δυστυχία στη διαπασών;

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ: 07/10/2013
Free Project

1210

έχω να δω χαρούμενο πρόσωπο εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια το λέω συχνά σε φίλους κι αδελφούς χαμηλώνοντας το πρόσωπο σα να ντρέπομαι ενώ σκέφτομαι γι’ αυτό το πέπλο μιζέριας που έχει απλωθεί σα νεκροσέντονο πάνω από την πόλη μου με τους δρόμους βουβούς και μια ησυχία πηχτή σα βάλτος τους περαστικούς να κινούνται νευρικά γλιστρώντας στα πεζοδρόμια με τα σφιγμένα σώματά τους χωρίς να δίνουν σημασία σε ό,τι υπάρχει γύρω τους με τα μάτια μπροστά χειρονομίες από τσιμέντο και σκόνη και χάνονται σε ένα απροσδιόριστο θολωμένο φως ή καλύτερα αραιό σκοτάδι χωρίς να σου δίνουν κανένα περιθώριο να τους συσχετίσεις με έρωτα ή θάνατο ή έστω κάποιο άλλο συστατικό αυθεντικής ζωής κανένα περιθώριο να τους συσχετίσεις με Άλλους μοναχικότητες ή μοναξιές εν μέσω σπασμωδικών θορύβων πότε μηχανών πότε αλλόκοτων θραύσεων πότε αστυνομικών σειρήνων πότε συναγερμών αυτοκινήτων πότε απροσδιόριστων σουρσιμάτων πότε σωματικών κρότων αλλά ποτέ μουσική παιχνίδι γέλια όμορφες παύσεις εν μέσω θροϊσμάτων νυχτολούλουδων και τριανταφυλλιών ορφανών από ανθρώπινα χάδια με συντροφιά το βρόχινο νερό και την πρωινή υγρασία δεν σου μένει κανένα περιθώριο να αφουγκραστείς τίποτε άλλο πέρα από την ελαύνουσα δυστυχία που ριπίζει το χρόνο ώρα με την ώρα λεπτό το λεπτό δεν ξέρεις τι θα ακούσεις πάλι όταν ανοίξεις την πόρτα σηκώσεις το τηλέφωνο γυρίσεις να κοιτάξεις αυτόν που ακουμπάει την παλάμη του στην πλάτη σου και σε καλεί για να σου πει τα κανάλια τις τηλεοράσεις τα μπλογκ τα ραδιόφωνα τις καμπάνες τη νέα αυτοκτονία την αρρώστια τον τραυματισμό το θάνατο την απόλυση την πείνα τη χτυπημένη διαδήλωση τη σύλληψη τη δίωξη την προφυλάκιση και ξεχωριστή αυτή τη διαφήμιση της δυστυχίας στη διαπασών από τους φασίστες στη  βουλή στη γειτονιά στο διπλανό διαμέρισμα στα τάγματα εφόδου στην άκρη των μαχαιριών των πτυσσόμενων ροπάλων των σιδερογροθιών και μια δυστυχία που δεν θα σε αφήσει να «χαρείς» όταν ο φασισμός μπαίνει στο στόχαστρο της πιο βαθιάς υποκρισίας των υπουργείων των εφοριών της αστυνομίας των δελτίων ειδήσεων των ανθρωπιστών για να δυναμώσει τη διαφήμιση της δυστυχίας με το μεταλλικό ήχο των κελιών να βυθίζει στον κυνισμό και την αδιαφορία τους 210 κολασμένους πρόσφυγες που χάθηκαν στην ανοιχτή θάλασσα κάνοντας τον κυνισμό και την αδιαφορία μια ανοιχτή θάλασσα που θα μας πνίξει με βουβές χειρονομίες γεμάτες τσιμέντο και σκόνη παραγνωρίζοντας όμως την τελευταία μας σιγουριά η χαρά όταν φεύγει διωγμένη από τα πρόσωπα οργίζεται στις αρτηρίες πηγαίνοντας πέρα δώθε καρδιά μυαλό καρδιά μυαλό καρδιά μυαλό φουσκώνοντας τα μελίγγια και εκρήγνυται σε ένα διαολεμένα δυνατό γέλιο «δι’ ασήμαντον αφορμήν» πνίγοντας τη δυστυχία τους πομπούς και τους δέκτες της στην ίδια θάλασσα που προόριζαν για μας καρφώνοντας το οικουμενικό της οικόσημο στις κορυφές της ύπαρξής μας μια χαρά στη διαπασών

Σχόλια Ανάρτησης

  • O φασισμοs ειναι νοοτροπια ειναι φαινομενο που παντα υπηρχε και παντα θα υπαρχει.Ο φασισμοs δεν βρισκεται μονο στην πολιτικη,στην χ.α. η σε οποιοδηποτε ακροδεξιο κομα.Ειναι παντου οπου και να κοιταξειs.Ειναι αναμεσα στιs διαπροσωπικεs σχεσειs,αναμεσα στο ζευγαρι ,στον πατερα η στη μανα απεναντι στα παιδια.Στην εργασια αναμεσα σε συναδερφουs.Τον φασισμο τον γεννα ο φοβοs και η ανασφαλεια.Ο φοβοs του πατερα μηπωs ο απογονοs του παρεκλινει απο αυτο που φανταστηκε οταν τον εφερε στον κοσμο.Ο φοβοs τηs συζυγου που για να αποφυγει το κερατο προσπαθει να ανταπεξελθει στο ρολο τηs.H ανασφαλεια του συναδερφου οτι εσυ μπορει να αποδιδειs καλυτερα απο αυτον.Ο φοβοs τα κομπλεξ και ο εγκλοβισμοs των επιλογων τηs προσωπικοτηταs του ατομου γεννανε φασισμο.Ελευθερια αδερφια,οποιο κι αν ειναι το κοστοs.Η ζωη μπορει να φαινεται ενα ποτηρι μισοαδειο στο χερι μαs ομωs ειναι να το δουμε μισογεματο.ΑΓΩΝΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ σε οποιαδηποτε μορφη φασισμου.

  • ΓΙΑΤΙ…βρεθηκεs εδω; οι χρηστιανεs φιλεs τηs μαμαs σου φεροντουσαν με τον καλυτερο τροπο..οι μεγαλογιατροι και δικηγοροι φιλοι του μπαμπα σου σε καμαρωναν, ποσο ψηλοs ξανθοs και αριοs εισαι.Στιs σπουδεs σου ησουν περιφανηs.Ολη η υπαρξη σου ηταν μη αντιδραστικη και γεματη κατανοηση απο τον περιγυρο σου.Γιατι οι ευκαιριεs που σου δωθηκαν απλοχερα ηταν λιγεs για σενα;Στην πολυεθνικη που εργαζοσουν οταν σε στειλανε στο πορτο-Λαγοs αρνηθηκεs χωριs να σκεφτειs τον υπερογκο μισθο.Η νεα ωραια και αποδεκτη απο την οικογενεια σου συζυγοs δεν σε καταλαβε ποτε…Τα ναρκωτικα σε καναν να ποναs λιγοτερο..τα ψυχοφαρμακα για να κοψειs τα ναρκωτικα βοηθησαν για λιγο..το να ποναs για τα παιδακια στην αφρικη, τιs σεξουαλικα εκμεταλλευσιμεs γυναικεs και οτι αδικο υπαρχει στον πλανητη μαs δεν σε οδηγησε καπου.Κοιτα που εισαι τωρα…σχεδον μεσηλικαs, εχειs αφησει πισω σου φιλουs οικογενεια και οτι αλλο δεν εξεφραζε τον υπαρξισμο σου.Απλα επιβιωνειs και γραφειs ελπιζονταs…Σκεφτεσαι αρα υπαρχειs…κατι ειναι κι αυτο….

  • Απλα μεταφερω ενα σχολιο [απο διαφορετικο site] ενοs φιλου που ζει και γραφει μεσα απο το 4 τμημα του Ψ.Ν.Α….”’Φαινεται πωs γερασα…παλιοτερα οταν εβλεπα ερωτικη ταινια ελεγα…πω ρε φιλε τι μωρο ειναι αυτο….τωρα ομωs οταν δω κατι αναλογο σκεφτομαι….τι ωραιο κρεβατι…να ειναι ανατομικο το στρωμα αραγε…”

Leave a Reply to Anonymous Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *