Ε., επιδιώκουν την τρομοκράτηση και κατ’ επέκταση την αδρανοποίηση όλων των αντιστεκόμενων. Ο κατασταλτικός μηχανισμός πλέον δεν τηρεί ούτε τα στοιχειώδη δημοκρατικά προσχήματα. Χολιγουντιανές απαγωγές από τα σπίτια, προφυλακίσεις με διαδικασίες εξπρές, δημοσιοποίηση φωτογραφιών, διώξεις και δίκες με κατηγορητήρια επιστημονικής φαντασίας, συνθέτουν το σκηνικό της κατασταλτικής υστερίας που επιδιώκει την ηθική, οικονομική και φυσική εξόντωση των αντιστεκόμενων.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, στις 4 Δεκεμβρίου 2010, στο πλαίσιο της αντιτρομοκρατικής υστερίας των ΜΜΕ και των διώξεων σχετικά με την Ε.Ο. Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς, συλλαμβάνονται 6 άτομα από τον αναρχικό χώρο. Βάσει μιας πρόχειρα στημένης δικογραφίας οι έξι συλληφθέντες -από τους οποίους ο ένας δεν γνωριζόταν καν με τους υπόλοιπους συγκατηγορούμενους του ενώ για άλλους δύο επαναλήφθηκε η γνωστή πλέον τακτική της ποινικοποίησης των συντροφικών και προσωπικών τους σχέσεων- προφυλακίζονται κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε μια ένοπλη οργάνωση-φάντασμα χωρίς όνομα, χωρίς ενέργειες και χωρίς δράση. Ο εκδικητικός χαρακτήρας αλλά και η προχειρότητα της επιχείρησης αυτής αποδεικνύεται και από την επακόλουθη αποφυλάκιση αλλά και απόσυρση όλων των κατηγοριών για 2 από τους συλληφθέντες.
Η Στέλλα Αντωνίου είναι μια από τους υπόλοιπους 4 κατηγορούμενους.
Παραμένει προφυλακισμένη παρ’ οτι η ίδια αρνείται από την πρώτη στιγμή τη συμμετοχή της και χωρίς κανένα στοιχείο που να πιστοποιεί με κάποιο τρόπο τη εμπλοκή της στη συγκεκριμένη οργάνωση. Οι προσωπικές της σχέσεις με τους υπόλοιπους κατηγορούμενους και το ότι είναι αναρχική, πλέον θεωρούνται αρκετά για να οδηγήσουν στην προφυλάκισή της.
Η Στέλλα Αντωνίου, που αντιμετωπίζει και ένα σοβαρότατο πρόβλημα υγείας, το οποίο κινδυνεύει να της κοστίσει την όρασή της, έχει ήδη κάνει τέσσερες αιτήσεις αποφυλάκισης.
Και οι τέσσερις έχουν απορριφθεί, άλλοτε με πρόφαση την εμφάνιση ανύπαρκτων νέων στοιχείων και άλλοτε χωρίς να χρειάζονται κανένα πρόσχημα για την εκδικητική τους, “παραδειγματική”, συμπεριφορά απέναντι σε ανθρώπους με ξεκάθαρη πολιτική ταυτότητα. Την Πέμπτη 08/03/12 καταθέτει την 5η αίτηση αποφυλάκισής της.
Εχθρικοί σε κάθε λογική φιλανθρωπίας, αποδομούμε το απεχθές σχήμα «κατατρεγμένος – φιλάνθρωπος» και προτάσσουμε το βασικό χαρακτηριστικό της ριζοσπαστικής αλληλεγγύης:
αυτό της προσωπικής και συλλογικής μετατόπισης προς τον άλλον, επανακτώντας την ουσιαστική έννοια του να συμπάσχεις. Στο πανηγύρι αυτής της αντιτρομοκρατικής υστερίας που γιορτάζει τις αλλεπάλληλες εξαρθρώσεις -ακόμα και ανύπαρκτων οργανώσεων- μετρώντας επιτυχίες στο όνομα της προστασίας του πολίτη, η Στέλλα Αντωνίου δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι μόνη.
Άμεση αποφυλάκιση της Στέλλας Αντωνίου
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Βρε παιδιά, είστε πολύ “εσωστρεφείς” πολιτικά και ενώ νοιάζεστε για πράγματα, δεν έχετε πολλούς συμμάχους, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή μια μαζική παρέμβαση, ενάντια σε όλες αυτές τις προβοκάτσιες και την τρομοκρατία που μεθοδεύει το καπιταλιστικό, δολοφονικό κι ανάλγητο κράτος…
Νομίζω ότι είναι καιρός να “σεβαστείτε” αντί να αφορίζετε τους κομμουνιστές που είναι συσπειρωμένοι σε άλλους σχηματισμούς. Αυτοί θα μπορούν να γίνουν οι εκ των θέσεως σύμμαχοί σας…
Συμπαραστέκομαι ηθικά στο κορίτσι. Δεν έχω άλλη δυνατότητα δράσης.
Σε ευχαριστούμε καταρχήν που αναγνωρίζεις το πραγματικό μας ενδιαφέρον για τα “πράγματα”. Από κει και πέρα υπάρχει ένα πρόβλημα στον τρόπο με τον οποίο νοηματοδοτείται η πολιτική “εσωστρέφεια”.
1. Το εγχείρημά μας συγκροτείται στη βάση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών όπως και κάθε άλλο πολιτικό εγχείρημα. Χωρίς αυτά τα χαρακτηριστικά που είναι και οι κοινές μας αξίες δεν υπάρχει καμία πολιτική συμφωνία μεταξύ μας και μετατρεπόμαστε αυτόματα εμείς σε μια γραφική και ιδιότυπη “παρέα” και το Σινιάλο σε ένα “μαγαζί”.
2. Συμπράττουμε μια χαρά (ως άτομα και όχι ως πολιτικός σχηματισμός) με πολλούς αριστερούς, ενταγμένους σε κόμματα αλλά και ανένταχτους, στο πλαίσιο της Λαϊκής Συνέλευσης Αιγάλεω εδώ και ένα περίπου χρόνο. Τα μόνα προβλήματα που έχουμε αντιμετωπίσει προέρχονται από το ΚΚΕ και από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά -ακόμη και στο βαθμό που θα μας ενδιέφερε- δεν μπορούμε να τα πάρουμε σοβαρά καθώς είναι αντικειμενικώς ανυπόστατα. Κι αυτό είναι γνωστό “στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ”.
3. Η πολιτική μας εξωστρέφεια από την άλλη είναι (χωρίς καμία διάθεση έπαρσης) πολλά επίπεδα πάνω από κάθε άλλον πολιτικό σχηματισμό στο Αιγάλεω (εξαιρουμένης της Λαϊκής Συνέλευσης που σε αντίθετη περίπτωση θα αυτοκαταργούταν). Οι αυτοοργανωμένες υποδομές που έχουμε δημιουργήσει στο κατειλημμένο Σινιάλο, από τα διαρκή μαθήματα αυτομόρφωσης έως το Θερινό Σινεμά στην παρακείμενη πλατεία, έχουν συσπειρώσει μια χαρά κόσμο από την περιοχή -κι όχι μόνο- από τον οποίο προφανώς και δεν ζητιέται η πολιτική του ταυτότητα για τη συμμετοχή ή την παρουσία του. Ο χώρος της κατάληψης είναι ανοιχτός στους ανθρώπους της γειτονιάς (κι όχι κλειστός όπως τον κρατούσαν προηγούμενοι χρήστες, όπως οι παραστρατιωτικοί πρόσκοποι) και οι σχέσεις μας οι καλύτερες και μάλιστα χωρίς την υποστολή κανενός πολιτικού χαρακτηριστικού μας.
4. Δεχόμαστε επιθέσεις από το κράτος λόγω των πολιτικών μας επιλογών και όπως είναι λογικό δεν πρόκειται να κάνουμε εκπτώσεις για να στήσουμε πολιτικές συμμαχίες και να περιστείλουμε την κρατική επιθετικότητα.
5. Δεν μπορούμε να αφορίσουμε κανέναν γιατί δεν είμαστε Ιερατείο. Αντιστεκόμενα άτομα από το Αιγάλεω είμαστε που συμπράττουμε στο πλάϊ οποιουδήποτε άλλου αγωνίζεται για τη λευτεριά τη δική του και τη λευτεριά όλων μας.