Μετά τη μετάδοση του επεισοδίου την Κυριακή και αφού κανείς δεν πρόσεξε τα κρυμμένα μηνύματα, το τρίο των καλλιτεχνών με ονομασία Arabian Street Artists, από τους οποίους η παραγωγή είχε ζητήσει να κάνουν μια περιοχή στα περίχωρα του Βερολίνου να μοιάζει με έναν καταυλισμό προσφύγων στον Λίβανο, αποκάλυψε τι είχε κάνει. «Δεδομένης της φήμης της σειράς, δεν θα συναινούσαμε εύκολα, μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως αυτή ήταν η ευκαιρία που αναζητούσαμε για να καταδείξουμε την πολιτική διαφωνία που έχουμε με το τηλεοπτικό πρόγραμμα» αναφέρουν. «Ήταν η στιγμή μας να κάνουμε μια δήλωση, προβάλλοντας το μήνυμα χρησιμοποιώντας την ίδια τη σειρά».
Είναι αναμφίβολο το γεγονός ότι οι τρεις άραβες γκραφιτάδες επιχείρησαν να υπονομεύσουν εκ των έσω μια τηλεοπτική σειρά που φημίζεται για τη μισαλλοδοξία της και για τα ρατσιστικά στερεότυπα που αναπαράγει (περιγράφοντας τη συγκεκριμένη σειρά, που πλέον βρίσκεται στον πέμπτο κύκλο επεισοδίων, η Washington Post είχε γράψει «πρόκειται για μία λευκή Κοκκινοσκουφίτσα χαμένη σε ένα δάσος γεμάτο απρόσωπους Μουσουλμάνους λύκους»). Όπως, επίσης, είναι αναμφίβολο το ότι ως ένα βαθμό πέτυχαν ένα συμβολικό σαμποτάζ αφού το επεισόδιο προβλήθηκε χωρίς κανείς από τους συντελεστές της σειράς να έχει εξετάσει το περιεχόμενο των συνθημάτων από τον Ιούνη, όπου πραγματοποιήθηκαν τα γυρίσματα, μέχρι σήμερα. Αυτό που θα πρέπει να αναρωτηθούμε, ωστόσο, είναι το γιατί οι συντελεστές μιας τέτοιας σειράς αγνόησαν το περιεχόμενο των συνθημάτων. Ο Ντεμπόρ έγραφε ότι, αν το «είναι» έχει ιστορικά υποβιβαστεί σε «έχειν», τότε το Θέαμα θεμελιώνει έναν περαιτέρω υποβιβασμό του «έχειν» στο «φαίνεσθαι». Το «φαίνεσθαι», ωστόσο, δεν προμηνύει την απουσία περιεχομένων –πόσο μάλλον την αδιαφορία για αυτά- αλλά την παραγωγή περιεχομένων μέσα από μια διαδικασία διαχωρισμού της πραγματικότητας από την αναπαράστασή της σε τέτοιο βαθμό ώστε τελικά η αναπαράσταση που αντικαθιστά την πραγματικότητα να αποτελεί τη νέα πραγματικότητα. Στο προκείμενο, για τους συντελεστές της συγκεκριμένης σειράς, το περιεχόμενο παραγόταν ακριβώς στο σημείο αναπαράστασης της αραβικής γραφής στους τοίχους ενός καταυλισμού προσφύγων. Και μπορεί με τη δράση τους οι συγκεκριμένοι γκραφιτάδες να κατάφεραν να διαρρήξουν το θεαματικό συνεχές, επιβεβαιώνοντας μια εγγενή αδυναμία του Θεάματος να διατηρήσει τον συμπαγή του χαρακτήρα, παρ’ όλα αυτά το γεγονός ότι οι ίδιοι αναγκάστηκαν εκ των υστέρων να αποκαλύψουν το περιεχόμενο το συνθημάτων επιβεβαιώνει την κατίσχυση της εικόνας πάνω στο πραγματικό περιεχόμενο και τα αίτια που τη γέννησαν.
Και η είδηση συνεχίζει:
Από την πλευρά του ο συνδημιουργός του Homeland Άλεξ Γκάνζα δήλωσε: «Ευχόμαστε να είχαμε αντιληφθεί τις εικόνες αυτές προτού προβληθούν. Καθώς το Homeland πάντα προσπαθεί να είναι ανατρεπτικό και να δίνει έναυσμα για συζητήσεις, δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε αυτή την πράξη καλλιτεχνικού σαμποτάζ».
Είναι δεδομένο ότι καθετί που δεν μπορεί να ελεγχθεί από τους κυρίαρχους μηχανισμούς θα πρέπει είτε να απομονωθεί κοινωνικά και να κατασταλεί είτε να ενσωματωθεί. Στην περίπτωση του Homeland, και με δεδομένο το τετελεσμένο της δράσης, έχουν ήδη ενεργοποιηθεί τα αντανακλαστικά ενσωμάτωσης από πλευράς των συντελεστών της σειράς που δηλώνουν το θαυμασμό τους απέναντι στη συγκεκριμένη πράξη. Αυτό είναι κάτι που σίγουρα δεν είχαν προβλέψει οι γκραφιτάδες «επιλέγοντας να προβάλλουν το μήνυμά τους χρησιμοποιώντας τη σειρά» και αφήνοντας τη δράση τους έκθετη στη διαχείριση των μηχανισμών του Θεάματος που θα την επανοηματοδοτήσουν στην κατεύθυνση της επιβεβαίωσης του ίδιου του Θεάματος. Τελικά, αφού η συγκεκριμένη δράση διαχωριστεί από την πραγματικότητα μέσα στην οποία παρήχθη, θα ενοποιηθεί με τα περιεχόμενα της σειράς στο πεδίο της φαινομενικότητας παράγοντας μια νέα πραγματικότητα μέσα στην οποία η δράση είναι μέρος αυτού που επιχειρεί να υπονομεύσει. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να αποτελεί την πραγματική ουσία της είδησης.
* αναδημοσίευση από το site της συλλογικότητας +τεχνία-
Leave a Reply